Een wandeltocht, welke in de
wandelgids Marching als volgt werd aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 30/10/2010,
3941 Eksel (Limburg) – Pijnventocht, 6-12-20 km. W.S.V. De Bosdravers Eksel.
Start: Buurthuis De Locht. Zeer mooie wandeling door de gemeentebossen van
Hechtel, maar deels ook door het staatsdomein Pijnven.’ Na afloop schreven we
nog dezelfde avond een kort relaas, met betrekking tot de bezienswaardigheden
en belevenissen onderweg, omstreeks 20:11 uur.
“Dat hier ten huize, de
wandelingen die voorzien zijn van een groot percentage bos, een beetje voorrang
genieten, dat konden de trouwe lezers hier reeds meermaals vernemen. Dit was
dan ook de voornaamste reden dat we deze ochtend, voorzien van het nodige
regenwater, koers zetten naar het Limburgse Eksel. Aldaar werd immers door de
WSV De Bosdravers een wandeltocht georganiseerd onder de naam Pijnventocht. Via
Google konden we gisteren al vlug achterhalen dat dit ging over het Domeinbos
Pijnven. Bovendien werd de tocht in het Marching-boek aangekondigd als een
wandeling door de gemeentebossen van Hechtel en het staatsdomein Pijnven.
Achteraf bekeken hadden we vandaag, wat bossen betreft, alvast een schot in de
roos. Vanmorgen bereikten we dan ook dit kleine plekje in Limburg, alwaar we op
een weide nabij de startzaal met veel gemak een parkeerplaats vonden. Het
buurthuis De Locht fungeerde als start- en controlezaal, aangezien tijdens de
wandeling onderweg geen controleposten waren voorzien.
Er kon worden gekozen uit de
afstanden 5, 8 en 20 km, waarbij de langste afstand werd gevormd door lus 10A
(9,9 km) en lus 10B (10,7km). Een werkelijke afstand dus van 20,6 km. Na een
hapje en een koffie om de ogen wat te openen, konden we, evenwel nog zonder
regenval, op weg voor de eerste lus van 9,9 km. Het ging vanaf de startplaats
bij een eerste doortocht rechtsaf, de richting die ook gold voor de wandelaars
aan de 8 km. We wandelden langsheen de parking om vervolgens de drukke toegangsweg
naar het centrum te dwarsen en ons te begeven naar een aan de overzijde gelegen
veldweg. Zo waren we vertrokken voor een tijdje wandelen langsheen enkele
maïsvelden, waarvan de oogst net was binnen gehaald, gevolgd door een reeks
boomkwekerijen, met talrijke soorten naaldboompjes. We kregen kort na het
betreden van deze veldwegen reeds de rood-witte markeringen in het oog van de
GR564. Tevens bevonden zich in de bermen tal van aanwijsborden inzake
knooppunten voor ruiters en dravers. Na een tijdje akkers en velden te hebben
aanschouwd, ging het vervolgens verder via enkele landelijke rustige wegjes,
waar amper een auto werd opgemerkt.
Uiteindelijk bereikten we opnieuw
de drukke toegangsweg naar Eksel, welke een tweede maal werd gedwarst. We
wandelden nu in de richting van de verder gelegen gemeentebossen van Hechtel.
Toen we even later links van de weg een kleine kapel opmerkten, kregen we de
aanwijzing dat het aldaar linksaf ging, het bos in. Enkele meters verder
splitsten zich de trajecten van de 8 en de 10 km, waarbij wij onze weg links
vervolgden. We kregen tal van geometrische figuurtjes in zicht, welke enkele
lokale wandelpaden aangaven. Een groen rechthoekje was goed voor 1,3 km, een
blauw ruitje voor 4,2 km en een rood driehoekje voor 5,5 km. We bevonden ons al
heel vlug in het gebied ‘In den Brand’, vooral gekenmerkt door tal van
landduinen. Het decor was af en toe prachtig: grote zandvlaktes, enorme
zandduinen en verweerde boomwortels, welke als reusachtige spinnen over de
afgevallen naalden leken te kruipen. Daarnaast kregen we ook te zien hoe mooi
de herfst wel kan zijn in het bos. Geen enkele schilder kan immers zoveel
kleurschakeringen uit zijn palet te voorschijn toveren.
Jammer genoeg was het ondertussen
lichtjes beginnen regenen, wat enigszins de pret minderde. Eenmaal de
zandduinen voorbij, kregen we een aaneenschakeling van dreven, doorheen een
prachtig en uniek bosgebied. Ergens onderweg in het bos troffen we een kleine
poel aan en hier namen we even de gelegenheid te baat, om even te verpozen op
een zitbank en te luisteren naar de geluiden van het bos. Even later ging het
verder via enkele andere, elkaar opvolgende dreven en paden. Wat verderop
bereikten we de eerste waarschuwingsborden dat we militair domein naderden.
Heel even ging het nog vlak, waarna de eerste klimmetjes zich aankondigden.
Geruime tijd volgden nu enkele zandheuvels elkaar op, waarna het voortdurend
klimmen en dalen was geblazen. Een forse afdaling doorheen het mulle zand,
zorgde even voor een ludiek tussenspel. Even later bereikten we een open vlakte
waar duidelijk de sporen zichtbaar waren van oefeningen met rupsvoertuigen.
Hier volgden we een kleine betonweg, welke ons leidde langsheen diverse
schietstanden. De schoten waren af en toe duidelijk hoorbaar. Na een tijdje
deze militaire weg te hebben gevolgd, ging het opnieuw rechtsaf het bos in,
alwaar we terug konden genieten van enkele rustige paadjes en wegels.
Korte tijd later bereikten we
opnieuw de openbare weg en meteen het grensbord van Eksel. We staken het brugje
over de Nete over en enkele woonstraten verder, bereikten we opnieuw de
startzaal. Meteen het einde van een eerste, vooral prachtige lus. Tijd om even
op adem te komen en de inwendige mens te versterken. Na een korte pauze
begonnen we aan het tweede gedeelte van de wandeltocht. Ditmaal ging het naar
links, tevens het parcours voor de wandelaars aan de 5 km. Over korte afstand
werd de openbare weg gevolgd, waarna de wandeling verder verliep via een
veldweg. Deze ging in rechte lijn, opnieuw naar het verder gelegen militair
domein, alwaar we terug enkele prachtige wandelpaden kregen te verwerken. Hier
en daar was het opmerkelijk hoe hele stukken bos waren weggehakt. De zanderige
ondergrond gaf ondertussen nieuw leven de kans om op te groeien. Ditmaal was
onze passage op het militair domein eerder van korte duur. We bereikten een
asfaltweg, om die te dwarsen en aan de overzijde het domeinbos Pijnven te
betreden. Hier konden we lange, bijna kaarsrechte dreven ontwaren, waar de
kleurenpracht van deze herfst zo niet nog mooier was als voorheen op de dag.
Ondertussen hadden de wandelaars
van de 5 km zich reeds afgesplitst, waardoor we nagenoeg alleen op weg waren
door dit prachtige bosgebied. Een blik achterom op het einde van een dreef,
niemand te zien, dus maar verder wandelen dan en vooral genieten van de
omgeving en de zalig aanvoelende rust van dit natuurgebied. Na een tijdje via
tal van bospaden te hebben gewandeld, ontdekten we de plaatselijke
Kiefhoekroute (7,3 km), een aangelegd traject voor ruiters en dravers. We
volgden een tijdje het verloop van deze route. Ook ditmaal troffen we tal van
kale plekken aan in het bos, een teken dat ook hier werk wordt gemaakt van het
beheer ter zake. Een boshut fungeerde korte tijd als rustplaats, waarna we ons
stilaan begaven op de terugweg naar de startzaal. Iets wat duidelijk kon worden
afgeleid uit de richtingsveranderingen doorheen het Pijnvenbos. Geruime tijd
later bereikten we opnieuw de reeds eerder geziene weg. We staken opnieuw de
baan over, om aan de overkant terug militair domein te betreden.
Ook nu konden enkele smalle
bospaadjes ons uitermate bekoren. Even later bereikten we voor de tweede maal
het kleine brugje over de Nete en betraden terug de bebouwde kom van Eksel.
Twee woonstraten verder bereikten we de startzaal, ditmaal voor het einde van
de wandeling. We namen nog even de tijd om wat na te praten bij een drankje en
vooral de wandelboekjes te laten viseren. Toen we korte tijd later huiswaarts
reden, konden we noteren dat om 14 uur zich reeds 1134 wandelaars hadden
gemeld. Een niet onaardig cijfer, voor een vooral prachtig uitgetekend
natuurparcours, hoofdzakelijk ingenomen door militair domein en bosgebied. Meer
dan tevreden konden we koers zetten richting thuishaven.”
We sluiten dit wandelhoofdstuk
dan ook af met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, vermits daarin
ook enkele eerste indrukken werden neergeschreven. ‘K: Eksel. Veel bos en
natuur. Regenbuien op en rond het militair domein. J: Wandeltocht vanuit Eksel,
doorheen de gemeentebossen van Hechtel. Het militair domein en het Domeinbos.
Mooie en bosrijke wandeltocht in Limburg.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten