054: Elst, Zaterdag 14 februari 2009, 19,58 km. (973,51 km.)

Een tocht welke van start ging in Elst, werd destijds in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 14/02/2009 – 9660 Elst (Oost-Vlaanderen) – 9^de Geutelingentochten – 6-12-18 km. Dwars door Brakel. Start: Zaal Ter Elst. Rondom Elst, het Geutelingendorp. Schitterende Vlaamse Ardennenparcours in wintertooi en ovens in werking. Gratis warme geuteling per deelnemer. Animatie en sfeer in verwarmde feesttent en startzaal.’ Na afloop van deze, deels culinaire wintertocht, noteerden we het hierna weergegeven wandelrelaas, op zaterdag 14 februari 2009 omstreeks 18:03 uur.

“Vandaag namen we deel aan de 9^de Geutelingentocht in Elst, georganiseerd door de wandelvereniging ‘Dwars Door Brakel’. Plaats van afspraak was de zaal ‘Ter Elst’, waar tevens voor de gelegenheid een feesttent was opgesteld. Volgens het ‘Marching’ wandelboek mochten we ons verwachten aan een schitterend Vlaamse Ardennenparcours in wintertooi en met de Geutelingenovens in werking. Na de inschrijving konden we bemerken dat er drie verschillende routes waren uitgestippeld van elk tussen de zes en de zeven kilometer. Het kwam er op neer de pijltjes te volgen van gele, groene of blauwe kleur. We kozen vooreerst voor de gele route van 6,750 km. Dit parcours bracht ons langs wit bevroren velden en akkers, langs kleine paadjes die, jullie konden het al raden op- en neerwaarts gingen. Dit eerste parcours bevatte onder andere de Leberg, wat nadien een flinke kuitenbijter bleek te zijn. Onverwachts konden we ook een blik werpen op een plaatselijk Monasterium, waarvan we reeds van ver de klok hoorden luiden.

Deze eerste kilometers verliepen hoofdzakelijk door Elst en even via Sint-Blasius Boekel. Na deze opwarming kwamen we terug aan op onze startplaats om even de inwendige mens te versterken. Voor het tweede deel van de wandeling kozen we de groene route. Reeds kort na aanvang bemerkten we dat door de stralende zon, sommige paadjes reeds waren herschapen in een modderpoel. De ondergrond was nog bevroren en doordat de bovenlaag begon te ontdooien, was het her en der laveren tussen net nog begaanbare gedeelten. Dit tweede traject verliep via Michelbeke en tot bijna in het centrum van Rozebeke. Dit deel verliep over een afstand van 6,450 km en benaderde zowaar de Zwalmstreek. Ook hier weer volop genieten van de stralende winterzon en een felblauwe hemel. De laatste route, de blauwe, met een afstand van 6,380 km, begon nog armzaliger dan de vorige. Kort na de start kregen we enkele honderden meters modderploegen te verwerken, waarvan de resten de hele dag aan het schoeisel zouden blijven kleven. Niettemin ook hier weer schitterende beelden van een glooiend landschap.

Deze streek heeft inderdaad heel wat te bieden en niet alleen aan de wandelaars. Reeds tal van wielerliefhebbers maten hun krachten op de opeenvolgende hellingen. Op deze laatste wandelroute kwamen we ook langs de uitkijktoren van Brakel. We konden de uitdaging niet laten liggen en beklommen het bouwwerk. Het moet gezegd, de 161 treden naar boven en nadien naar beneden, hadden in elk geval gezorgd voor een schitterend vergezicht. Zonder moeite konden we duidelijk de skyline van Gent (op zowat 27 km) bemerken. Als afsluiter konden we nadien nog even nagenieten van een verfrissing in café ‘In den Hengst’, waar folklore duidelijk nog niet aan waarde heeft ingeboet. Rest ons nog te vermelden dat Elst, gekend als Geutelingendorp, nog een tijdje zal bijblijven, ook al omwille van de gratis warme geuteling die we konden proeven. Een geschenk voor iedere deelnemer.”

We besteden ook nog even aandacht aan datgene dat destijds werd toevertrouwd aan de wandelboekjes kort na afloop van deze tocht. Ziehier alvast enkele eerste indrukken: ‘K: Mooie tocht door de Vlaamse Ardennen. Drie verschillende lussen van zes kilometer. Lekkere geuteling!; J: Eerste tocht als lid van de Kwartels. Wandeling door Elst en omgeving, de Vlaamse Ardennen witgevroren. Een stralende zon tijdens drie lussen. Gratis geuteling als toemaatje!!’