341: Pecq, Donderdag 07 mei 2015, 10,9 km. (6947,515 km.)

 “Een volgende wandeldag zou ons brengen tot een stukje over de Franse grens, jammer genoeg zou onze voettocht naar Santiago de Compostela een vroegtijdig einde kennen. Maar daarover later uiteraard meer info. Na onze overnachting in Pecq, gevolgd door een ontbijt, waren we klaar om de volgende etappe af te werken. Nadat we de sleutels van ons onderkomen hadden afgeleverd in de brievenbus van het pand nr. 12, gingen we omstreeks 07:55 uur van start ter hoogte van de kerk van Pecq. We volgden er de Rue Albert Ier, in de richting van de Schelde. Gekomen ter hoogte van de brug over de Schelde, de Pont Maurice Leynen, konden we via de berm naar rechts afdalen, tot op het jaagpad langsheen de Schelde. We waren alzo vertrokken voor een tijdje wandelen langsheen het jaagpad, net zoals we reeds de voorbije dagen hadden gedaan. We vorderden op die manier richting Doornik en bevonden ons op een gedeelte van het traject van het Circuit Val de l’Espières.

Na enkele bochten van het jaagpad te hebben verwerkt, passeerden we de rechts gesitueerde Église catholique Saint-Eleuthère-d'Equelesmes. Na onder heel wat bruggen te zijn gewandeld, bereikten we stilaan Doornik. Het jaagpad ging dan ook over in de Quai Donat Casterman, waarbij we nu letterlijk op de kade gingen naast de Schelde. Even later wandelden we onder de spoorweg door en nadien de R52, om tenslotte de oude brug over de Schelde te bereiken. Aldaar verlieten we even het jaagpad en begaven ons rechtsaf via de Rue François Joseph Peterinck. We namen kortstondig afscheid van de Via Scaldea en konden nu aan de hand van bronzen schelpen in het trottoir de weg volgen naar de Sint-Jacobskerk van Doornik. Bijgevolg zetten we onze tocht verder in de Rue de la Madeleine en de Rue Saint-Jacques om tot slot in de Rue du Palais Saint-Jacques de betreffende kerk aan te treffen. Het was inmiddels 11:15 uur geworden en dus tijd om de kerk te bezoeken. Volgens lokale info in de kerk, konden we een stempel verkrijgen in een woning in de onmiddellijke buurt, doch aldaar gaf niemand thuis.

Na ons kerkbezoek, wandelden we verder in de richting van de Grand Place in Doornik om er even voor het middaguur te genieten van een kopje koffie in café Le Central. Toen echter tijdens deze wandelpauze contact werd opgenomen met het thuisfront, verkregen we minder goed nieuws, waardoor we dienden te besluiten om de tocht voorlopig af te sluiten in Doornik en via de kortst mogelijke weg huiswaarts te keren. We begaven ons dan ook via enkele woonstraten richting station van Doornik om via het spoor opnieuw richting woonplaats te reizen. Op die manier eindigde voortijdig onze tocht naar Santiago de Compostela, ondanks alle getroffen voorbereidingen. Doch eenmaal terug thuis, keken we alvast uit naar een nieuwe start.”