Een tocht, welke voorheen als
volgt werd aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 24/4/2010 – 8420 De Haan
(West-Vlaanderen), 10de Voorjaarstocht, 7-14-21 km. De Hanestappers. Start: ’t Schelpestik. De
club streeft ernaar om de drie parcours door of langs strand, dijk, bos, duin,
polders en concessie te laten lopen.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond
een relaas met betrekking tot onze belevenissen onderweg, omstreeks 18:08 uur.
“In de overtuiging dat ons
vandaag veel zon werd beloofd, trokken we deze ochtend vroeg op weg naar De
Haan, alwaar we zouden deelnemen aan de 10de Voorjaarstocht,
ingericht door de plaatselijke Hanestappers. De startzaal was gelegen te
Vosseslag (De Haan), meer bepaald 't Schelpestik. Toen we even na acht uur ter
plaatse arriveerden, konden we ons voertuig kwijt op de ruime parking naast de
startlocatie. Binnenin echter, waren we blijkbaar nog te vroeg om reeds de
koffie te nuttigen, vermits het brouwsel nog in wording was. We namen dan maar
genoegen met een hapje zonder het bruine vocht. Er kon worden gekozen uit de
volgende afstanden: 7, 14 of 21 km. Nu de dagen toch al wat langer worden,
kozen we voor de 21 km met een werkelijke afstand van 22,5 km. Onderweg zouden
we drie controleposten aantreffen. Na onze inschrijving trokken we op pad voor
het eerste gedeelte van de wandeling, over een afstand van 7,2 km.
Bij het verlaten van de
startplaats, konden we zien dat we vooreerst een lus dienden te wandelen van
7,2 km, waarna we op dezelfde plaats een eerste controle zouden krijgen. Het
ging dus een eerste maal naar rechts voor alle afstanden. We kregen onderweg al
een eerste aanduiding van de GR5A, alsmede de borden voor de Kust Fietsroute
LF1b. Nog maar kort na de start bereikten we het Duinbos Klemskerke en zo
konden we voor het eerst even genieten van de pracht van deze omgeving. Een
lang smal asfaltpaadje, ging op- en neerwaarts doorheen dit bosgebied. De
bordjes Heen, gaven ons te kennen dat we later op de dag hier nog opnieuw
zouden langskomen. Na een tijdje deze weg te hebben gevolgd, dienden we jammer
genoeg het Duinbos te verlaten om de rechts gelegen villawijk in te gaan. We
bevonden ons nu in De Haan (Centrum). Een heel stuk woonwijk, bracht ons
uiteindelijk ter hoogte van de Koninklijke Baan en de bedding van de kusttram.
We dwarsten deze verkeersaders ter hoogte van het station van De Haan, om
vervolgens langsheen het Gemeentehuis, de richting te kiezen van de verder
gelegen Zeedijk.
Even ging het stevig omhoog,
waarna we de zee zagen te voorschijn komen. Daar was men druk doende op het
strand met het plaatsen van de zetels en windschermen. Het is duidelijk dat het
seizoen van de toeristen is aangebroken en dat men het strand daartoe in
gereedheid wil brengen. Op de zeedijk aangekomen, ging het meteen linksaf, om
over korte afstand de dijk te volgen en even verderop via de eerste duinen,
terug te wandelen in de richting van de Koninklijke Baan. We dwarsten deze
verkeersaders voor de tweede maal, om aan de overzijde van de weg, opnieuw het
Duinbos in te gaan. Een lang kronkelend bospaadje, leidde ons uiteindelijk
terug naar de plaats waar we de wandeling even voordien hadden aangevat. Dit
eerste gedeelte van de wandeling had ons reeds laten kennismaken met het mooie
Duinbos en even hadden we een glimp opgevangen van de zee en het strand. Jammer
genoeg zou het daar bij blijven en zouden we tijdens de rest van de wandeling
vertoeven in het hinterland. Tijdens de korte lunchpauze, vernamen we van
andere wandelaars, die reeds het tweede gedeelte achter de rug hadden, dat ze
enorm waren teleurgesteld in het verloop van het parcours, ondanks de
mogelijkheden die werden geboden door de ligging dicht bij strand en zee.
Enkelen haakten na de eerste lus reeds af en stopten voortijdig hun wandeling.
Na een pauze in het zonnetje,
begonnen we aan het tweede gedeelte van de wandeltocht, dat zou verlopen over
een afstand van 4,3 km. Ditmaal gingen we linksaf om wat verderop opnieuw een
stukje verkaveling te bewandelen. Dit huisjes kijken werd even kort onderbroken
door een passage door het Vlaams Natuurreservaat D'Heye, waarna we aan de
andere kant opnieuw tussen de villa's belandden. De plaatselijke Breduiniaroute,
een fietstraject van 45 km, was een tijdje onze gids. Wat verderop kwamen we
uiteindelijk terecht op een landelijke polderweg en konden we even genieten van
de uitgestrektheid van het polderland. Vergezichten waren te bewonderen en in
de verte was menige kerktoren zichtbaar. Even verderop ging het op een
kruispunt linksaf en zo wandelden we opnieuw in de richting van de bebouwde
kom, terwijl we even de Permekeroute volgden. In de verte zagen we reeds de
sporthal Haneveld, en wat later stelden we vast dat dit de bestemming was voor
de tweede controle. Aldaar konden we terecht in de kantine van de sporthal om
even te pauzeren en een hapje te eten. Ook hier zouden we later op de dag een
tweede maal langskomen, aangezien van hieruit een lus diende te worden gewandeld
van 8,2 km.
Na het verlaten van de sporthal,
ging het linksaf, richting tennisvelden. Daar trokken we door de Chiapasdreef,
waar we op het einde een splitsing aantroffen. Hier gingen de wandelaars van de
14 km linksaf, terwijl de 21 km hun weg rechtdoor vervolgden en opnieuw door de
villawijken dienden te wandelen. Af en toe kregen we ook enkele winkels te
zien, maar daarvoor waren we nu niet echt naar de kust gekomen. Op een druk
rondpunt ging het naar rechts en zo verlieten we de bebouwde kom, om even
verderop een polderweg aan te treffen, welke richting Vlissegem (De Haan) ging.
Ook ditmaal konden we even genieten van de uitgestrektheid van dit gebied en
volgden we over geruime afstand deze landelijke weg. We bereikten nadien de
dorpskom van Vlissegem, waar we letterlijk langsheen de kerk en over de
begraafplaats dienden te wandelen. Hier namen we even de tijd om de kerk ook
even binnenin te bekijken. Via een verder gelegen draaihekje, bereikten we
opnieuw een polderbaantje en meteen lag de dorpskom achter ons. We volgden hier
over korte afstand het verloop van de Noordzee Vlaanderen Fietsroute LF1 en
opnieuw de Breduiniaroute.
Deze rustige landelijke wegen
volgend, ging het opnieuw in de richting van De Haan (Centrum). Bij het
bereiken van de bebouwde kom, begaven we ons even op de Oude Dijkenroute (43
km), waarna we algauw opnieuw de villawijk volgden, om wat later opnieuw via de
Ciapasdreef de plaatselijke sporthal te vervoegen. Ditmaal pauzeerden we even
in het zonnetje en konden daartoe enkele vrije stoelen aantreffen op het
grasperk. Blijkbaar waren we niet de enigen met dit idee. Restte ons nog een
laatste stukje wandeling van 2,8 km, terug naar de vertrekplaats. Toen we voor
de tweede maal de sporthal verlieten, ging het langs dezelfde weg langsheen de
tennisvelden en via de Chiapasdreef naar de erachter gelegen villawijken.
Ditmaal volgden we de weg van de 14-km wandelaars in de richting van het
Duinbos dat we eerder op de dag reeds hadden gezien. Wat later bereikten we de
ingang van dit bosje en zo volgden we over geruime afstand dezelfde weg die we
reeds eerder op de dag hadden gevolgd, na onze terugkeer van de Zeedijk. We
volgden hierbij opnieuw een bospad dat ons terug leidde naar de plaats van
vertrek in De Haan (Vosseslag). Eigenlijk heeft de wandeling van vandaag ons
enigszins ontgoocheld, om reden dat we amper het strand hebben gezien en
daarvoor waren we toch wel naar zee gekomen.
Wat ons zal bijblijven vandaag is
de uitspraak van een deelnemer, woonachtig aan de kust, toen hij ludiek
opmerkte: ‘Diegenen die uit het binnenland zijn gekomen zullen teleurgesteld
zijn in de wandeling van vandaag’. We moeten de man bijtreden in zijn oordeel.
Toen we even na 14 uur terug huiswaarts reden, waren reeds 697 wandelaars
geteld. Er zijn wandelingen die we soms de hemel in prijzen, er zijn ook
tochten die wat tegenvallen. Vandaag was de laatste categorie aan de beurt,
maar goed, morgen trekken we naar Noord-Frankrijk en hopen daar enigszins beter
te worden verwend. We laten het morgenavond wel weten...”
We eindige stilaan deze
wandelbijdrage, met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, ook daarin
werden enkele eerste indrukken nagelaten. ‘K: Teleurstellende wandeling. Geen
zee of duinen. Villawijken en een uitgestrekte polder was een wandeling aan
zee? Warm weertje. J: Teleurstellende tocht vanuit De Haan (Vosseslag). Weinig
strand en dijk, bijna geen duinengebied. Een strandwandeling die helemaal
anders had kunnen zijn. Bij aankomst nog geen koffie te verkrijgen en nogal een
amateuristische organisatie.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten