089: Aardenburg, Zondag 07 juni 2009, 24,6 km. (1715,124 km.)

Deze georganiseerde tocht, werd voorheen in de wandelgids Marching, editie 2009, als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche, 07/06/2009 – 4527 Aardenburg (Nederland) – 10^de Wandeltocht Ondernemend Aardenburg. 6-12-18-25 km. Start: Schutterskantine. Een wandeltocht in het grensgebied van Nederland en België. Zeeuws-Vlaanderen, een landje apart, waar stilte nog gewoon is. Rondom Aardenburg, door de natuur over polderwegen, langs kreken, schansen en wallen. Met ieder jaar een gratis te bezoeken item.’ Na afloop van de wandeltocht, schreven we nog diezelfde avond een kort relaas, omstreeks 20:16 uur.

“Voor vandaag hadden we Aardenburg in Nederland uitgekozen om te gaan wandelen. Daar werd de 10^de Wandeltocht georganiseerd door Ondernemend Aardenburg. Er kon worden gekozen uit de afstanden 6, 12, 18 of 25 km. Gezien we later waren vertrokken dan gewoonlijk, omwille van onze verplichtingen in het stembureau, zouden we tijdens de wandeling beslissen of we de 18 dan wel de 25 km zouden stappen. Plaats van afspraak was de kantine van de Handbooggilde Sint Sebastiaan in Aardenburg. We vonden gemakkelijk een plaatsje om te parkeren naast het gebouw en dachten eerst even aan de inwendige mens alvorens op stap te gaan. Ondanks het eerder late uur, waren er opvallend weinig wandelaars aanwezig.

We verlieten vervolgens de plaats van inschrijving en dienden naar links de weg op te gaan. Meteen konden we zien dat er een eerste lus was voorzien voor de 18 en 25 km, terwijl de andere afstanden een andere route zouden nemen. Van bij het begin volgden we de Maerlantroute, volgens het bordje, een fietsroute van 52 km. We wandelden een tijdje op dit traject, om op die manier de bebouwde kom te verlaten en ons in de richting van Eede te begeven. Eenmaal op deze hoofdweg naar Eede, verwijderde de Maerlantroute zich en maakte plaats voor de Smokkelroute, die vanaf nu werd gevolgd. Opmerkelijk aan deze hoofdweg waren de twee rijen bomen aan weerszijden van de rijbaan. We liepen langsheen de industriezone De Vlaschaard om het grondgebied van Eede te bereiken. Eenmaal Eede werd bereikt, verlieten we de openbare weg om ons tussen de velden te begeven. Van zodra we de velden betraden, zagen we dat ons traject werd gekleurd door de wit-rode markeringen van de GR5A (De Panne - Antwerpen). We zouden geruime tijd het traject van dit groteroute-wandelpad volgen tot deze het gezelschap kreeg van de Plattelandsroute.

Een eerste pad dat we zouden volgen, dat behoorde tot deze route, was het Fortunepad. Dit pad kronkelde zich tussen de velden, waar opvallend graangewassen werden geteeld. Opvallend veel zorg werd hier besteed aan de waterlopen tussen de velden en de daarbij behorende bruggetjes. Het Fortunepad ging vervolgens over in de Eedschen Kerkwegel, dewelke er voor zorgde dat we het grondgebied van Nederland verlieten en terecht kwamen op het grondgebied van Middelburg, deelgemeente van Maldegem. Hier vonden we de eerder reeds vermelde Maerlantroute, Smokkelroute en GR5A terug op onze weg. Deze paden leidden ons verder doorheen Middelburg en langs de Meulekreek, een waterzuivering- en natuurgebied. Hier troffen we tevens een stuk trambedding aan, waar voorheen de tramlijn Brugge - Aardenburg had gelegen. Net voorbij de kreek troffen we een grenspaal aan en betraden terug het grondgebied van Nederland. Honderd meter verder hadden we na 7,8 km, een eerste controle in café De Tol, volgens de uitbater gelegen in Eede.

Het café was goed gevuld, vermits de plaatselijke wielertoeristenclub hier zijn onderkomen had gevonden. Na een eerste rust, gingen we terug op pad. We namen de richting waarvan we aanvankelijk waren gekomen en betraden dus opnieuw Belgisch grondgebied. We stapten voorbij het voormalige gemeentehuis van Middelburg, langs de kerk, om vervolgens naar rechts het Kerkepadje in te gaan. Dit pad leidde ons dwars doorheen de velden naar het gehucht Heille. Hier volgden we opnieuw het GR-traject en troffen onderweg tal van bermen aan, vol met de gekende klaprozen. Eenmaal van tussen de velden, volgden we een deel de openbare weg en bevonden ons op het traject van de Maerlantroute. Na een eindje stappen, kregen we de borden van de grens met Aardenburg in zicht. Juist voorbij deze plaatsaanduiding draaiden we naar links, wandelden door het park, om aan de overzijde van de weg te belanden in de kantine van de Handbooggilde Sint Sebastiaan. Na 11,3 km hadden we onze eerste lus voltooid en waren we toe aan een broodje en een koffie.

Ondertussen hadden we besloten om toch maar de 25 km te wandelen. (Werkelijke afstand 24,6 km) Na een eerder kort middagmaal gingen we terug op weg. We volgden een tijdje het traject van de eerste lus en meer bepaald de Maerlantroute. Gekomen aan dezelfde splitsing als eerder op de dag, gingen we nu rechtdoor in plaats van rechtsaf. We verlieten nu in een andere richting de bebouwde kom van Aardenburg. Gekomen aan een stukje bos, bemerkten we aan de linkerkant van de weg een enorm schilderij op de gevel van een gebouw. Hier werd de bestorming van de vesting Aardenburg uit 1672 uitgebeeld. Deze aanval vond plaats onder het bewind van Lodewijk XIV. Dit schilderij was gebaseerd op een ets uit de 17^de eeuw. Tegenover dit schilderij begon de Wallenroute, dewelke wij vanaf nu zouden volgen. Dit pad was bezaaid met miljoenen schelpen en dat geeft wel een leuk gevoel om over te wandelen. Wat verderop kreeg deze route het gezelschap van het Kikkerpad. Dit pad leidde ons naar de open velden en weiden.

Uiteindelijk dienden we via een hek letterlijk de weide te betreden. In de verte zagen we de dreigende donkere regenwolken naderen en daarom besloten we onze regenbroek aan te trekken. Niet tevergeefs, gezien het luttele minuten later begon te stortregenen. We dienden enkele hekkens voorbij te gaan om nadien uit te komen aan een waterloop, waar we vervolgens de oever dienden te volgen doorheen het hoog opgeschoten gras. Een smal paadje leidde ons verder, terwijl de regen alsmaar heviger uit de lucht viel. In de verte zagen we in het open veld een tentje staan en even later konden we daar even halt houden. Hier werden we getrakteerd op een stukje peperkoek en een energiedrankje. Ondertussen was het gelukkig opgehouden met regenen en konden we verder wandelen. We vonden opnieuw de Smokkelroute, om verderop de Cathalijneroute te ontdekken. Deze route leidde ons langs kleine rustige asfaltwegen in de richting van Aardenburg. Net toen we de grens van dit dorp bereikten, sloegen we opnieuw naar rechts af in de richting van de velden. De zon begon nu haar beste kant te laten zien en dus de hoogste tijd om de regenpakken uit te trekken.

Hier volgden we een tweede keer de Wallenroute en die mondde uit juist aan de dorpskern. We kwamen tussen de huizen en keken plotseling uit op het plein van de gemeente Aardenburg, met een leuke kiosk aan de zijkant. Rechtover zagen we dat we opnieuw een controlepost hadden bereikt en deze was gesitueerd in het Mossel en Palinghuis Lekens. Hier hadden we even de tijd om een koffie te nemen op het terrasje aan de straatzijde. Ondertussen stond onze teller op 18,5 km. Stilaan werd het tijd om het laatste stukje van de wandeling aan te vatten. We verlieten het centrum van Aardenburg om wat verderop opnieuw het Kikkerpad te vinden. Dit pad leidde ons in een wijde boog omheen de kerk van de gemeente en gaf verderop aansluiting met de Cathalijneroute. Hier vonden we pijlen op onze weg met de vermelding ‘heen’. Uiteindelijk zou dit laatste stukje ons doen wandelen naar wat verderop gelegen oude wallen, om die vervolgens voorbij te gaan en nadien in een grote boog terug te keren naar het zojuist betreden pad.

Na deze korte lus, wandelden we via enkele woonstraten terug naar de kantine van de gilde. Bij aankomst zagen we dat welgeteld 434 deelnemers de weg naar Aardenburg hadden gevonden. We kunnen terugblikken op een geslaagde wandeling, afwisselend inzake parcours. Ondanks de hevige regen, waren we toch terug droog toen we de eindstreep bereikten. Moe maar voldaan reden we terug richting België. Ondertussen konden we in de auto luisteren naar de eerste resultaten van de verkiezingen en kunnen niet ontkennen dat we af en toe met moeite een lach konden onderdrukken. Er werden de laatste dagen te veel loze beloftes gedaan om de kiezers nog langer te misleiden.”

Tot slot van dit verslag aangaande Aardenburg, vermelden we nog even datgene, wat kort na de tocht werd neergeschreven in de respectievelijke wandelboekjes. ‘K: Aardenburg, Eede, Heille, Middelburg. Polders, hoog gras en flinke geut regen. Lus om de stadswallen. Rustige wandeling. J: Wandeling doorheen Aardenburg, Eede, Middelburg en Heille. Rustig polderlandschap met mooie vergezichten, rustieke dorpskernen en prachtige natuurgebieden. Mooie afwisseling na de kiesverrichtingen. Gratis balpen en onderweg peperkoek en een energiedrankje. Hevige regenbui tijdens de tocht.’