Deze tocht werd voorheen niet
aangekondigd in de bekende wandelgids, doch, vermits het ging om een busreis
van onze wandelclub, waren we vooraf toch ingelicht. Deze tocht vond plaats op
zondag, doch gelet op het late uur van terugreis, werd slechts de dag nadien
een verslag geschreven, op maandag, 17 mei 2010, omstreeks 10:12 uur.
“Een dag welke vroeg begon,
vermits we met de club De Kwartels, een verplaatsing maakten naar het verre
Bütgenbach. We vertrokken dan ook in Assenede even over half zeven voor een
lange bustocht die eindigde omstreeks negen uur in het kleine plaatsje gelegen
in de Oostkantons. We waren er dan ook te gast bij de Marschclub Bütgenbach,
die een tweedaagse wandeltocht had georganiseerd rond het plaatselijke meer. De
startplaats bevond zich in een van de gebouwen van de plaatselijke school, in
het centrum van de gemeente. Er was reeds behoorlijk wat volk op de been toen
we er even konden genieten van een broodje en een koffie alvorens de tocht aan
te vatten. De zon was af en toe zichtbaar, doch de bewolking liet zich nog niet
onmiddellijk verdringen. Gelukkig konden we het al droog houden en dat is de
laatste tijd ook al iets om naar uit te kijken. Er kon worden gekozen uit de
volgende afstanden: 4, 7, 12, 16 of 20 km.
Gelet op het late vertrekuur ter
plaatse en het afreisuur omstreeks half vier, beperkten we onze deelname tot 16
km, met een werkelijke afstand van 16,5 km. Op die manier konden we ook nog
terdege wat genieten van de omgeving. We verlieten even later de plaats van
inschrijving, in het gezelschap van onze wandelmaat Jean-Pierre en wandelden in
de richting van enkele lager gelegen hotels. Zo naderden we het meer en kregen
aldaar een verhard pad te verwerken dat ging in de richting van het verder
gelegen Worriken, een sport- en recreatieverblijf. De borden Rund um den See
(10 km) waren voor de eerste maal te zien en dat zou zich herhalen gedurende de
rest van de wandeltocht. Deze goed aangeduide route voorzag in een wandelparcours
omheen het totale meer van Bütgenbach en een groot gedeelte van de wandeling
zou dit traject volgen. We volgden dus het verharde pad, dat zich situeerde op
een voormalige spoorbedding, onderweg zouden we af en toe daarvan nog enkele
restanten aantreffen. Het pad verliep in rechte lijn, waarbij we af en toe
reeds links doorheen de beplanting het meer konden zien. De zon kwam te
voorschijn en dat liet de temperatuur gevoelig oplopen. Rechts van de weg
konden enkele sporthengelaars worden gespot, welke aan een zijrivier hun hobby
uitoefenden.
Wat verderop kwamen we terecht in
een stuk bosgebied en hier maakten we een scherpe bocht naar links en daalden
af naar de oevers van het meer. Hier scheidden zich de deelnemers van de 4 km
af, welke hun weg links vervolgden langsheen de oever van het meer. Wijzelf
sloegen rechtsaf en volgden een pad doorheen het bos. Het pad kronkelde zich
doorheen het bosgebied, hierbij de natuurlijke oever van het meer min of meer
volgend. Dat dit pad niet horizontaal verliep dat konden we algauw ondervinden.
Elke bocht op het traject gaf dan weer aanleiding tot een andere blik over het
water. Naarmate we het pad verder volgden kregen we meteen ook een idee inzake
de uitgestrektheid ervan. Na een tijdje wandelen verlieten we naar rechts het
pad, dienden even te klauteren en bereikten zo een kruispunt van enkele
openbare wegen welke leidden naar Wirtzfeld en Büllingen. Hier troffen we
bezijden de weg een tentje aan dat fungeerde als controlepost. De eerste 3,8 km
waren afgelegd en hier konden we even pauzeren, genieten van het uitzicht en
ons te goed doen aan een verfrissing.
Na de pauze gingen we terug op
pad om vooreerst een plaatselijke lus te bewandelen, alvorens op hetzelfde punt
terug te keren voor een tweede controle. We deden dit in het gezelschap van de
deelnemers aan de 7 en 12 km. We volgden de weg naar rechts, richting Büllingen
en konden meteen even klimmen. Voorbij de bocht verlieten we opnieuw de
openbare weg en sloegen een rechts gelegen wegel in. Het smalle paadje liet ons
al dadelijk stevig klimmen, waarna we wat verderop een breder bospad bereikten
dat we links volgden. Om de hoek zagen we een imker aan het werk en tevens hoe
duizenden bijen zich omheen de kasten verspreidden. Eenmaal het bredere pad
bereikt, ging het nog wat verder de hoogte in en trokken we opnieuw in het bos.
De deelnemers aan de 7 km vervolgden dit pad verder rechtdoor, terug naar de
startplaats, terwijl de 16 en 20 km linksaf een ander pad volgden. Zo volgden
we een karrenspoor dat wat verderop daalde in de richting van een lager gelegen
landelijke asfaltweg. Bezijden de weg kregen we de markeringen te zien van de
GR56.
Hier kregen we een weids uitzicht
over de omliggende weilanden en een kleurrijk spektakel van gele bloemen, die
zich, ontelbaar, lieten beschijnen door de zon. Het asfaltwegje eenmaal
bereikt, ging het linksaf tot aan een verder gelegen kruispunt. We sloegen
rechtsaf en kregen opnieuw een stevige klim te verwerken. Halverwege de klim
scheidden de 20 km wandelaars zich af naar rechts, om een nog grotere lus te
volgen. Wij vervolgden onze klim en bereikten wat verderop boven de heuvel een
Maria beeld bezijden de weg. Enkele platen herinnerden aan de gruwel van de
voorbije oorlog en maanden aan tot vrede en verdraagzaamheid. We draaiden
omheen de kapel en volgden de weg in dalende zin, terug in de richting van het
verder gelegen bosje. Aan de einder waren enkele windmolens zichtbaar en even
lager ging het traject opnieuw naar links en verlieten we de openbare weg. We
volgden een bospaadje dat opnieuw enkele niveauverschillen bevatte, doch
hoofdzakelijk in dalende zin verliep. Even verder bereikten we opnieuw open
terrein en kregen de brug in zicht welke zich bevond ter hoogte van de
controlepost. We wandelden verder langsheen wat kreupelhout om zodoende even
later terug de tent te bereiken. Zodoende stond onze teller ondertussen op 7,8
km en konden we even pauzeren in het zonnetje.
Na dit tweede oponthoud ging het
vanaf de controlepost rechtdoor, de brug over. De deelnemers aan de 12 km
volgden hierbij dezelfde weg. We bemerkten ook hier de aanduidingen van de GR56
en tevens het bord van een plaatselijke route, de Venn u. Seen route. Aan de
andere kant van de brug echter, verlieten we de openbare weg en volgden naar
links opnieuw het pad dat omheen het meer ging. We zaten terug op het traject
van Rund um den See. We wandelden nu opnieuw op het verharde pad dat de oever
van het meer volgde. Het ging zoals voorheen af en toe de hoogte in om
naderhand te dalen. Het pad slingerde zich doorheen het bosgebied en wat
verderop bereikten we een plankenvloer, welke zich bevond boven een lager
gelegen overstromingsgebied. Hier ging het even naar rechts tot aan het verste
punt van het meer, waarna we links draaiden om aan de overzijde de andere kant
van het meer te bereiken en daar opnieuw via een plankenvloer verbinding te
maken met het verharde pad wat verderop. We trokken nu doorheen het
Naturschutzgebiet der Holzwarche. Geruime tijd volgden we het traject omheen
het meer, een gemakkelijk begaanbaar pad dat af en toe daalde tot bijna op het
waterniveau.
Even later liepen we metershoog
boven het oppervlak van het meer. In de verte zagen we reeds de kerktoren van
Bütgenbach aan de andere kant van het watergebied. Het pad diende even later te
worden verlaten, waarna we een open plek bereikten waar een stuk bos was
weggehakt. Tal van bomen lagen netjes gestapeld, klaar om te worden opgehaald.
Doorheen de restanten van de bomen, bereikten we de erachter gelegen verharde
weg en die leidde ons naar het even verder gelegen dorpje Berg. In dit kleine
gehucht vonden we middenin het lokaal van de KLJ en hier hadden we een laatste
maal controle alvorens opnieuw richting aankomst verder te wandelen. Binnenin
konden we even niet weerstaan aan de rijsttaartjes welke waren voorzien en
lieten het ons wel degelijk welgevallen. We zaten op 13,8 km en hadden nog
slechts 2,7 km af te leggen. Het laatste stukje van de wandeling leidde ons via
enkele kleinere woonstraten terug naar de oever van het meer, waar we korte tijd
later de stuwdam van Bütgenbach bereikten. Het ging vervolgens over de stuwdam,
daarbij de Warche tour volgend, waarna we aan de overkant opnieuw het pad
bereikten omheen het meer.
Even diende er nog te worden
geklommen, waarbij we enkele haltes zagen van een plaatselijke kruisweg. Het
pad werd wat verderop verlaten, waarna we rechtsaf sloegen en hierbij een
lokaal Trimm dich Pfad overstaken. Zo bereikten we opnieuw de openbare weg. Een
laatste stevig klimmetje deed ons de eerste huizen van Bütgenbach bereiken,
waarna het via de kerk terug ging in de richting van de startplaats. Even later
bereikten we na 16,5 km het einde van de wandeltocht. In de startzaal werden we
dan nog even voorzien van een optreden door Cordina Ballet. Korte tijd nadien
ging het richting bussen, waarna we om half vier stipt Bütgenbach verlieten.
Het ging nog niet dadelijk richting thuisbasis, vermits we nu vooreerst koers
zetten richting Rodt. Daar was immers nog een bezoek gepland aan het biermuseum
en werd met de club genoten van een lekkere maaltijd, voornamelijk bestaande
uit warme beenhesp, voorzien van het nodige en uiteraard met een lekker glaasje
bier erbij. Uiteindelijk ging het later huiswaarts, waarna we veilig en wel
omstreeks negen uur Assenede bereikten. Het einde van een lange maar vooral
aangename dag. Volledigheidshalve vermelden we nog dat aan deze tweedaagse
tocht, op zaterdag 513 wandelaars werden geteld en op zondag 697. We genoten
opnieuw van een dagje Ardennen en dat wordt hier ten huize altijd wel gesmaakt.”
We sluiten af met een blik in het
wandelboekje van maatje, aangezien we zelf geen commentaar nalieten, omwille
van plaatsgebrek door een te grote sticker. ‘K: Busreis Kwartels. Rond het
meer! Mooie natuur. Fris maar droog.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten