204: Oostakker, Zaterdag 06 november 2010, 21,8 km. (4123,948 km.)

Deze georganiseerde wandeling werd in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 06/11/2010 – 9041 Oostakker (Oost-Vlaanderen), 35^ste Mars Leger-Natie – 10-20-30-40 km. KKRO Gent VZW Mars Leger-Natie. Start: Edugo Campus De Brug. Landelijke wegen in de omstreken Gent-Oostakker, wandeltocht in lusvorm. Organisatie i.s.m. Provinciestaf Oost-Vlaanderen en m.m.v. Provinciebestuur Oost-Vlaanderen en stad Gent.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het verhaal, met betrekking tot de bezienswaardigheden en onze belevenissen onderweg, omstreeks 19:41 uur.

“Deze ochtend, bij het ontwaken, hoorden we nog de regen tegen het raam tikken. Niet meteen ideale omstandigheden om de wandelschoenen aan te trekken, doch eenmaal door de microbe gebeten, is er geen ontkomen meer aan. Aangezien we tijdens het weekend met wachtdienst werden bevolen, dienden we uit te kijken naar een wandeltocht dicht bij huis. Vandaar dat onze keuze snel was gemaakt: de 35^ste Mars Leger-Natie, welke van start ging in het Edugo, Campus De Brug te Oostakker. We hadden bijna te voet naar de startplaats kunnen gaan, maar ja de regen... Deze wandeltocht, die reeds bekendheid geniet in de omgeving van Gent, wordt ingericht door de vzw KKRO Gent, in samenwerking met de Provinciestaf en het Provinciebestuur van Oost-Vlaanderen. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 10, 20, 30 of 40 km. Aangezien we ons niet te ver van de thuisbasis konden begeven, hielden we het bij een wandeling van 20 km, met een werkelijke afstand van 21,8 km. Onderweg zouden we een drietal rustposten aantreffen, respectievelijk na 7,5 – 12,7 en 17,7 km.

Na de nodige formaliteiten inzake inschrijving en een koffie voor onderweg, trokken we even later op pad. We kunnen nog vermelden dat elke wandelaar bij de start werd voorzien van een 75cl fles drinkyoghurt van Campina. We verlieten de campus en wandelden doorheen enkele aanpalende woonstraten. Gelukkig konden we vaststellen dat het niet langer regende en het zowaar in de verte enigszins begon te klaren. We trokken door de verkaveling, in de richting van de Antwerpsesteenweg. Tal van reeds goed gevulde bladkorven stonden opgesteld op de bermen. De drukke toegangsweg naar Gent werd gedwarst, waarna het verder ging in de richting van de wijk Achtenkouter. Deze landelijke weg verloopt verder naar de wijk Oude Bareel, alwaar zich de wandelaars aan de 10 km naar links afsplitsten. De rest van het deelnemersveld hield rechtdoor aan, richting Destelbergen. Naarmate de villa’s aan het oog voorbij trokken, naderden we de spoorlijn, ter hoogte van de scheiding tussen Gent en Destelbergen. Juist voor de overweg evenwel, ging het linksaf en werd het spoortraject een tijdje gevolgd.

Even later wandelden we onder de brug door van de R4 (de Ring omheen Gent), om het grondgebied van Destelbergen te betreden. Daar het traject langsheen deze landelijke wegen niet echt iets spectaculairs opleverde, concentreerde de huisfotografe zich op kapelletjes en hekkens onderweg. Hier en daar nog enkele restanten van herfstvruchten en natuurlijk de grote waterplassen, als gevolg van een regenachtige voorbije nacht. Na een eindje op het grondgebied van Destelbergen te hebben gewandeld, dwarsten we even later de spoorweg, om die nadien naar links te volgen via een veldweg. De eerste modder liet zich voelen en af en toe diende men te laveren tussen grote waterplassen. We waren aangekomen tussen de velden en weilanden, met om de zoveel minuten een snel voorbij rijdende trein. Nadien ging het rechtsaf een andere veldweg in en zo lieten we even de treinen voor wat ze waren. We wandelden nu langsheen de traditionele maïsvelden, typisch voor de tijd van het jaar. Enkele hoevetjes, waar de tijd blijkbaar lang heeft stil gestaan, zorgden voor wat afwisseling.

Zo bereikten we de openbare weg, waar het via enkele rustige landelijke wegen verder ging in de richting van de eerste controlepost, gesitueerd in het militair kwartier Beervelde, de uitvalsbasis van een medische eenheid. Daar konden we terecht in een van de hangars voor een hapje en een drankje. We waren ondertussen 7,5 km ver en de zon liet zich zowaar voor het eerst zien op deze vroege ochtend. Na een eerste pauze ging het verder voor het bewandelen van een plaatselijke lus van iets meer dan 5 km. We keerden een eindje op onze stappen terug, in de richting van de spoorweg, om juist ervoor een rechts gelegen weggetje te nemen. We wandelden even evenwijdig met de ijzeren weg, waar we tal van ijzeren gevaartes zagen voorbij flitsen. Het ging verder links de spoorweg over, waarna we onze weg vervolgden langs rustige landelijke wegen. We wandelden min of meer in een groot vierkant, gelet op de richtingsveranderingen onderweg. Na een tijdje verlieten we het gebied van Destelbergen, om over vrij korte afstand even het grondgebied van Beervelde (Lochristi) te betreden.

Juist ter hoogte van de gemeentegrens, bevond zich een splitsing op het parcours, waarbij de wandelaars aan de 30 en 40 km, zich even afscheidden om een nog grotere lus te bewandelen. Vrij snel bevonden we ons op het grondgebied van Destelbergen, om verder te wandelen in de richting van de hoge mast welke zich bevond in het kwartier Beervelde. Een klein ommetje langsheen enkele akkers, bracht ons wat later in de nabijheid van de eerder bezochte controlepost. Deze vrij korte lus had ons een stukje landelijk Destelbergen laten zien, waar we toch even konden genieten van een bescheiden najaarszonnetje. Alhoewel de lucht er af en toe dreigend uitzag, hielden we het vooralsnog droog. Even later deden we een tweede maal het kwartier Beervelde aan, om even te denken aan de inwendige mens. Aldaar hadden we een korte kennismaking met Maaike (een fervent wandelaarster uit West-Vlaanderen) en een korte babbel met Clement, welke recent de lange tocht naar Santiago de Compostela tot een goed einde bracht.

Eenmaal de controle achter de rug, begonnen we aan de terugweg naar Oostakker. We verlieten voor de tweede maal het kwartier, ditmaal naar rechts. Enkele honderden meters verder bereikten we het grondgebied van Lochristi. Hier splitsten zich de lange afstandswandelaars af, waarbij zij rechtdoor aanhielden, verder naar Lochristi, terwijl wijzelf links gingen om een stukje verkaveling te verteren. Na vooreerst enkele woonstraten te hebben doortrokken, ging het rechtsaf via een aangelegde doorsteek tussen de verschillende delen van deze nieuwe wijk. Aldus bereikten we even later de drukke Antwerpsesteenweg, ter hoogte van het bedrijf De Waele. Aan de overzijde van de steenweg, ging het verder, naar de erachter gelegen verkaveling. Uiteindelijk bereikten we de Heirweg, om dan links aan te houden, richting Gent. In de verte zagen we reeds enkele windturbines en het parcours leidde ons erheen. Op die manier bereikten we het eerste exemplaar van deze moderne molens, ter hoogte van het bedrijf Volvo Europe Truck.

Het ging verder langsheen dit enorm uitgestrekt bedrijf, in de richting van het Executieoord van Oostakker. Dit bevond zich even verder weg van de openbare weg, waardoor we een stukje wandelden tussen terugkerende wandelaars. Vrij druk voetgangersverkeer in beide richtingen dus. Korte tijd nadien konden we het Executieoord betreden en er worden geconfronteerd met de aanwezigheid van een deportatiewagon. Even verderop bevonden zich de graven van het bestaande gedeelte Oostakker. Op het einde van het oord, werden recent de graven van het voormalige Executieoord Rieme overgebracht, vermits men aldaar een nieuw dok aan het bouwen is. Het oord diende plaats te ruimen voor een havendok. Nu zijn dus de twee executieoorden in één verenigd. Bij het verlaten van dit sereen gebied, dienden we nog even een derde controlepost aan te doen en werden we even getrakteerd met een drankje van Filliers. Wij opteerden voor een chocolade-jeneverke. Restte ons nog slechts een kort stukje wandelweg van 4,1 km.

Het ging hoofdzakelijk doorheen de bebouwde kom, in de richting van de Ring om Gent. Hierbij verliep het traject via een brug over de R4, waarbij we in de verte reeds de twee torentjes konden bemerken van het bedevaartsoord van Oostakker. Vrij snel bereikten we de Campus van het Edugo. Een aangename wandeling, vooral onder gunstige omstandigheden behoorde tot het verleden. We namen nog even de tijd om na te praten met een collega in de startzaal en te genieten van een laatste drankje. Toen we even later koers zetten richting thuishaven, noteerden we om 13 uur, 577 deelnemende wandelaars. Na deze wandeling, georganiseerd door Defensie, kijken we alvast uit naar de Bastogne Historic Walk van december aanstaande.”

We sluiten dit wandelverhaal af met een blik in de wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden neergeschreven. ‘K: Oostakker. Vrij gewone wandeling langs rustige baantjes. Enige bezienswaardigheid was het executieoord. Beklijvende plaats! Rustig weer. J: Wandeling vanuit het Edugo in Oostakker. Langsheen Destelbergen, Beervelde en Lochristie. Een bezoek aan het executieoord en nadien terug naar Oostakker. Een rustige 35^ste Mars Leger-Natie. Alweer een medaille voor de verzameling.’