Het verslag van een wandeltocht,
welke van start ging in Nieuwrode en die voorheen als volgt werd aangekondigd:
‘Zondag – Dimanche 4/4/2010 – 3221 Nieuwrode (Vlaams-Brabant), 24ste
Parel van het Hageland, 5-10-15-21-30 km. Globetrotters. Start: Zaal Buurthuis
De Veldbazuin. Afwisselend veldwegen, bos- en holle wegen door het prachtig
golvend Hageland met mooie panorama’s. Ontdekkingstocht in een landschap uit
grootmoeders tijd met zijn onvergetelijke geuren van het prille lentegroen en
gezonde buitenlucht.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het relaas van
onze belevenissen onderweg, omstreeks 19:23 uur.
“Deze ochtend, bij het ontwaken,
konden we reeds zien dat het buiten aan het regenen was, zoals het trouwens de
voorbije nacht ook had gedaan. Toch lieten we ons niet ontmoedigen en begaven
ons reeds vroeg naar Vlaams-Brabant, meer bepaald Nieuwrode, een deelgemeente
van Holsbeek. Aldaar vond een wandeltocht plaats onder de naam 24ste
Parel van het Hageland. Deze wandeling werd ingericht door de Globetrotters,
een toepasselijke naam vonden we trouwens. In het wandelboek hadden we reeds
voorheen de vermelding gelezen van: bos- en holle wegen, prachtig golvend
Hageland, een landschap uit grootmoeders tijd, ... We zetten dan ook vol
verwachting koers naar deze kleine gemeente, zowat 100 km van onze
uitvalsbasis. Onderweg nog voorzien van de nodige regenbuien, bereikten we even
over acht uur onze bestemming. Er was reeds een weide voorzien waar kon
geparkeerd worden op aanwijzen van enkele clubleden. Op wandelafstand vonden we
vervolgens de startzaal, gelegen in zaal Buurthuis De Veldbazuin, juist
tegenover de kerk.
In deze nieuwe locatie was ruimte
te over en dus konden we rustig een hapje eten en een koffie nuttigen.
Onderwijl konden we het parcours bekijken en zien dat kon gekozen worden uit de
volgende afstanden: 5, 10, 15, 21 of 30 km. Gelet op de te verwachten
hoogteverschillen tijdens de wandeling, hielden we het vandaag bij 21 km, met
een werkelijke afstand van 21,9. Het zou na afloop van de wandeling meer dan
voldoende zijn geweest. We vertrokken zonder regen en wandelden langsheen de
kerk, waarbij we bezijden het trottoir het bordje aantroffen, dat we ons
bevonden op het Sint Jobs Wandelpad. Nog maar juist vertrokken, kregen we op
het parcours een eerste splitsing, waaruit we konden opmaken dat we hier later op
de dag nogmaals zouden langskomen. Naar links ging het voor de 10 km en een
eerste maal voor de 15, 21 en 30 km. We betraden een veldweg en al dadelijk
zagen we voor ons dat er diende te worden geklommen. Vanaf de start werden dus
de beentjes getest. Na de wandeling van gisteren, was het al voelbaar dat er
vandaag stevig zou worden geklommen langsheen het traject.
Net zoals het wandelboek had
vermeld, kregen we de eerste holle wegen voor de voeten geschoven, eerst in
klimmende lijn, vervolgens al even sterk dalend. Na deze eerste kennismaking
met dit type wegen, kwamen we terecht tussen de open velden. De onverharde
veldwegen kronkelden enigszins en waren licht golvend. We daalden verder af tot
we langzij de autosnelweg E314 kwamen, waar het parcours van richting
veranderde en we vervolgens opnieuw aan hoogte dienden te winnen op een
asfaltwegje, parallel met de autosnelweg. Hier en daar kregen we wat modder te
verwerken, maar al bij al viel het nogal mee, gelet op de regen van de voorbije
uren. Hier kregen we echter de wind van voren en dat maakte het even moeilijk
wandelen. We draaiden vervolgens rechtsaf en gingen onder de snelweg door. We
volgden nu een brede baan in dalende zin. We kwamen hier terecht op het
grondgebied van Gelrode (Aarschot). Wat verderop in het dal zagen we trouwens
reeds de kerktoren van dit kleine dorp te voorschijn komen. Het ging nog even
linksaf, via een verhard pad dat ons vervolgens deed uitkomen ter hoogte van de
parochiezaal van Gelrode.
Hier was onze eerste controlepost
na 5 km te hebben afgelegd. Hier vonden we voldoende ruimte om een hapje te
eten, vermits er twee zalen waren voorzien, teneinde de wandelaars alle
gelegenheid te geven even te pauzeren. Tijdens onze pauze konden we vernemen
dat hier vervolgens een lus diende te worden gewandeld van 7,2 km, waarna we
opnieuw op dezelfde plaats zouden aankomen. In afwachting daarvan, genoten we
van onze koffie en uiteraard de bijhorende paaseitjes. We trokken vervolgens
opnieuw op weg, sloegen linksaf en wandelden tot aan de kerk van Gelrode, even
om de hoek gelegen. Aldaar bevond zich een splitsing ter attentie van de
wandelaars van de 30 km, aangezien deze hier tweemaal dienden langs te komen.
De 21 en 30 km gingen rechtsaf, de 30 km-wandelaars dienden hier later bij een tweede
passage rechtdoor te nemen. We troffen al dadelijk het aanwijsbordje dat we een
gedeelte volgden van de Gelroodse route, een omloop van 15 km. We sloegen
vervolgens een links gelegen veldwegje in en al dadelijk werd het alweer
klimmen geblazen. Hier ging het stevig de hoogte in, waarbij we zelfs door een
stukje kreupelhout trokken, waar blijkbaar de drinkbussen aan de bomen groeien.
Boven gekomen, ging het rechtsaf,
waarbij een asfaltwegje ons bracht tot aan een verder gelegen onverharde weg.
Hier verlieten we de openbare weg en daalden langzaam af via een licht golvend
pad tot in de lager gelegen woonwijk. De Streek-GR Hageland leek hier wel onze
gids te zijn. Voorbij de huizen verlieten we het grondgebied van Gelrode en
troffen er een hele reeks bordjes aan van fiets- en wandelroutes: de Meanders
route (30 km), de Winge- en Demer route (60 km) en de ROB Fietsroute. Om de
hoek ging het rechtsaf en hier troffen we een lange asfaltweg aan, die stilaan
de hoogte inging. Het leek vals plat, maar het voelde enigszins anders aan.
Links en rechts van de weg bevonden zich kanjers van bomen en rechts achter de
bomen zagen we de Schaapsvijver liggen. Na een hele tijd klimmen en bijna op
het hoogste punt aangekomen, verlieten we de weg, via een rechts gelegen bospad.
Het ging nu kronkelend naar beneden, doorheen een schitterend stukje bosgebied.
Net toen we dachten beneden te zijn, ging het alweer de hoogte in en wijzigde
de richting van het parcours.
Wat later bereikten we het wel
prachtigste stukje van deze omloop, de 's Hertogenheide. Hier troffen we
zandpaadjes aan, welke doorheen de heide liepen en het gevoel gaven alsof we in
de duinen wandelden. Ook hier alweer een opeenvolging van smalle wegeltjes die
voortdurend hoogteverschillen overbrugden. Toen we jammer genoeg deze prachtige
omgeving dienden te verlaten, volgde wat verder alweer het Kloesebos en ook
daar vonden we het zalig wandelen. De natuur kan mooi zijn en dat hadden we het
voorbije anderhalf uur meer dan voldoende kunnen ervaren. Na het Kloesebos te
hebben gezien, bereikten we opnieuw een verharde veldweg en die leidde ons in
de richting van de autosnelweg, waar we geruime tijd later aankwamen even
voorbij het punt waar we vroeger op de dag, onder de snelweg waren doorgegaan.
We volgden nu dezelfde weg opnieuw in de richting van de parochiezaal van
Gelrode. Hierbij kwamen we alweer langs een boer zijn uitstalraam, een park vol
landbouwmachines, alles wat door elkaar.
Honderd meter verder konden we
terug even pauzeren en een hapje eten. We waren ondertussen 12,2 km onderweg en
we begonnen het reeds duidelijk aan te voelen. Maar een korte wandelpauze doet
soms wonderen en wat later konden we terug op weg, voor het derde gedeelte van
onze wandeling van vandaag. Dit gedeelte van de wandeling bedroeg 4,7 km en zou
ons opnieuw tot in de startzaal brengen. Ditmaal verlieten we de parochiezaal
naar rechts, dezelfde weg als voor de deelnemers aan de 10 en 15 km en na de
derde passage voor de 30 km. Even verderop ging het linksaf en we ontwaarden
voor ons zowaar een kanjer van een holle weg, die blijkbaar oneindig ver de
hoogte inging. Hier werd het opnieuw stevig op de tanden bijten en de benen
laten voelen dat er diende te worden geklommen. Onderweg bemerkten we tal van
bordjes die aangaven dat er diverse wandelpunten konden worden bereikt via het
Naar Wandelpad, gevolgd door het nummer ter zake. Eenmaal over de heuvelrug,
bereikten we opnieuw het grondgebied van Nieuwrode en troffen er twee oude
bekenden aan: de ROB Fietsroute en de Meanders route.
We konden hier even op adem
komen, aangezien de weg in dalende zin verder verliep, richting tunnel onder de
autosnelweg E314. Daar volgden we dan even de Horstroute (34 km), om wat later
het Hellegat te betreden en dat betekende, jawel, opnieuw stevig klimwerk. Achter
ons zagen we de hemel donkerder worden en het leek alsof we nooit droog de
startzaal zouden bereiken. Inderdaad, want even verder, toen we een links
gelegen asfaltweg volgden, die parallel verliep met het rechts gelegen dal,
gingen de hemelsluizen pas goed open. We konden even halt houden en vlug de
regenbroeken aantrekken, om vervolgens de volle lading te krijgen. Het leek
erop dat het Sint Jobs Wandelpad dat we volgden, dreigde te overspoelen.
Gelukkig bleef het bij een typische voorjaarsbui en konden we even later
gelukkig opnieuw wandelen onder een droge hemel. Ondertussen echter waren
diverse onverharde wegen herschapen in een modderig pad en dat bemoeilijkte
enigszins het bewandelen ervan. Dat bleek vooral even later, toen we rechtsaf
sloegen en de afdaling aanvatten naar het lager gelegen dorpsplein van
Nieuwrode.
Met wat geschuif en slippertjes
lukte het toch om veilig het dal te bereiken en een laatste controle te
ondergaan in het Buurthuis De Veldbazuin. Hier namen we nog even de tijd om iets
te drinken, alvorens het laatste gedeelte van de wandeling aan te vatten. Toen
we het laatste gedeelte van de wandeling begonnen, leek het erop alsof de zon
moeite deed om door te breken. We kwamen opnieuw langsheen de eerste splitsing
van de dag en ditmaal ging het rechtsaf voor de 5 km, alsook voor de 15, 21 en
30 bij een tweede passage. We bereikten even later de drukke weg richting
autosnelweg en staken deze over, om vervolgens via het Naar wandelpad, de
bebouwde kom van Nieuwrode te verlaten. Hier volgden we even later een
onverharde holle weg en blijkbaar dienden we alweer maar eens aan hoogte te
winnen. De staat van de weg was blijkbaar gehavend door de voorbije regenbui en
meteen werd het duidelijk dat de laatste lus een modderig exemplaar zou worden.
Het Houwaartseberg Wandelpad liet ons nog even wat asfalt voelen, doch wat
later kregen we opnieuw een holle onverharde weg te verwerken. We wandelden in
een boog omheen het dorp en kregen nu de laatste helling te verwerken, gevolgd
door de ultieme afdaling naar de eindstreep.
Dit laatste stukje wandelparcours
was dermate gehavend door voorgangers en door de plensbui, dat sommige stukken
bijna onbegaanbaar waren geworden. Een groepje bejaarden had alle moeite om
overeind te blijven, op het schuin aflopende pad. Door elkaar vast te houden
lukte het hen toch om voorzichtig af te dalen. Bij goed weer was hier een prima
wandelpad voorhanden, nu was het in een korte tijd veranderd in een modderpad.
Gelukkig konden allen veilig en wel het dal opnieuw bereiken en via enkele
woonstraten de eindstreep halen. In hun voetsporen lukte dit ons eveneens. Met
loodzware benen bereikten we de startzaal en dat was geenszins te vroeg.
Alvorens terug af te reizen namen we nog even de tijd om iets te nuttigen en de
bevuilde regenpakken uit te trekken. Om 14 uur waren volgens de info reeds 1461
wandelaars geteld die vandaag hadden deelgenomen. Vandaag beleefden we nogmaals
een prachtige wandeling en dat maakt meteen dat het Paasweekend ten einde
loopt. Ziezo, Nieuwrode zoals we het hebben ervaren, we zullen het ons nog lang
herinneren...”
Ook blikken we even terug op
datgene, wat na afloop werd genoteerd in de wandelboekjes: ‘K: Verrassend mooi
Hageland! Holle wegen, bos en heide. Golvend parcours. Stevige wandeling in
Nieuwrode en Gelrode. Prima verzorgd! Laatste 5 km modderig door de regenbuien.
J: Tocht vanuit Nieuwrode tot in Gelrode. Prachtig golvend Hageland met
afwisselend parcours. Prima verzorgde tocht door bos en heide. Jammer van de
mindere weersomstandigheden.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten