Deze tocht werd voorheen in de
wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 26/07/2009, 9060
Zelzate (Oost-Vlaanderen) – 19de Canisvliettochten, De Kwartels
Groot-Assenede, 7-10-14-20-24-30 km. Start: School Maria Middelares. Een
grensoverschrijdende en verrassend groene tocht die de wandelaars door het
natuurgebied Canisvliet loodst en door de vele en onverwacht groene hoekjes van
Zelzate.’ Na afloop schreven we nog dezelfde dag een verslag van onze
belevenissen onderweg, omstreeks 19:48 uur.
“Na een extra korte nacht (drie
uur slaap) en vooral wat lome benen, na een avondje Gentse Feesten, trokken we
deze morgen toch vol goede moed naar Zelzate. Daar werd door onze wandelclub De
Kwartels, de 19de Canisvliettochten georganiseerd. De inschrijving
en start vonden plaats in een schoolgebouw van de Broeders van Liefde, meer
bepaald de Campus Sint Laureins te Zelzate. Er kon worden gekozen uit 7, 10,
14, 20, 24 of 30 km. Ondanks de reeds beschreven perikelen, besloten we toch
maar de 30 km te wandelen, met een werkelijke afstand van 28,5 km. Het beloofde
dus een vermoeiende dag te worden, vooral wanneer de zon haar medewerking zou
verlenen. Alvorens van start te gaan, bestelden we uiteraard eerst nog enkele
exemplaren van de gekende reuze-éclairs, ondertussen tot ver in de omstreken
bekend. Nadien konden we vol goede moed op pad.
We verlieten de plaats van
inschrijving, om via enkele woonstraten, de bebouwde kom van Zelzate al heel
vlug te verlaten. Kort na het vertrek, staken we een eerste maal de drukke
Traktaatweg over, zijnde de verbindingweg tussen België en Nederland. We
volgden hier zowat onmiddellijk een deel van de GR5A. Wat verderop volgde dit
Grote Routepad een ander traject, doch in de plaats kregen we een parcours van
enkele fietsroutes, de LF30b en de LF51 b. De drukke weg ver achter gelaten
volgden we rustig te bewandelen polderbaantjes, tussen de reeds hoog
opgeschoten maïs en de graangewassen die stilaan hun goudgele kleur aannemen.
Wat zigzaggend tussen de velden, hadden we Nederlands grondgebied bereikt.
Duidelijk merkbaar altijd aan de aard en kwaliteit van het wegdek. Met een
wijde bocht doorheen de akkers, kwamen we terug tot aan de Traktaatweg, om die
een tweede maal te dwarsen. Een grenspaal vonden we hierbij op onze weg.
Kort nadien bereikten we voor het
eerst het natuurgebied Canisvliet, waarbij onmiddellijk de pracht en de
uitgestrektheid van de Canisvlietse kreek kon worden vastgesteld. Een
parcourswijzer ‘Heen’, maakte duidelijk dat we hier later op de dag nogmaals
zouden wandelen. Het ging vooreerst via een smalle asfaltweg door het
natuurgebied, om wat later een links gelegen pad op te gaan dat leidde in de richting
van een stukje bos. Een mooie kronkelende dreef ging vooreerst door het bos,
later door het opgeschoten riet. Af en toe een stukje grasland maakte het
plaatje volledig. Jammer genoeg dienden we dit prachtige en rustige gebied te
verlaten, om terug te keren naar de openbare weg. Voor ons bemerkten we een
grote rotonde aan de ingang van Westdorpe. De pijlen leidden ons naar de 100 m
verder gelegen controlepost in de ‘Landwinkel De Baeckermat’. Na 8,2 km hadden
we hier een eerste gelegenheid om iets te nuttigen en even te rusten.
Een ruime boerderij was voorzien
van een groot buitenterras en de zon gaf meer dan voldoende aanleiding om hier
een beetje buiten, in open lucht ervan te genieten. Na een eerste pauze trokken
we op weg, om een kleine lus te wandelen van 3,2 km. We verlieten het erf via
de achterdeur en trokken in de richting van het centrum van Westdorpe. Hier
troffen we de Krekenroute voor automobilisten die we enkele honderden meters
volgden. Echter aan de eerstvolgende drukkere weg, staken we deze over en
volgden aan de overzijde een schelpenpad dat ons liet genieten van de ernaast
gelegen Molenkreek. Tal van hengelaars keken raar op naar die wandelende
Belgen. Na een eindje de oever van de kreek te hebben gevolgd, dienden we een
links gelegen klinkerpad op te gaan en dat leidde ons doorheen een gedeelte van
de woonwijk. Uiteindelijk bereikten we de overkant van de kreek, om daar dan de
andere oever te volgen, terug in de richting van ‘De Baeckermat’, waar we al
heel vlug opnieuw een pauze konden nemen.
Een volgende lus welke van
hieruit vertrok, had een lengte van 6,4 km. We verlieten het erf via dezelfde
weg, om nu in plaats van naar rechts, naar links te volgen. We gingen recht
naar de brug over het kanaal Gent - Terneuzen en staken die over. Aan de andere
kant van de brug bereikten we Sas van Gent, hierbij een gedeelte van de
Krekenroute volgend. Van bovenuit, zagen we rechts de lager gelegen jachthaven
van Sas van Gent liggen. We volgden de hoofdweg, om uiteindelijk een rechts
gelegen pad op te draaien en omheen de kleine jachthaven te wandelen. De haven
mondde uit in het kanaal en hier troffen we het Schepentrekkerspad. Dit pad
liet ons de oever van het kanaal volgen, richting Zelzate. Hierbij liepen we
onder de brug door, net op het ogenblik dat die diende te draaien om een kanjer
van een Russisch vrachtschip door te laten. Zo hadden we nog een onverwachte
bezienswaardigheid op de koop toe. We volgden verder de promenade tot aan de
oude sluis, waar enkele oude schepen voor anker lagen. De datum op het schip,
verwees naar eind achttienhonderd.
Via enkele oude kleine bruggetjes
bereikten we de overkant van de sluis en de hoofdweg doorheen Sas van Gent.
Hier trokken we voorbij het monument van de ‘Schepentrekker’ en vonden verderop
enkele oude kanonnen, met de loop gericht naar de havenmond. Een kleine
winkelstraat leidde ons naar enkele trappen, die uitgaven op de grote weg,
richting brug over het kanaal. We staken opnieuw de brug over, om aan de
overkant de trappen af te dalen, in de richting van de andere oever van het
kanaal Gent - Terneuzen. We bevonden ons opnieuw in Westdorpe en volgden dit
keer een tijdje de oever van het kanaal, in de richting van Zelzate. Wat
verderop verlieten we deze oever, om links opnieuw het natuurgebied Canisvliet
binnen te wandelen. Opnieuw troffen we een breed pad dat ons tussen enkele
rietkragen en lage bosgebieden leidde, terug in de richting van de ons reeds
bekende rotonde. Wat later hadden we een laatste keer controle in de reeds
gekende Landwinkel. Even tijd om wat te genieten van de zon op het terras.
We verlieten voor het laatst het
erf aan de achterzijde om de weg opnieuw links te volgen, dit keer rechtstreeks
naar de grote rotonde. Achter de rotonde vonden we opnieuw de gekende GR5A en
deze bracht ons naar het natuurgebied Canisvliet. Hier volgden we echter een
variante van het Grote Routepad en dat leidde ons vooreerst door een klein
stukje bos, om ons te laten aankomen aan de oever van de Canisvlietse kreek.
Hier konden we pas echt de uitgestrektheid van dit watergebied vaststellen. In
de verte zagen we wandelaars de oever volgen. We volgden geruime tijd de omtrek
van de kreek, af en toe door een stukje bos trekkend, bij wijlen een graspad
volgend en soms via een pad de akkers doortrekkend. Later bereikten we de
andere kant van de kreek en troffen er het bordje ‘Terug’ aan. Hier waren we
deze ochtend reeds voorbij gekomen. Een kruispunt verder, draaiden we naar
rechts, terug in de richting van het kanaal. Ondertussen hadden we Nederland
verlaten en bevonden we ons opnieuw op het grondgebied van Zelzate. Het
weggetje bracht ons tot aan het verderop gelegen industrieterrein. We wandelden
langs enkele bedrijven, om uiteindelijk aan te komen in een stukje park van
Zelzate. De andere kant mondde uit aan de brug van Zelzate, momenteel buiten
gebruik wegens herstellingen.
We staken de weg over en volgden
aan de overkant een pad, evenwijdig met het kanaal. Deze weg deed ons wandelen
in de richting van het PC Sint Jan Baptist. Alvorens het domein binnen te wandelen,
maakten we eerst een grote toer omheen het uitgestrekte terrein van deze
instelling. Tenslotte bereikten we toch de laatste controlepost binnen het
centrum. Na een etappe van 8,3 km waren we wel even aan rust toe. Ondertussen
begonnen we de beentjes te voelen, maar ook het gebrek aan nachtrust. Na een
laatste verfrissing trokken we op weg voor het laatste deel van de wandeling,
slechts 2,4 km ver. Dit gedeelte leidde ons nogmaals doorheen het park, om uit
te komen ter hoogte van de kerk van Zelzate. Al heel vlug bereikten we de
plaats van vertrek en dat was niet veel te vroeg zullen we maar zeggen. Het
zich laten neervallen op een stoel kan zalig aanvoelen. De rest van het
verhaal: nog even een glaasje bruisend water, de eclairs ophalen en huiswaarts.
Eén zaak is zeker, vanavond wordt het beslist niet laat... geeuuuuw!!!”
Een blik in onze wandelboekjes
mag aan dit verhaal niet ontbreken. Ziehier wat toen, na afloop van de tocht,
als eerste indrukken werden neergeschreven: ‘K: Zelzate, Canisvliet, Sas van
Gent, Westdorpe. Mooie natuur, kanaal Gent-Terneuzen en de Canisvliet kreek.
28° ; J: Tocht doorheen Canisvliet en met bezoek aan Westdorpe en Sas van Gent.
Langsheen het kanaal Gent naar Terneuzen. Mooi zonnig wandelweer. Vandaag de
honderdste wandeling sedert aansluiting bij een wandelclub.’