345: Avelgem, Zaterdag 06 juni 2015, 21,907 km. (7035,693 km.)

“Vandaag stond alweer een kennismaking op het programma met een voor ons nieuw wandelnetwerk, met name ‘Land van Mortagne’. We hadden voorheen een route online uitgestippeld, welke van start ging ter hoogte van het wandelknooppunt 11, gesitueerd in de Abdijstraat, nabij het pompstation van Bossuit. Na een uurtje rijden met de auto en een hapje op de plaats van vertrek, konden we deze wandeling aanvangen. Het was dan ook zowat vijf na negen, toen we de rugzak en de camera opnamen om aan deze wandelontdekking te beginnen. Amper van start gegaan, volgden we een tegelpad tussen enkele tuintjes door en langsheen een kerk zonder dak. We troffen er enkele bordjes aan dat we ons bevonden op het traject van het Bouvrie Wandelpad. Amper 500 m verder bereikten we reeds het volgende knooppunt nr. 10 ter hoogte van de drukke Doorniksesteenweg. Hier ging het linksaf, voorbij het kasteel van Bossuit tot aan de rechts gelegen Vierabeelstraat. Zo stapten we verder langsheen een kronkelende landelijk weg, die uiteindelijk overging in een graspad.

Langs weerszijden van het pad konden we bemerken hoe de graangewassen reeds flink zijn gegroeid. In de verte waren enkele kleine stukjes bosgebied waar te nemen, enkele grote vierkantshoeves en ondertussen genoten we van een blauwe hemel. Jammer genoeg stond er een strakke wind en het gras was nog nat van de regen van de voorbije nacht. Gelukkig zou daar snel verandering in komen. We bereikten nadien opnieuw de openbare weg ter hoogte van het knooppunt 9. We volgden dit smalle betonwegje naar rechts, waarbij we ons bevonden op de Leie-Schelderoute, een fietsomloop van 49 km. We vorderden gestaag tussen de akkers, richting knooppunt 23. Aldaar ging het rechtdoor verder, nog steeds dezelfde weg volgend, tot we kwamen ter hoogte van een oude vierkansthoeve, met op de gevel de vermelding ‘Ijshoeve’. We bevonden ons ondertussen op het grondgebied van Sint-Denijs. Navraag bij de boer, of we reeds op dit vroege uur koffie konden krijgen, werd bevestigend beantwoord.

We namen dan ook plaats op de binnenkoer en genoten van een kopje koffie en een hartelijk gesprek met de boer in kwestie. Eén en ander had tot gevolg, dat we de boerderij pas opnieuw verlieten omstreeks half elf. We weten nu waar de ‘Ferme Califix’ zich bevindt. Na knooppunt 23, volgde nr. 22, nog steeds verder wandelend in dezelfde richting. We betraden zo het grondgebied van Spiere-Helkijn, of beter gezegd Espierres-Helcin. Een druk kruispunt dienden we te dwarsen, om verderop een grindpad aan te treffen, dat ons leidde langsheen de lokale begraafplaats. We bevonden ons toen op het Trimard Ruiterpad. Voorbij het kerkhof ging het wat verder rechtsaf op een tegelpad, dat naar links draaide tussen de landerijen. We bereikten zo een kleine waterloop, staken het brugje over en troffen er knooppunt 97 aan. Amper 50 m naar rechts zaten we al ter hoogte van het nr. 96. Het volgende doel was wandelknooppunt 95, dus gingen we linksaf en kwamen zo terecht tussen de woningen van Sint-Denijs. We volgden een tijdje een drukke weg doorheen deze locatie, tot we gelukkig wat verder, via een rechts gelegen tegelpad terug wat rust verkregen.

Op die manier kwamen we aan ter hoogte van een sportveld en schutterslokaal, tevens knooppunt 95, alwaar we enkele rustbanken aantroffen, de ideale gelegenheid om even te denken aan de inwendige mens. Het was ondertussen 11:15 uur geworden, we lieten ons bijgevolg de chocomelk en de boterhammen smaken. Terwijl we genoten van ons middagmaal, hadden we uitzicht op de kerk van Sint-Denijs. Na een tijdje rust ging het alweer verder, ditmaal via de Bossenroute A + B, in de richting van een woonwijk. Gekomen ter hoogte van een druk kruispunt, ging het op de bredere betonweg naar rechts en op die manier zouden we geruime tijd dezelfde richting aanhouden. Zo volgden de wandelknooppunten elkaar in snel tempo op. Even voorbij punt 74 bemerkten we een oude hoeve uit 1889, echter dringend toe aan restauratie. Aan knooppunt 75 begonnen we aan een langere beklimming, om nadien, aan het volgende kruispunt en tevens knooppunt 76, te beginnen aan een afdaling.

Het moet gezegd, vaak situeren deze knooppunten zich slechts enkele honderden meters van elkaar. Na 76 volgt doorgaans 77 en daar bemerkten we wel een bijzonder kapelletje, met binnenin een heel oude foto, echter verscholen achter een donker spinnenweb. Aan het volgende wandelknooppunt, 78, verlieten we uiteindelijk de openbare weg en gingen rechtsaf op een smalle veldweg, die even verder werd herleid tot een veldwegeltje. Het ging gestaag verder tussen de snel veranderende akkers, tot we een kleine poel bereikten. Links waren zowaar enkele struisvogels te zien. Het ging omheen het watergebied, tot we knooppunt 79 bereikten, ter hoogte van een smalle asfaltweg. Hier ging het linksaf naar het ‘Goet te Breuck’, een mooie gerestaureerde hoeve, voorzien van een mooie kapel en rustbank. We hadden er een babbel met de bewoner, welke uitleg gaf over de boomgaard. Ondertussen wees onze klok zowat 12:20 uur aan.

We wandelden verder, afdalend naar het knooppunt 80, teneinde aldaar rechtsaf te gaan en opnieuw te beginnen aan een beklimming. Eindeloos ver konden we hier de akkers overschouwen en hier en daar een enorme vierkantshoeve bemerken. Gekomen ter hoogte van knooppunt 83 dienden we linksaf te gaan naar het punt 82, dat zich zowat 400 m verder zou bevinden. Tot onze verbazing was dit knooppunt niet meer in gebruik en dienden we noodgedwongen terug te keren, om ter hoogte van punt 83, de omleiding te volgen naar het knooppunt 89, dat normaal gezien zou volgen na het vorige op onze uitgestippelde route. Meteen een omweg dus en extra kilometers op de teller. Via een slingerend landelijk wegje bereikten we uiteindelijk een plekje om even te zitten, weliswaar in de nabijheid van een onwel ruikende mesthoop, doch we lieten ons het abrikozentaartje toch smaken. Het was half twee in de namiddag en we konden even gezeten op een houten balk, genieten van de namiddagzon.

We konden daar moeilijk blijven zitten, dus maar terug op pad, om na een korte klim uiteindelijk punt 89 te bereiken. We draaiden rechtsaf en bevonden ons op enkele lokale wandelpaden, met name de Bossenroute B, de Driemolensroute en tevens de GR5A Zuid (De Panne – Antwerpen). Hier wandelden we geruime tijd vrijwel op een heuvelrug, waarbij we links en rechts de lager gelegen valleien konden bekijken. Verderop bereikten we knooppunt 31 en tien meter verder knooppunt 30, teneinde aldaar te beginnen aan een afdaling naar de lager gelegen woningen. Eenmaal daar aangekomen ging het verder richting punt 29, vooreerst via een stukje grindweg, waarna we een rechts gelegen veldweg dienden te volgen, die sterk in dalende zin verliep. Ook hier veranderde de veldweg vrij snel in een smalle wegel. Aan knooppunt 28 ging het verder rechtdoor, alwaar we nu een brede grasweg konden bewandelen. Even later bereikten we opnieuw de openbare weg, waarbij we ons ondertussen reeds bevonden op het grondgebied van Moen.

Via de knooppunten 28, 88 en 24, hoofdzakelijk via asfalt bereikten we de Sint Pietersbrug. Hier troffen we tevens in het zonnetje een mooie nieuwe picknicktafel aan, meteen tijd om de laatste boterhammen te eten. We kregen er vlug gezelschap aan tafel van enkele fietsers. Het was half drie en we konden er na onze maaltijd even de talrijke schildpadden bekijken, welke zich bevonden bovenop de waterlelies naast de brug. We hadden zowat 14 km afgewandeld en genoten hier van een deugddoende wandelpauze. Nadien ging het linksaf, via de brug over het kanaal Kortrijk – Bossuit, alwaar we de aanduidingen aantroffen van de Orveyt Wandelroute en de Waterhoek Route (50 km). Voorbij de brug bereikten we knooppunt 49 en hier ging het rechtsaf naar het jaagpad langsheen het kanaal. Even verderop, ter hoogte van het knooppunt 13, dienden we de begroeide oever van het kanaal te volgen. Hier stond het gras en onkruid echter een meter hoog, zowat we opteerden om verder het jaagpad links van het kanaal te volgen.

We verlieten uiteindelijk het jaagpad via een smal paadje links van de weg, dat ons liet wandelen doorheen een stukje bos. Het ging wat op en neer want we bevonden ons hier op een mountainbike parcours. Na het bosje volgde een klein park, dat we rechtdoor dwarsten, om vervolgens opnieuw doorheen een stuk bos te wandelen, tot we tenslotte de kerk van Moen in zicht kregen. De richting van het volgende knooppunt volgend, bereikten we tenslotte de kerk van deze gemeente. Na vier gesloten cafés te zijn voorbij gewandeld, konden we uiteindelijk in café Centrum terecht voor een kopje koffie en een gemakkelijke stoel. Het was ondertussen tien voor vier geworden. Na dit zwarte vocht, verlieten we het centrum van Moen. Een tegelpad bracht ons opnieuw langsheen het jaagpad naast het kanaal. Het ging vervolgens rechtsaf tot aan de brug over het kanaal. We staken voor de tweede maal het kanaal over, om wat verderop de openbare weg naar rechts te verlaten. We hadden zo een eindje gewandeld langsheen de Streuvelsroute.

Via enkele woonstraten bereikten we het jaagpad langsheen het kanaal op de andere oever. Het ging opnieuw naar rechts via de Trekweg. We vonden er de aanwijzingen van de LF6 Vlaanderen Fietsroute. Na een eindje stappen langsheen het jaagpad troffen we het volgende wandelknooppunt aan, met name het nr. 12. Hier verlieten we voorgoed het jaagpad langsheen het kanaal en volgden een rechts gelegen veldwegje tot aan knooppunt 14. Wat later ging het opnieuw naar rechts en kregen we een eindeloos lijkend fietspad te zien, dat ons uiteindelijk zou doen aankomen ter hoogte van het knooppunt 15. In de verte bemerkten we opnieuw reeds het domein van het kasteel van Bossuit. Aan het vermelde punt ging het naar links, via een veldweg, waarna we de Bouvriehoeve bereikten, bekend voor het fokken van edelherten. We volgden er een stukje traject van de Spierevalleiroute (40 km). Langzaam ging het via landelijke wegen naar wandelknooppunt 10. Hetzelfde knooppunt alwaar we eerder op de dag waren gepasseerd. Het ging nu via dezelfde weg als deze ochtend naar het eindpunt van onze wandeling van vandaag, het wandelknooppunt 11.

We hebben in elk geval vandaag genoten van een aangename en zonnige wandeldag, weliswaar af en toe geplaagd door een onaangename wind. Toch werden vandaag 21,907 km toegevoegd op de teller, met een verbruik van 1096,5 cal, goed voor 29.210 stappen in een rustige wandeltijd van 5.18.29, wat meteen het einde betekende van deze eerste kennismaking met het wandelnetwerk ‘Land van Mortagne.”