346: Holsbeek, Zaterdag 13 juni 2015, 21,642 km. (7057,335 km.)

“Vandaag stond alweer een nieuw wandelnetwerk op ons programma, met name ‘Hagelandse Heuvels’. De avond voordien hadden we online een route gepland, welke van start zou gaan ter hoogte van de Sint-Maurusstraat 1 te Holsbeek en dat ter hoogte van het knooppunt 1. Na een autorit richting Vlaams-Brabant, deels vergezeld van wat lichte neerslag, bereikten we veilig en wel de startplaats van onze dagtocht. Het was wel even zoeken naar de juiste richting om de wandeling aan te vangen, vermits aldaar werkzaamheden plaats vonden en daardoor de wandelpaal uit de grond was verwijderd. Toch vonden we vrij vlug de richting naar het volgende knooppunt, nr. 11 en konden we dus na een hapje en een drankje van start, zij het weliswaar nog onder een bewolkte hemel. We hadden in elk geval de hoop, dat het tijdens het verloop van deze wandeling zou beteren en dat we de zon zouden te zien krijgen.

Om 09:45 uur dus van start ter hoogte van het wandelknooppunt 1 en richting knooppunt 11 dat zich amper 200 m verder bevond. We wandelden hier voorlopig nog in de bebouwde kom. Ter hoogte van knooppunt 11 ging het linksaf en zagen we de aanduidingen van de Horstroute, een fietstraject van 34 km. Korte tijd later ging het linksaf op een graspaadje. We konden er de plaatselijke krieken bemerken, die stilaan hun groene kleur verliezen. Terug op de openbare weg aan knooppunt 16, kregen we de eerste vergezichten te zien en tevens zicht op de bossen en heuvels in de omgeving. Hier ging het naar links via een smalle asfaltweg die uitmondde op een veldweg. Zo lieten we de bewoonde wereld achter ons en wandelden nu langsheen enkele akkers en weilanden. Af en toe was de veldweg overgroeid en zo vorderden we richting een eerste stukje bos. Vrij spoedig restte nog slechts een smal pad om te bewandelen en werd het gras hoger. We trokken doorheen een stukje loofbos en vervolgens een gedeelte naaldbos, waar het licht moeilijk kon in doordringen. Een smal bruggetje aan het einde van het bos, liet ons opnieuw de openbare weg bereiken en tevens het knooppunt 104.

Zowat 330 m verder bereikten we het volgende knooppunt, 105 en verlieten aldaar opnieuw de weg naar rechts, opnieuw het veld in. We konden nu een smal wandelpad volgens, gelegen tussen een beek links en een grasland rechts. Enkele toekijkende ezels onderweg mochten vanzelfsprekend niet ontbreken. Na enkele bochten eindigde dit pad ter hoogte van een breder grindpad. Opvallend was hier de rode kleur van de bodembedekking. Geruime tijd ging het verder langsheen dit rode pad, via de knooppunten 602 en vervolgens 601. Rechts bevond zich de Hagelandse Vallei, een beschermd gebied van Natuurpunt. Wat later, na het passeren van een watermolen, kregen we terug asfalt onder de schoenen en bereikten we knooppunt 69. We hadden ondertussen het grondgebied bereikt van Rotselaar en waren nu toe aan een tijdje stappen doorheen een woonzone, gepaard gaande met druk autoverkeer. Na een stukje veldweg bereikten we de Steenweg op Nieuwrode, alwaar we even een eerste pauze namen in een bushokje. Tijd dus om het lunchpakket even aan te spreken. We waren zowat vijf kilometer onderweg en de klok wees zowaar 11:00 uur aan.

Na deze onderbreking en na zelfs al wat kledij te hebben opgeborgen in de rugzak gingen we opnieuw op weg. Een kapelletje op een gevel liet ons vermoeden dat we hier links zouden kiezen. We verlieten de drukke weg en begonnen aan een klimmetje via een links grindpaadje. Hogerop ging het opnieuw naar beneden en kwamen we terecht in een eerste prachtige holle weg. Af en toe liet de zon zich zien en dat bevorderde uiteraard het wandelplezier. Knooppunt 67 bereikt, ging het gewoon rechtdoor verder, nog steeds een holle weg volgend in dalende lijn. Op die manier ging het langs het Staatsnatuurreservaat Beninksberg. We troffen er vrij vlug de geel-rode markeringen aan van de Streek-GR Hageland. Rechts kregen we een uniek zicht over de lager gelegen vallei. Ondertussen volgden we al een tijdje een smal kronkelend en zanderig pad, dat ons liet genieten van het bos links en de mooie bebloemde weilanden, rechts in de diepte. Het aanbod aan klaprozen was vaak overweldigend. Na geruime tijd te zijn afgedaald, ging het vanaf knooppunt 68 meteen stevig de hoogte in, via een smalle van steenslag voorziene holle weg, waar het vooral uitkijken was, voor de achtergelaten paardenvijgen. Op zowat het hoogste punt, ging het langs het wijndomein ‘Raevenberger – Molenbergher’. De wijnstokken baadden in het zonlicht en de eerste druiven waren reeds zichtbaar.

Tussen de wijnranken troffen we een picknicktafel aan, een mooie plek om even te pauzeren en vooral te genieten van het panorama. We bevonden ons trouwens al een tijdje op het Sint-Jobspad. Wat verderop kwamen we, zowat op het hoogste punt, opnieuw terecht op de openbare weg en hadden we knooppunt 165 bereikt. We troffen er bezijden de weg een bordje aan inzake de Winge en Demerroute. Het ging via een brede asfaltweg bergaf naar het 100 m verder gesitueerde knooppunt 164, teneinde aldaar gewoon rechtdoor aan te houden, naar knooppunt 163. We wandelden in de schaduw van de bomen en bergaf gaat natuurlijk heel wat vlotter dan andersom. Gekomen ter hoogte van nr. 163, dienden we de weg te verlaten naar rechts, via een smal en zeer steil paadje, langsheen een afsluiting met prikkeldraad. Een beetje voorzichtig bereikten we uiteindelijk de lager gelegen vallei. Via vooreerst een veldweg en later een geasfalteerde weg, kwamen we opnieuw terecht in een zone met bebouwing. Achter ons zagen we de hoger gelegen bossen, welke we net hadden verlaten. Vrij spoedig ging het opnieuw via een veldweg en later een graspad weg van de bebouwde kom.

Via de knooppunten 149 en 148 wandelden we doorheen een stukje bosgebied, over heel wat brede graspaden en zelfs over een gedeelte hooiland, om vervolgens opnieuw het bos in de duiken, alwaar we het punt 150 bereikten. Hier ging het meteen rechtsaf in een prachtige brede bosdreef, die ons leidde naar het begin van het kasteeldomein van Horst. Enkele rood-witte markeringen van een Grote-routepad wezen min of meer de juiste richting aan. Ter hoogte van het grote informatiebord inzake het kasteeldomein, troffen we het knooppunt 151 aan. We wandelden opnieuw naar rechts, teneinde een lang en breed grindpad te volgen, alwaar we genoten van de blakende zon. Ook hier troffen we bezijden het pad ontelbare klaprozen aan. Het einde van het grindpad liet ons de openbare weg bereiken, alwaar we opnieuw naar rechts gingen, ditmaal de rand van het bos volgend, tot aan het wandelknooppunt 144. Opnieuw rechtsaf ging het via een smal paadje langs het bos tot aan het eigenlijke kasteel van Horst. Rechts bevond zich een grote vijver, met tal van hengelaars, wat verder een klein antiek bruggetje en zo bereikten we omstreeks 13:30 uur het Wagenhuis ter hoogte van het knooppunt 143, alwaar we ondertussen toe waren aan een kopje koffie.

Gezellig gezeten op het terras, aangenaam verpozend in de zon, konden we de omgeving van het kasteel bekijken. Heel wat wandelaars, fietsers en dagjestoeristen bevolkten het terras. Na enkele kopjes koffie, de aankoop van een brood in de ambachtelijke bakkerij van het domein, gingen we opnieuw op weg. De klok wees ondertussen 14:20 uur, we hadden dus een lange pauze genomen. We hadden reeds bemerkt dat we ons bevonden op een kruising van de Streek-GR Hageland en de GR512 (Diest-Geraadsbergen). We verlieten het Wagenhuis en volgden naar rechts alweer een brede dreef, om vervolgens linksaf te wandelen langsheen de kasteelvijver. Hier kregen we schitterende uitzichten over het kasteel in zijn geheel. Aan het einde van de vijver, ging het via een klein brugje opnieuw het bos in. Wat verderop dwarsten we de openbare weg, ter hoogte van de grens tussen Nieuwrode en Sint-Pieters-Rode, om aan de overzijde een graspad te volgen tot aan het knooppunt 145. Zo ging het langsheen de punten 131 en 147, langsheen vooral landelijke verkeersluwe wegen en brede grindpaden, om uit te komen ter hoogte van een zeer drukke weg aan knooppunt 146.

We waren wat later opgelucht, deze drukke weg te hebben kunnen verlaten, via een rechts gelegen veldwegje, alwaar we tevens een picknickbank aantroffen. Het was zowat 15:35 uur, we hadden reeds 16 km gewandeld en waren toe aan de laatste boterhammen van de dag. Wat later ging het even verder via een links gelegen aardeweg, later graspad in de richting van een stuk bos. Hier mocht het gras wel eens worden gemaaid, dat ondertussen reeds hoog was opgeschoten. We bereikten een klein houten bruggetje, alwaar enige verwarring ontstond over de te volgen weg, ter hoogte van dit knooppunt 130. We dienden hier te gaan richting knooppunt 129, doch er was niet duidelijk aangegeven of het rechts was, of schuin rechts. We namen uiteindelijk één van beide richtingen en jullie raden het al, we hadden de verkeerde tak gekozen. Eenmaal doorheen alweer een stukje bos met een slecht begaanbaar paadje, bereikten we een breder bospad met aanwijzingen naar knooppunt 128. We hadden er dus eentje gemist, doch het ging hoogstwaarschijnlijk slechts om een paar honderd meter. Dan maar richting knooppunt 128 gekozen.

Aldaar aangekomen ging het haaks rechtsaf, we verlieten het bospad en stapten langsheen een wegel, dwars doorheen een maïsveld, om aan de andere kant opnieuw het bos in te wandelen. Hier volgde een mooi stukje wandelparcours, een kronkelend smal paadje leidde ons doorheen een gebied dat werd gekenmerkt door absolute stilte en eenzaamheid. Af en toe kregen we enkele richtingsveranderingen, een paar wandelpoortjes en zagen we de wandelknooppunten 107 en 106 aan ons oog voorbijgaan. Uiteindelijk, na nog een brede grasweg te hebben bewandeld, bereikten we terug de openbare weg. Het ging nu stilaan richting centrum van Holsbeek. Onderweg ging het nog langsheen een hoeve welke werd gerestaureerd, een hoeve met de welklinkende naam ‘Heilig Geesthof’, gebouwd in 1735. Even verder bereikten we de drukke weg naar Holsbeek, het ging dus naar rechts en zo kwamen we opnieuw binnen de bebouwde kom van deze gemeente.

Knooppunt 108 bereikt, volgde nog een klein ommetje waarna we opnieuw knooppunt 16 bereikten, alwaar we vroeger op de dag reeds waren langs gekomen. Restte ons nog slechts één kilometer stappen, om de terugweg te bewandelen via de knooppunten 16 en 1. Uiteindelijk bereikten we omstreeks 17:30 uur ons voertuig en dat betekende het einde van een leuke wandeltocht vandaag. We geven volledigheidshalve de cijfers van de dag nog even mee: 21,642 km; 1089,5 cal; 28.857 stappen in een rustige wandeltijd van 5.14.48. We kijken alweer uit naar de kennismaking met een volgend wandelnetwerk in het Vlaamse land.”