090: Waardamme, Zaterdag 13 juni 2009, 18,6 km. (1733,724 km.)

Een georganiseerde wandeling, welke voorheen in de wandelgids Marching, editie 2009, als volgt werd aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi, 13/06/2009 – 8020 Waardamme (West-Vlaanderen), Tweis deur Orscamp, 6-12-18 km – Godelievestappers Ruddervoorde vzw. Start: Zaal Wara. Vanuit de ruime startplaats neemt het parcours de wandelaars mee doorheen de bossen en de mooie natuur richting Oostkamp. Deze tocht is t.v.v. het Rode Kruis Afdeling Oostkamp.’ Na afloop van de tocht, schreven we nog dezelfde avond een kort verhaal van onze belevenissen onderweg, omstreeks 17:42 uur.

“Na een week lang te hebben verbleven op de werkvloer en bovendien ruim te zijn voorzien geweest van de nodige regen, waren we vandaag toe aan wat gezonde ontspanning en bovendien (hopelijk) wat zonneschijn. Deze ochtend trokken we dan ook richting Waardamme, weliswaar onder een nog zwaar bewolkte hemel. Aldaar werd door de Godelievestappers uit Ruddervoorde een wandeling georganiseerd onder de kleurrijke titel ‘Tweis deur Orscamp’. Deze tocht werd ingericht ten voordele van het Rode Kruis, afdeling Oostkamp. Een tocht met een goed doel, daar zijn we altijd voor te vinden. Plaats van afspraak was gelegen in café Wara te Waardamme. Toen we deze morgen aankwamen in de omgeving van de startplaats, hadden we weinig moeite om een parkeerplaats te vinden. Bovendien vond de inschrijving plaats in deze ruime zaal. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 7, 13 of 18 km. Wij kozen voor de 18 km, met een werkelijke afstand van 18,6 km.

Bij de ontvangst van de controlekaarten werden we voorzien van een chocoladekoekje voor onderweg. Een kleine attentie van de organisatie, die door de wandelaars steeds wordt gewaardeerd. We konden zien dat de langste afstand bestond uit twee lussen. Na een koffie en een broodje trokken we op pad. Ondertussen waren reeds een honderdtal wandelaars op weg gegaan. De eerste lus leidde ons bij het verlaten van café Wara naar links, waar we het Kampveld Wandelpad volgden dat begon aan het gemeentehuis. Dit is een 9,1 km lang wandelpad in lusvorm. Verdere informatie inzake dit pad is weergegeven op een bord op de gevel van het gemeentehuis. Het pad volgend verlieten we al snel de bebouwde kom van Waardamme en brachten enkele kleine baantjes ons in de richting van de open velden. Wat verderop verlieten we de openbare weg en kwamen terecht in een prachtige lange dreef, waar af en toe de zon zich reeds liet zien tussen de bomen. Een volgende dreef ingewandeld, lieten we het Kampveld Wandelpad links liggen en vervolgden onze weg in de richting van het bos dat we in de verte reeds zagen liggen.

Toen we dit bos waren genaderd, bemerkten we dat het hier ging om het Domeinbos Kampveld, zoals het wandelpad voordien reeds liet vermoeden. We trokken het bos in en volgden tal van dreven en paden, de ene dreef al wat breder dan de andere. Gelukkig waren deze dreven en paden goed begaanbaar, ondanks de hevige regen van de voorbije dagen. Links en rechts bemerkten we tal van informatieborden aangaande het beheer van het bos. Op weg door het bos, volgden we opnieuw een gedeelte van het Kampveld Wandelpad, om wat verder de bosrand te bereiken en uit te komen op een asfaltweg. Het traject dat we nu volgden maakte deel uit van de Bulskampveld route, een fietsroute van 43 km. Ondertussen waren we aanbeland op het grondgebied van Oostkamp. De weg die we nu volgden, was voorzien van een pijltje ‘terug’ aan de linkerkant. Dat betekende dat we hier straks nog even zouden langskomen. We volgden de Bulskampveld route verder, tot we uiteindelijk aankwamen aan het centrum Nieuwvliet, waar een eerste controlepost was gevestigd. Ondertussen waren we reeds 5,2 km onderweg.

