Een georganiseerde tocht, die van
start ging in Kasterlee. Destijds werd in de wandelgids Marching deze tocht als
volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 3/4/2010 – 2460 Kasterlee (Antwerpen),
Marathonwandeling, 6-10-15-20-25-30-42-50 km. De Pompoenstappers vzw. Start:
Sancta Maria Instituut. Door de bossen van Kasterlee, Lichtaart en Herentals.’
Na afloop schreven we een kort verhaal, inzake de bezienswaardigheden en
belevenissen onderweg, omstreeks 19:51 uur.
“Voor vandaag waren de
weersvooruitzichten niet zo schitterend, maar toch trokken we deze ochtend
vroeg naar het Antwerpse Kasterlee. Aldaar zouden we deelnemen aan de
Marathonwandeling, georganiseerd door de Pompoenstappers. Bij een temperatuur
van om en nabij de 6° C, zetten we deze ochtend koers naar deze betreffende
gemeente. Bij onze aankomst aldaar, vonden wij op wandelafstand een
parkeerplaats, op aanwijzen van clubmedewerkers. Even later konden wij terecht
in de ruime startzaal, gelegen in het Sancta Maria Instituut. Een korte blik op
het parcours leerde ons dat vandaag kon worden gekozen uit de volgende
afstanden: 6, 10, 15, 20, 25, 30, 42 of 50 km. Wij hielden het vandaag bij een
halve marathon en kozen voor het traject van de 25 km, met een werkelijke
afstand van 24,4 km. Na een hapje en een koffie, voorzien van een paaseitje,
trokken we op weg.
We verlieten het Instituut voor
het eerste gedeelte van onze wandeling, over een lengte van 8,5 km. Het ging
even het hoekje om via de achterzijde van dit schoolgebouw, waarna we al
onmiddellijk een eerste splitsing verkregen, aangezien de deelnemers aan de 6
km hun eigen parcours volgden, de rest van de wandelaars sloeg aldaar rechtsaf.
Zo trokken we door de aangrenzende verkaveling en konden de recent gebouwde
villa's bekijken. Op die manier waren we amper op weg of de eerste donkere
wolken kwamen te voorschijn en de eerste druppels lieten zich voelen. Na een
tijdje de woonstraten te hebben bewandeld, bereikten we een kleine tunnel ter
hoogte van de drukke weg richting E34. Hier zonderden de deelnemers aan de 10
en 15 km zich af, door hun weg rechtdoor te vervolgen. Juist voor dit viaduct
sloegen we een rechts gelegen veldweg in en konden we een eerste maal genieten
van de vrije natuur. Deze karreslag bracht ons tot aan het even verderop
gelegen industrieterrein van Kasterlee.
De wandeling leidde ons langsheen
enkele statige bedrijven, waarna we vervolgens opnieuw aankwamen in de bebouwde
kom. Ook hier situeerde zich een scheiding tussen de deelnemers, vermits de 20
en 30 km linksaf gingen op het kruispunt, terwijl de rest de baan dwarste en
rechtdoor vervolgde. We kregen terug een stukje woonwijk voor de schoenen
geschoven, waarna we enkele straten verder, de openbare weg verlieten en een
rechts gelegen pad opgingen. We zagen in de verte de eerste bossen verschijnen
en uit het verloop van het parcours konden we opmaken dat het die richting
uitging. Een kwartier later konden we dan ook genieten van enkele prachtige
bospaden en dreven. Tijd om de geur van de naaldbomen op te snuiven. Even ging
het wat harder regenen, doch enigszins beschut door de bomen, konden we de
hinder wat beperken. Na een stukje wandelen doorheen het bos, dienden we een
drukke en gevaarlijke baan te dwarsen, om aan de overzijde een landelijke weg
te volgen. Hier konden we links tussen de bomen de resten zien van een oude
molen.
Om de hoek volgde opnieuw een ander
stuk bosgebied, alwaar we het plaatselijke Ruiterpad Kasterlee volgden. Enkele
zandwegen maakten dadelijk het verschil met de asfaltwegen. De 38 km lange
Speurreroute konden we eveneens, zij het slechts over korte afstand bewandelen.
Plots, als uit het niets, vonden we een links gelegen veldwegeltje en werden we
door de parcoursmeester dit pad opgestuurd. Een lang smal paadje, tussen
weilanden door, bracht ons wat verder tot aan een ander stukje bosgebied. Daar
doorheen, vonden we op het einde van een onverharde weg een boerderij,
waarnaast enkele tenten waren opgesteld. Hier, volgens de medewerkers, op de
Lage Rielen, konden we een eerste maal pauzeren en een hapje eten en een warm
drankje nuttigen. Gelukkig zaten we enigszins beschut, toen het buiten hevig
begon te regenen. Het was slechts een bui van korte duur, waarna we opnieuw op
pad konden gaan. De deelnemers aan de 30, 42 en 50 km dienden hier echter een
bijkomende lus te bewandelen. Wijzelf verlieten de controlepost naar links, net
zoals de wandelaars van de 20 km. We volgden een asfaltweg, welke ons even
later liet aankomen ter hoogte van de Rielenkapel.
Volgens plaatselijke info zouden
de eerste berichten over deze kapel teruggaan tot 1564. Recent echter werd deze
kapel gerestaureerd. Voorbij de kapel ging het naar rechts, opnieuw in de
richting van de velden en daar troffen we alweer het plaatselijke Ruiterpad
aan, en het zou niet de laatste maal zijn tijdens de wandeling. Na een tijdje
de landelijke wegen te hebben gevolgd, bereikten we opnieuw de kleine tunnel
van vroeger op de dag, ditmaal vanuit de tegenovergestelde richting. Ook hier
ging het opnieuw rechtsaf en even later konden we genieten van een wel heel
lange bosdreef, die reikte zover het oog kon zien. Opnieuw konden we de zanderige
ondergrond voelen en dat was alleszins leuk wandelen. Een splitsing maakte dat
de wandelaars van de 6, 20 en 25 km hun weg rechtdoor vervolgden, terwijl de
anderen hier rechtsaf het bos ingingen. Even later zouden echter onze paden
elkaar opnieuw kruisen. De loop der dreven volgend, bereikten we geruime tijd
later het Provinciaal Domein Hoge Mouw. Ook hier kregen we een opeenvolging van
verharde paden, doorheen een blijkbaar prachtig wandelgebied. Ondertussen
hadden we tijdens het tweede gedeelte van de wandeling, dat verliep over een
afstand van 5,6 km, bijna de rustpost bereikt en die bevond zich wat verder in
een gebouw midden de bossen, genaamd 't Boslicht.
Hier konden we een tweede maal
genieten van een rustpauze in de wandeling en ons voorbereiden op een lus welke
we hier zouden moeten bewandelen. Een lus over een lengte van 5,3 km. Met enige
moeite konden we toch een zitplaatsje bemachtigen. We vonden deze
controleplaats een beetje aan de kleine kant, gelet op het feit dat alle
afstanden hier langskwamen en de meeste deelnemers zelfs een tweede maal.
Vandaar de drukte binnenin en de moeite om een zitplaats te vinden. We brachten
dan ook een tijdje buiten door, gezeten op een bankje. Na ons tweede oponthoud,
vertrokken we voor een lus van 5,3 km. Bij het verlaten van 't Boslicht, ging
het dus een eerste keer naar links voor de afstanden 15, 20, 42 en 50 km. We
doken meteen via een zandwegje het bos in en troffen daar bijna onmiddellijk de
aanduidingen van de GR565 (Antwerpen - Bladel), alsook de bordjes van het
plaatselijke Konijnenpad. Zo waren we vertrokken voor een tocht van geruime
duur doorheen dit stukje bosgebied van het Provinciaal Domein.
Heel even werd het bos
ingewisseld voor een stukje over openbare weg, aangezien we doorheen de
dorpskom van Lichtaart trokken en daar het beeld aantroffen van de zwerver
Wannes. Ook de plaatselijke kerk, momenteel in de steigers, kon even van nabij
worden bekeken. Even voorbij de kerk, ging het linksaf, terug in de richting
van het verderop gelegen bosgebied. De wandelaars van de 42 en 50 km maakten er
nog een ommetje bij, terwijl de anderen de richting van de elkaar opvolgende
bospaden volgde. Een andere bezienswaardigheid, de St. Jozef Kapel, kon ook
even worden bekeken, terwijl we aan de overzijde van de straat versteld stonden
van de roestige kleur van de grond. Een plaatselijk bord wees ons op de
aanwezigheid van het ijzer in deze bodem. Via de rood-witte markeringen van
dezelfde GR565, vonden we opnieuw de richting naar 't Boslicht, alwaar we even
later voldaan konden terugblikken op een prachtige lus die zonet werd afgelegd.
Ditmaal namen we rust in de open natuur aan de boshut, aangezien ondertussen de
zon zich even liet zien en het heel wat aangenamer vertoeven was in het bos.
Restte ons nu nog enkel de laatste kilometers af te leggen, terug naar de
startzaal.
Ditmaal ging het na de controle
rechtsaf en dit was de te volgen richting voor het gehele deelnemersveld. Hier
herkenden we het plaatselijke Ruiterpad Kasterlee en de markeringen van de
GR565. Ook nu kondigde zich nog een prachtig stukje wandelroute aan, aangezien
het terrein meteen een ander karakter verkreeg. Het ging ineens op en neer
doorheen het Provinciaal Domein. Talrijke kleinere bospaden kronkelden zich
tussen de bomen en verscheen de ene hoogte na de andere. We waanden ons
plotseling zowaar in het Zoniënwoud. De zon liet zich af en toe zien doorheen
de bomen en dat bevorderde enkel het kleurenspel op de begane grond. De
temperatuur was ondertussen gevoelig opgelopen en het werd dan ook de hoogste
tijd om de regenbroeken op te bergen in de rugzak. Nog enkele foto's konden
worden genomen, alvorens we stilaan het bos dienden te verlaten en de eerste
woningen van Kasterlee in het zicht kwamen. De wandeling leidde ons nog
langsheen het plaatselijke MPI, met zicht op de serres van de afdeling
tuinbouw, waarna we het Instituut Sancta Maria terug in zicht kregen.
We konden enigszins moe maar
voldaan plaatsnemen in de startzaal. Bij het afsluiten van de inschrijvingen
hadden uiteindelijk 811 wandelaars de weg naar Kasterlee gevonden. Misschien
hadden sommigen zich laten afschrikken door de weersvoorspellers, maar al bij
al konden we op dat gebied niet klagen. Met betrekking tot de wandeling kunnen
we besluiten dat we een mooi parcours hadden gekregen en dat bovendien
schitterend was bewegwijzerd, met voldoende aandacht voor de gevaarlijke punten
onderweg. De organisatie was vlekkeloos en de medewerkers attent en behulpzaam.
Eens te meer kunnen we stellen dat we een schitterende wandeldag achter de rug
hebben en nogmaals hebben kennis gemaakt met een prachtig wandelgebied in een
voor ons onbekende omgeving.”
Traditiegetrouw kijken we ook
even naar wat destijds in de wandelboekjes werd neergeschreven: ‘K: Kasterlee –
Lichtaart. Bosrijke omgeving en landelijke wegen. Af en toe regen. Fijne,
verzorgde wandeling. J: Mooie wandeling met start in Kasterlee. Doorheen de
prachtige bossen en het domein Hoge Mouw. Even een ommetje langsheen de
dorpskom van Lichtaart. Wannes de Zwerver en talrijke kapellen onderweg.
Regenachtig!!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten