Deze georganiseerde wandeling
werd voorheen als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 27/12/2009 – 9255
Buggenhout (Oost-Vl.), Buggenhout-bos in wintertijd, 6-12-20 km. WSV De Vossen
Buggenhout. Start: Zaal Nicolaas. Winterlandschap en het prachtige
Buggenhoutbos in de winter.’ Na afloop schreven we nog dezelfde namiddag het
hierna weergegeven relaas, omstreeks 17:08 uur.
“Gisteren hadden we gekozen voor
water en dijken, vandaag waren we toe aan wat bossen. Dit was dan ook de
hoofdreden dat we deze ochtend vroeg koers zetten naar Buggenhout. Daar werd
immers door de WSV De Vossen een wandeling ingericht onder de toepasselijke
titel ‘Buggenhoutbos in wintertijd’. Er werd dan ook verzamelen geblazen in de
plaatselijke Parochiezalen Nicolaas. Toen we de startplaats bereikten was het
nog donker en bijgevolg hadden we nog voldoende de tijd om een koffie te
nuttigen en een hapje te eten. In de ruime startzaal voldeden we aan de
inschrijvingsformaliteiten en bekeken alvast even het plannetje met het
wandelparcours. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12 of 20 km. Wij
kozen voor de laatste afstand met een werkelijke lengte van 20,5 km. De
temperaturen waren heel wat milder dan gisteren en bovendien was het droog
gebleven, reden te over dus om op pad te gaan in Buggenhout en omgeving.
We verlieten de startzaal en
wandelden door de bebouwde kom, in de richting van de kerk van Buggenhout. Nog
maar net vertrokken, of we vonden reeds het eerste wandelpad op onze weg, met
name de Buggenhoutbos Wandelroute. Deze bordjes zouden we in de loop van de dag
nog herhaaldelijk zien langsheen het traject. Vanaf de kerk ging het verder
langsheen de rusthuizen van het OCMW en vervolgens doorheen de aanpalende
verkaveling. We zagen in de verte reeds het bos verschijnen en even later
konden we inderdaad genieten van deze aangename omgeving om te wandelen. Het
Domeinbos Buggenhoutbos lag in zijn winterse outfit te wachten om de talrijke
wandelaars te verwelkomen. Zo waren we vertrokken voor enkele kilometers dreven
en paden, waarvan sommige nog niet echt volledig sneeuw- en ijsvrij waren. Toch
was het vrij gemakkelijk, gelet op de weersomstandigheden van de voorbije
dagen, om doorheen dit mooie natuurgebied te wandelen. De paadjes en dreven
volgden elkaar op en er kondigden zich ook enkele splitsingen aan onderweg,
waarbij achtereenvolgens de wandelaars van de 6 en de 12 km hun eigen weg
verder zetten door het bosgebied.
Af en toe hadden we een stukje
parcours gemeenschappelijk, waarna elkeen opnieuw zijn eigen weg ging. Het
eerste gedeelte van de wandeling bedroeg 7,7 km en het grootste deel van deze
afstand werd gewandeld in het bos. Uiteindelijk komt ook daar een einde aan en
zo bereikten we na geruime tijd wandelen een stukje asfalt aan de uitkant van
het Buggenhoutbos. Hier was het nog gevaarlijk glad op het ijs en ontdekten we
dat we ons reeds bevonden op het grondgebied van Peizegem (Merchtem). De Ros
Beiaardroute (50 km) troffen we hier voor het eerst aan, het zou ook niet de
laatste maal zijn tijdens de wandeltocht. Even verderop sloegen we haaks
rechtsaf en ging het in de richting van de kerk die in de verte zichtbaar was.
Een kruispunt verder troffen we enkele bordjes aan met de aanduiding van een
aantal andere routes: het Pensopad Wandelpad en de Keureroute (Een poëtisch
traject - 750 j Vrijheid). Onderweg zouden we dan ook herhaaldelijk een gedicht
kunnen lezen dat langsheen de weg stond opgesteld. We volgden de rustige
landelijke weg verder, tot die ons uiteindelijk bracht ter hoogte van Ons
Parochiehuis, gelegen naast de kerk van Peizegem. Hier hadden we een eerste
controle en namen we tijd om de warme chocomelk te degusteren.
Net voor onze aankomst was het
licht beginnen regenen, waarna we dan ook besloten de wandeling verder te
zetten in regenkledij. Het zou nadien niet meer regenen, zo moesten wij
ervaren. Na onze pauze vertrokken we voor een lus van 6,6 km, waarna we naar
dezelfde controlepost zouden terugkeren. We sloegen naast de kerk van Peizegem
linksaf en verlieten via een kerkwegel de dorpskom. We volgden opnieuw de Ros
Beiaardroute. Via rustige landelijke wegen gingen we steeds verder weg van het
dorp dat we hadden verlaten. We kwamen ook de aanduidingen tegen van de
Leirekensroute en even verder zagen we de aanduidingen van de bebouwde kom van
Opwijk. Echter alvorens het centrum te bereiken, ging het naar links, waar we
vervolgens een tijdje de ernaast gelegen spoorlijn volgden. Deze lange rechte
betonnen weg, bracht ons tot aan het Natuurgebied Broevink, waar we het Droes
Wandelpad volgden. We maakten een ommetje langsheen het natuurgebied en dienden
even later stevig op het gaspedaal te drukken, aangezien er zich een stevige
klim aankondigde. Gelukkig volgde nadien een leuke afdaling en kregen we een
weids zicht op Opwijk en omgeving.
Eens de heuvel achter de rug,
bevonden we ons opnieuw op Peizegems grondgebied en heel in de verte zagen we
opnieuw de kerk verschijnen. Uiteindelijk bereikten we de Leirekensroute en dit
keer verliep deze route over een oude spoorwegbedding, rechtdoor naar het
centrum van Peizegem. Zo konden we na geruime tijd deze bedding te hebben
gevolgd, ons voor de tweede maal begeven naar het controlepunt in Ons
Parochiehuis. Ondertussen was het daar reeds behoorlijk druk en konden we
gelukkig nog een zitplaats bemachtigen. Restte ons nog het laatste stukje
wandeling, terug naar de startplaats. We gingen dit keer de kerk voorbij,
waarna we even later attent werden gemaakt op het feit, dat we over enkele
honderden meters een gevaarlijke baan dienden te volgen. Hier was het inderdaad
even opletten. We kwamen de borden voorbij dat we terug op het grondgebied van
Buggenhout waren gekomen. Even verder konden we deze drukke weg verlaten en een
links gelegen natuurgebied ingaan. Hier werd de omgeving gekenmerkt door nieuw
aangeplante boompjes. Het ging een beetje slingerend verder over een kiezelpad,
in de richting van het Buggenhoutbos, dat we voor de tweede maal zouden
bewandelen.
Een eerste indicatie waren
opnieuw de aanduidingen van de Buggenhoutbos Wandelroute. Even later konden we
inderdaad opnieuw het bos betreden en konden we voor het laatst vandaag
genieten van enkele modderige bospaden. Het was ondertussen duidelijk geworden,
de dooi was volop bezig. Via enkele rustige paadjes, bereikten we even later de
rand van het bos en wat volgde was een rustige landelijke weg, in de richting
van de kerk van Buggenhout die in de verte zichtbaar was. Een rare knaap van
een boom sierde de omgeving en tussen de weilanden door naderden we de bebouwde
bom van deze gemeente. Even later bereikten we opnieuw de plaats van vertrek.
Na aankomst namen we nog even een korte pauze en konden dan vaststellen dat
omstreeks 14 uur reeds 1625 wandelaars waren geteld. Uiteraard is dit geen
eindtotaal, aangezien nog kon worden gestart tot 15 uur. Op weg naar huis
kregen we enkele regenvlagen te verwerken, zodat we eigenlijk van geluk mogen
spreken, een geslaagde, maar vooral droge wandeling te hebben meegemaakt. Een
mooie tocht, prima ingericht, met verzorgde rustplaatsen. Een unieke omgeving
om te wandelen en dit op een winterdag in december. Meteen was dit onze laatste
wandeling voor het jaar 2009.”
Teneinde dit wandelverhaal af te
ronden, blikken we nog even terug in de wandelboekjes, waarin opnieuw enkele
eerste indrukken werden opgenomen. ‘K: Winterse boswandeling in Buggenhoutbos.
Peizegem, Opwijk. Regenachtig. Goed verzorgd. J: Mooie tocht doorheen
Buggenhout en Peizegem. Een mooi bos met de laatste restjes sneeuw.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten