“Het begin van de herfst, leek ons een ideaal moment om nog eens de wandelschoenen aan te trekken, voor een dagtocht over de taalgrens. Hierna volgt dan ook het relaas inzake onze belevenissen, tijdens een wandeling, beschreven in de Dagstappergids Ardennen, deel 3. Deze tocht met een voorziene lengte van 15,1 km ging van start in de stad Rochefort. Na een rit per auto bereikten we Rochefort en vonden een parkeerplaats op de Place de la Gare, ter hoogte van de bibliotheek. We dienden jammer genoeg tevreden te zijn met een bewolkte hemel, doch even later, na een broodje te hebben genuttigd, konden we op weg. In onze wandelgids werd de tocht als volgt omschreven: ‘Schitterende natuur tussen Rochefort en Han-sur-Lesse’. Zoals reeds vermeld, we verlieten de Place de la Gare en gingen richting Avenue Forest, om die weg te volgen tot de Rue Jacquet, welke we rechts opgingen. Ondertussen hadden we reeds de eerste foto’s, onder andere een gedenkplaat met betrekking tot ‘Battle of the Bulge’. We hadden vooral oog voor de groene ruitjes, een routeteken dat we geruime tijd zouden volgen. Matig bergop passeerden we een beeld, voorstellende een bellevrouw. In de Rue Jacquet ging het linksaf, alwaar we een felle beklimming konden aanvoelen. De weg boog tot tweemaal toe naar rechts, zodat we de woonkern van Rochefort verlieten. De straatnaam veranderd in Rue du Beauregard, om nadien over te gaan in de Avenue de Lorette en tot slot in de Rue de la Croix Saint-Jean. Of anders gezegd, steeds maar rechtdoor, doch minder steil.
Op het einde van de straat, bereikten we dan ook het baken ‘Croix Saint-Jean, 240 m’. Op het pleintje bevond zich het betreffende Sint-Janskruis, dat volgens een plaatselijk infobord dateerde van 1605 en de grens bepaalde tussen Pays de Liège en Duché de Luxembourg. De plaats zou in het verleden bekend zijn geweest bij handelaars, soldaten en pelgrims. We zetten onze weg verder via de Rue Haie Lagaisse, links van het Croix Saint-Jean, voortaan ook voorzien van de rood-witte markeringen van de GR577. Geleidelijk dalend kwamen we ter hoogte van een viersprong, alwaar we een oud waterhuisje konden zien. Aldaar ging het rechtsaf tussen een klein bosje en een weide. Luttele minuten later, voorbij het bosje, verlieten we het traject van de GR577 en wandelden rechtdoor, lichtjes bergop naar de even verder gelegen weg Rochefort – Saint-Hubert (N803). Na het kruisen van deze drukke weg, ging het aan het overzijde verder tot aan een dwarsweg, welke we naar rechts insloegen. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan en konden ons vanaf dit punt richten op alweer andere routetekens, ditmaal rood-wit-rood rechthoekje. We overschreden op die manier de 285 m hoge heuveltop, om aan het volgend kruispunt links te kiezen en een klein bosje te passeren, Laid Fosse.
Andermaal verkregen we groene ruitjes als routeteken en wandelden door een mooi stukje bos. Zowat 800 m verder boog de weg naar rechts af, doch wij verlieten aldaar deze weg linksaf via een bosweg en bereikten een open plek in het bos. Daar troffen we een bord aan welke aangaf in vier talen, dat we een domaniaal natuurreservaat betraden, Le Belvédère. Licht dalend bereikten we wat later de weg Rochefort – Han-sur-Lesse (N86). Over korte afstand volgden we deze drukke weg naar rechts tot aan een kruispunt, waar zich een oude fotogenieke wegwijzer bevond, de Poteau. We draaiden nadien links de Rue du Beau Séjour in, om vrij vlug rechts een weg tussen hagen te kiezen, ons richtend naar rood-wit-rode rechthoekjes en groene kruisjes. Opnieuw trokken we door een stukje bosgebied om verder akkerland te bereiken. Na wat verder wandelen bereikten we de oever van de Lomme, een zijrivier van de Lesse, welke we naar links volgden. Een hoge kalkrotswand verscheen, welke we konden beklimmen via een stel trappen. Boven echter wachtte een ontgoocheling, vermits de grot van Éprave was afgesloten met een hek, enkel toegankelijk voor speleologen. We gingen dan maar verder, om via alweer een serie trappen het hoogste punt te bereiken van de ‘tienne’. We konden er genieten van een schitterend uitzicht over de omgeving en bovendien even pauzeren, gelet op de aanwezigheid van rustbanken.
Na een verdiende rust- en lunchpauze konden we beginnen aan de afdaling, om vervolgens vrij snel het bos te verlaten en via een landweggetje verder te gaan tussen akkers. We passeerden een parkeerplaats, voorzien van het baken ‘Mont’, om min of meer steeds de richting Éprave aan te houden. Nadat we een oud stenen kruis waren voorbij gegaan, staken we de Lomme over, gingen voorbij het plaatsnaambord van het dorp en wandelden dit binnen. Uiteindelijk bereikten we de kerk van Éprave. Net voor de kerk gingen we rechtsaf in de Rue de l’Ausoule en bereikten een mooie plek ter hoogte van een oude watermolen. Later wandelden we rechtdoor via de dalende Rue de la Gare, richting rotonde. We verlieten op die plaats de routetekens rood-wit-rood en stapten verder rechtdoor, nog steeds via de Rue de la Gare. Verderop eindigde de straat bij een afsluitboom. Een korte links-rechts verandering bracht ons tot op de geasfalteerde Ravel. Restte ons nog zowat 4 km wandelen, langsheen een lijnrechte weg, richting centrum van Rochefort. Voor het laast konden we genieten van mooie natuur langsheen deze Ravel, om tot slot te eindigen in het centrum van Rochefort, alwaar we vroeger op de dag waren van start gegaan.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten