Gekomen ter hoogte van de openbare weg, Lange Gracht, verlieten we de Voer naar links. We troffen er een wandelpaal aan, welke aangaf dat we ons bevonden op het traject van de Streek-GR Dijleland, maar ook dat we ondertussen het knooppunt 58 hadden bereikt. We zetten onze wandeling verder doorheen de Lange Gracht, kruisten wat verder de Dorpstraat en gingen aan de overzijde de Kleine Zavelweg in, een betegeld pad. Voorbij de laatste huizen ging het pad over in een smalle wegel. We kruisten de Nollekensstraat ter hoogte van het knooppunt 59 en wandelden rechtdoor verder, een veldweg op welke ons langzaam aan hoogte liet winnen. Aan een volgende dwars gelegen veldweg, inmiddels knooppunt 506, bleven we dezelfde richting aanhouden en kwamen terecht in een holle weg, waar het even later stevig de hoogte inging. Eenmaal het hoogste punt bereikt, ging het zacht dalend naar het volgende knooppunt 505 ter hoogte van een kruispunt van veldwegen. We bevonden er ons aan het begin van een stukje bos en wandelden bijgevolg naar links het bosje in. Deze korte passage werd gevolgd door een veldweg langs de rand van het Weebergbos, om er aan het knooppunt 509, rechts een rotsig dalend pad te kiezen, Buurtweg 25 of ook wel Langestraat. Beneden gekomen arriveerden we op het kruispunt met de Ganzemanstraat met een ondergelopen weide rechts.
We hadden inmiddels knooppunt 206 aangetroffen en gingen links verder op een grindweg, de Ganzemanstraat, met zicht rechts op een enorme witte hoeve. Voorbij de inrit naar de hoeve, kwamen we op beton terecht en volgden verder de openbare weg naar links. Vrij vlug veranderde het beton in een kasseiweg en daalden we verder af. Na enkele bochten stapten we langs de rand van een links gelegen bos. Stilaan terug op de begane grond gingen we het knooppunt 205 voorbij, gelukkig terug op asfalt, waarna we even halt hielden omstreeks 11:45 uur voor een hapje bezijden de weg. We troffen er een flinke boomstam aan als zitbank. De wandelpauze hielden we eerder kort omwille van de koude en de schrale wind. We gingen verder in dezelfde richting tot nagenoeg het einde van de Ganzemanstraat. We vonden knooppunt 218 op het kruispunt met de Biezenstraat. We staken het kruispunt over om zowat 100 m verder links een stijgende asfaltweg in te draaien, Buurtweg 12, of Kleine Puystraat. Af en toe vrij steil passeerden we een kleine bunker rechts van de weg. Eenmaal op het hoogste punt verkregen we een schitterend zicht over de omgeving. We draaiden langzaam naar rechts en kwamen opnieuw uit in de Langestraat.
Aan de overzijde van de weg ging onze tocht verder in de Kleine Puystraat, een smal betonwegje tussen de velden. Kort daarna kwamen we op een dwars gelegen smal betonnen wandel- en fietspad, alwaar we links afdraaiden, Buurtweg 23, min of meer evenwijdig aan de Langestraat. We troffen vrij vlug knooppunt 207 aan, om er het pad te verlaten en naar rechts een modderige veldweg op te gaan, de Korbeekstraat. We kwamen nogmaals voorbij een klein perceel bos, waarin verscholen een kleine bunker, om nadien een kruising van veldwegen aan te treffen, ter hoogte van het knooppunt 208. We stapten rechtdoor verder over deze veldweg, maakten nadien een bocht naar rechts om tenslotte een volgend knooppunt te bereiken, met name 510 op alweer een kruising van veldwegen. Ondertussen waren we tijdens de afgelopen afstand meermaals gedaald en gestegen over het heuvelachtige parcours. Ook nu hielden we dezelfde richting aan nog steeds in de Korbeekstraat, om geruime tijd later een dwars gelegen betonwegje aan te treffen aan knooppunt 518. We troffen er een zitbank aan en namen er even de tijd om een broodje te nuttigen. Omwille van de koude hielden we de pauze eerder aan de korte kant.
We stapten het baantje in naar links om amper 100 m verder reeds het volgende knooppunt te vinden, met name 51 op het kruispunt van de Brede Weg en de Cornelisberg. We staken de Brede Weg over en begonnen aan een geleidelijke afdaling via een grindweg. Af en toe was het pad vrij modderig en zelfs in die mate, dat we in een bocht naar links, dienden te stappen over strobalen bezijden het pad. Het pad ging nogmaals de hoogte in om nadien, eenmaal over het hoogste punt, af te dalen naar een kruising van meerdere veldwegen, knooppunt 50. We namen de veldweg rechts en begonnen aan een vrij bochtige en lange afdaling naar de lager gelegen openbare weg, Delle. Beneden aangekomen, staken we deze drukke weg over om aan de overzijde nogmaals een klim aan te vangen op een grindweg, de Kapellestraat. Boven aangekomen daalden we nadien via een holle weg naar de lager gelegen Kerkstraat, ondertussen reeds knooppunt 56. We kruisten de Kerkstraat om aan de overzijde nog even verder te gaan in de Kapellestraat en er rechts af te draaien naar de Sint-Veronakapel van Leefdaal. Jammer genoeg niet toegankelijk. We gingen links van de kapel en via enkele trappen daalden we af naar de Dorpstraat, om daar links de weg op te gaan.
We kruisten er vervolgens de Kapellestraat en wandelden rechtdoor tot we rechts, ter hoogte van een linkse bocht de Dorpstraat verlieten en via een brugje de Voer overschreden. We bevonden ons opnieuw op een smal wandelpad aan de oever van de Voer. Via dit paadje kruisten we even verder Het Bies, gevolgd door de Voerhoek om tenslotte na een korte klim een kasseibaantje te betreden, Slagberg. We draaiden het wegje links op en stapten zo voorbij een links gelegen vijver, terwijl we rechts het kasteel van Leefdaal konden waarnemen. We kruisten Boskee en begaven ons aan de overzijde opnieuw in de Kasteeldreef, om er het voorlaatste knooppunt 57 aan te treffen. We stapten er gewoon rechtdoor reeds met de kerk van Leefdaal in zicht. Ondertussen hadden we de eerste sneeuw verkregen en toen we even later de parking bereikten waar we waren van start gegaan, konden we reeds spreken van hevige sneeuwval. We namem er nog even de tijd om in de auto de laatste koffie te nuttigen, alvorens de terugreis aan te vangen. We eindigden dan ook omstreeks 14:45 uur onze winterse wandeling na 14,199 km.”