maandag 4 mei 2020

203: Berendrecht, Zondag 31 oktober 2010, 20,3 km. (4102,148 km.)



Een tocht, voorheen in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 31/10/2010 – 2040 Berendrecht (Antwerpen), Herfstpoldertocht, 8-15-20 km. De Meepakkers. Start: Sportterreinen Ponderosa. Wandelingen langs polderdorpen. Heide-, bos- en polderlandschappen.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het hierna weergegeven wandelverslag, omstreeks 18:50 uur.

“Deze ochtend was het alweer tijd om de wandelschoenen aan te trekken en uit te kijken naar nieuwe horizonten. Ondanks de regen, zetten we toch koers richting Berendrecht in de provincie Antwerpen. Daar ging immers een wandeling van start onder de naam Herfstpoldertocht. Deze wandeltocht ging van start op het sportterrein Ponderosa en werd georganiseerd door de wandelclub ‘De Meepakkers’. Na een klein uurtje rijden en een doortocht door de Liefkenshoektunnel, bereikten we de startplaats. Er was voldoende parkeerplaats en even later konden we terecht in het kleine chalet, voor de inschrijving en alvast voor het nuttigen van een kopje koffie en een ontbijtkoek, bovendien vers van de bakker om de hoek. Er kon worden gekozen uit een drietal afstanden, met name 8, 15 of 20 km. We kozen de langste afstand met een werkelijke lengte volgens de inrichters van 20,3 km. Onderweg zouden we tweemaal rust kunnen nemen in een controlepost te Zandvliet.

Even later gingen we van start en verlieten de bosrijke omgeving waar de startplaats was gelegen. Het ging in eerste instantie via enkele veldwegen langsheen weiden, waar we ons konden verheugen op de aanwezigheid van enkele paarden. Om de hoek ging het via een voetgangerstunnel onder de A12 door. Zo bereikten we opnieuw de openbare weg en betraden de bebouwde kom van Berendrecht. In de verte konden we reeds de havenkranen bemerken, alsook tal van windturbines. Het regende lichtjes en dat bevorderde zeker niet het nemen van foto’s, van objecten die zich verder weg bevonden. We maakten een wijde bocht omheen een woongedeelte, om op die manier in de richting te wandelen van het verder gelegen Zandvliet. Toen we de eerste woningen bereikten, splitsten zich de afstanden, waarbij de 15 km wandelaars rechtdoor aanhielden, terwijl de deelnemers aan de 8 en 20 km een rechts gelegen pad opgingen. Dit mondde even verder uit ter hoogte van de kapel van O.L.V. van de Hagelberg.

We konden hier even een kijkje nemen in de achtertuin, alwaar een kruisweg was aangelegd, waarna we de kapel even konden betreden en binnenin van nabij bekijken. Een prachtig stukje geschiedenis ter zake werd ons meegegeven door een bereidwillige dame die zorgde voor het onderhoud van deze mooie bidplaats. Na de kapel volgde de doortocht door een woonwijk met vooral kleine huisjes, waarna we een soort kerkwegel volgden die deels door een stukje natuurgebied verliep. Zo bereikten we de dorpsstraat van Zandvliet en even verder na 4,3 km de eerste controle van de dag, gesitueerd in café Pierrot. Ernaast bevond zich een uniek Harley Davidson museum, jammer genoeg niet geopend. Toch konden we een oude Studebaker aantreffen op de parking, meteen een buitenkans voor iemand met handige handen en vooral veel geduld. Het vehikel had blijkbaar ooit betere tijden gekend. Eenmaal in het café konden we een hapje eten en ons even opwarmen aan een kopje koffie. Na de rust zouden we alhier een plaatselijke lus dienen te wandelen, waarna we op dezelfde controlepost zouden terugkeren.

Na de eerste controle verlieten we het café naar links. We wandelden terug in de richting van de dorpsstraat en volgden daarbij het traject van de Havenroute, een lokaal parcours voor autoverkeer. Even verder ging het door wegenwerken, waarna we onze weg vervolgden op een zijberm langsheen een weg in (her)aanleg. Rechts van de weg bevond zich hier een prachtige rietzone. Op het einde van deze lange, kaarsrechte weg, maakte de openbare weg een bocht naar links. We bevonden ons hier reeds op de Gansrijdersroute, een fietsomloop van 49 km. Rechts in de bocht bevond zich een onverharde weg. Hier kregen we pijlen te zien welke twee verschillende richtingen aangaven, zonder nadere specificatie. De vraag stelde zich dus, welke kant we dienden op te gaan. Links ging het traject verder langsheen de openbare weg, rechtdoor ging het een onverharde weg op en meteen daarna linksaf een natuurgebied in. We opteerden dan maar voor de tweede keuze en wandelden zo, via een hekje het domein in van het Reigersbos.

Tussen eerder lage beplanting dienden we hier een modderig, af en toe overstroomd gebied door te trekken. Het was dus even laveren tussen waterplassen en vooral zoeken naar het beter begaanbaar traject. Dit pad kronkelde wat heen en weer en volgde een rechts gelegen waterpartij. Tal van schapen en runderen werden hier ingezet om het gebied te begrazen. Even verderop bereikten we het andere einde van deze grasvelden en ontmoetten daar andere wandelaars welke het nabijgelegen bos verlieten. Blijkbaar behoorden deze tot de groep van de wandelaars aan de 15 km. Ook zij hadden geen idee inzake het onduidelijk aangegeven parcours van even voordien. Terwijl wij even een praatje maakten, volgden andere wandelaars hetzelfde traject als wijzelf en ook zij hadden de dubbele bepijling opgemerkt. We besloten dan maar onze weg te vervolgen, via de hoger gelegen dijk. Hier kregen we een uniek uitzicht over het rechts, lager gelegen domein van het Reigersbos en links een gedeelte van de Antwerpse haven. Tal van schepen konden we reeds aanschouwen. Het ging even verder via een klein hekje een rechts gelegen heidegebied in, waar we een smalle wegel dienden te volgen.

Het paadje kronkelde zich tussen bomen en struiken en ging af en toe licht op en neerwaarts. Een kudde runderen stoorde zich niet aan onze aanwezigheid. We wandelden zo evenwijdig met de erachter gelegen waterloop, met name de Schelde-Rijnverbinding. Grote binnenschepen passeerden de revue. Op de andere oever konden we de zware industrie bekijken. Ook de schadelijke gevolgen voor de beplanting konden we met eigen ogen aanschouwen. Boombladeren bedekt met zwarte kleverige vlekken. Het pad leidde even verder naar links, iets dichter bij de waterweg, waar we vervolgens over de vlakke heide verder wandelden. De arosa, een luxe cruiseschip onder Duitse vlag, voer in tegengestelde richting. Uiteindelijk bereikten we opnieuw de openbare weg, waar het rechtsaf ging, terug richting centrum van Zandvliet. Een eindje verder bereikten we opnieuw de plaats van de wegenwerken en volgden we dezelfde weg terug, richting café Pierrot.

Daar aangekomen dienden we exact 14,9 km te hebben afgelegd en blijkbaar hadden we toch het verkeerde parcours genomen, aangezien we een kleinere afstand noteerden. We waren in ieder geval niet de enigen, aangezien tal van andere wandelaars tot dezelfde conclusie waren gekomen. Tja het kan soms verkeren, ook tijdens een wandeling. Na de tweede controle ging het ditmaal rechtsaf, richting kerk van Zandvliet. Deze weg werd trouwens gevolgd voor alle afstanden. We kwamen langsheen het kerkplein van Zandvliet, om vervolgens via enkele landelijke wegen voorbij te komen aan ’t Hof. Daarna volgden we verder de openbare weg, doorheen hoofdzakelijk woonstraten, stilaan in de richting van de verder gelegen A12. Onderweg kregen we een idee hoe smaken met betrekking tot Halloween kunnen verschillen bij de bewoners van tal van huizen. We bereikten wat later een andere voetgangerstunnel onder de A12 en bevonden ons op die manier terug op het grondgebied van Berendrecht. In de laatste rechte lijn naar de aankomst noteerden we nog het bestaan van de Brabantse Walroute en even verder bevonden we ons zowaar op een stuk van een pelgrimspad naar Santiago de Compostela. De blauwgele stickers kennen we ondertussen maar al te goed. Tot slot wandelden we nogmaals door de dreef welke leidde naar het sportterrein. Even later bereikten we de aankomst. Toen we nadien huiswaarts vertrokken, noteerden we omstreeks 13 uur een aantal van 339 wandelaars. Al bij al een geslaagde wandeling vandaag en een kennismaking met een ons nog onbekend gebied.”

Tot slot van de beschrijving van deze georganiseerde wandeltocht, blikken we nog even terug op datgene, wat kort na afloop werd neergeschreven in de respectievelijke wandelboekjes. ‘K: Berendrecht. Natuur, polderwegen, zicht op Doel en regen. Bedenkelijke bepijling. J: Wandeling vanuit Berendrecht naar Zandvliet. Passage door het Reigersbos en langsheen het havengebied. Ondanks de minder gunstige weersomstandigheden, toch een geslaagde wandeltocht.’

Geen opmerkingen:

Een reactie posten