De plaats van controle kwam ons bekend voor, aangezien we hier vroeger nog eens waren geweest ter gelegenheid van een wandeling ten voordele van de vredeseilanden. Na een korte pauze vervolgden we onze weg. Vooreerst leidde de wandeling ons opnieuw doorheen een klein stukje bos, waar we het Torenhofpad volgden. Dit pad voerde ons langs enkele bospaden, om opnieuw de weg te bereiken die we voorheen hadden bewandeld. We volgden nu terug de Bulskampveld route, maar in omgekeerde richting. Tal van wandelaars kwamen ons nu tegemoet. Wat verderop verlieten we deze weg naar rechts en trokken we de velden in. Deze aardeweg verliep kris kras tussen de akkers en mondde uit op de grote baan van Oostkamp naar Kortrijk. We staken deze gevaarlijke weg over, om de rechts gelegen Bosdreef op te draaien. Hierna kregen we een opeenvolging van straten, waarbij de naam steeds eindigde op dreef. Riante villa's waren links en rechts te aanschouwen. Blijkbaar werd in deze omgeving goed ‘geboerd’ door de lokale bewoners. Enorme tuinen en grasvelden waren te bekijken.

Ondertussen waren ook al de meeste wolken verdwenen en konden we vanaf nu volop genieten van de warmte van de zon. Toen we naderhand deze rijke buurt hadden verlaten, kwamen we uit op de grote weg naar Kortrijk. Deze weg werd gevolgd tot we uiteindelijk opnieuw café Wara in zicht kregen, om daar een tweede pauze te nemen. Het voorbije stuk dat we hadden bewandeld was 6,9 km lang en was de eerste lus achter de rug. Tijd voor een hapje en een drankje dus. De tweede lus, met een lengte van 6,5 km, leidde ons dit keer bij het verlaten van de controlepost naar rechts. We staken opnieuw de drukke weg over en sloegen wat verder een straat naar links in. Hierlangs liep de Houtlandroute, eerder voorzien voor de toeristen per voertuig. Na enkele honderden meters deze weg te hebben gevolgd, sloegen we een baantje naar rechts in, om in de richting van de velden te wandelen. Her en der zagen we grote boerderijen en het was dan ook niet toevallig dat we hier een deel van de route volgden met de naam ‘Toeren Rond Boeren’. Deze verkreeg het gezelschap van de Kastelenroute, een fietsroute van zowat 56 km. Deze bracht ons op het grondgebied van Ruddervoorde. Rustige wegen leidden ons langs akkers en boerderijen, waar de gewassen volop groeiden.

Na een tijdje deze weg te hebben gevolgd, kwamen we aan ter hoogte van het domein Kasteel Pecsteen. Hier werd, dankzij de huidige kasteelheer, toelating verleend om een prachtige dreef te doorlopen. Aan de andere kant ging het terug in de richting van Waardamme. Alvorens het eindpunt te bereiken, liep het traject langsheen de plaatselijke kerk en het gemeentehuis, waar we nogmaals het Kampveld wandelpad betraden, alvorens de baan te dwarsen en op de eindcontrole aan te komen. Toen we omstreeks half twee afstempelden, waren reeds 490 wandelaars geteld. Dit was niet echt een spectaculaire wandeling, doch eerder een rustige tocht doorheen de natuur en langs verkeersarme wegen. Een wandeling toch om te genieten van het goede weer en vooral even tot rust te komen na een lange werkweek. Al bij al een mooi parcours en vooral een goede organisatie met aandacht voor de wandelaar.”

We sluiten dit verhaal van de wandeling dan ook af, met een blik in onze wandelboekjes, om te vernemen wat we kort na afloop van de tocht, als eerste indrukken nalieten. ‘K: Rustige wandeling. Waardamme, Oostkamp, bos Kampveld en veldwegen. J: Mooie wandeling doorheen Waardamme, Oostkamp en Ruddervoorde. Velden, akkers, bossen en dreven. Aangenaam zonnig wandelweer.’