Een wandeling waaraan we
deelnamen op 30 november. Voorheen werd deze wandeltocht in het wandelboek
Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – dimanche 30/11/2008 – 9180
Moerbeke-Waas (Oost-Vlaanderen) – Sinterklaaswandeling – 7-15-21-30 km. –
Wandelclub De Lachende Klomp Nieuwkerken-Waas. Start: Parochiecentrum.
Jubileumjaar 35 jaar DLK. Een tocht door de natuur in en rond Moerbeke. De
Moervaart, heidebos, Anton van Wilderode wandelpad, natuurreservaat de
Turfmeersen, Eksaarde liniewegel, enz. De Sint wordt op bezoek verwacht, gratis
speculoos voor de eerste 1000 deelnemers’. Na afloop, maar vooral na het
aantrekken van droge kledij, werd door de vrouw des huizes het volgende relaas
geschreven op zondag 30 november 2008 omstreeks 15:17 uur.
“Sinterklaastocht in
Moerbeke-Waas, natuurlijk hoe kan het ook anders, nu de heilige man in het land
is. We gingen voor de 14 km. Ondanks mijn doortrapte rechtervoet en mijn knie
die niet helemaal meewil. Soms leidt hij een eigen leven en gaat dan doorknikken.
Al meteen bij de start gingen de regenpakken aan. Mistig was het vooral en
koud. Het leek meer op sneeuwwater dan op regen. Ik die zweer om te wandelen
zonder paraplu, ik heb tenslotte een goede regenkap, heb mij vandaag ijdel
gedragen en de hele wandeling die paraplu open gehouden. Dat het nodig bleek
hoef ik niet te vertellen. De hele dag zou het niet ophouden. We passeerden
onder andere de suikerfabriek. Hier worden de geoogste bieten bewerkt en de
grondstoffen voeren ze van hieruit naar fabrieken die er suiker in al zijn
hoedanigheden van maken. De tocht zelf verliep goed. Prima organisatie en goed
bewegwijzerd. Meestal wandelden we gewoon door dreven. Over oude
kasseiweggetjes of gewoon op asfalt.
In de zomer moet het hier
prachtig stappen zijn. Helaas liet de winter goed voelen dat hij in aantocht
is. De eerste stop was pas na 9,2 km. In het Gildehuis van Eksaarde. De warmte
die ons daar verwelkomde deed deugd. Na een versterkende boterham met drankje
konden we er weer tegen aan. Buiten bleef het echter grijs en nat. Toen begon
de ellende, want voor ongeveer de laatste vier km lag de drab en moes weer
gespreid over de hele weg. Het werd slippen en schuiven, en mijn knietje heeft
dit niet in dank aanvaard. Helaas waren de twee laatste km moeilijk. Maar ik
bestrijd kwaad met kwaad en ik geef er niet aan toe. Nadat we opnieuw in het
parochiecentrum waren aangekomen kon onze natte kledij uit. Even bekomen voor
de rit huiswaarts. We werden elk vergast op een pakje speculoos en de Sint en
zijn Pietervrienden deelden nog nic-nacjes uit. Helaas heb ik hier geen
toonbare foto van want mijn camera kon de condensatie niet meer aan. Het beeld
bleef zwart, net als Piet. Dus nu moet de hele handel maar even doordrogen.”
Tot slot geven we ook nog even
mee, wat na afloop van deze regenachtige tocht werd neergeschreven in de
wandelboekjes: ‘K: Moerbeke-Waas en Eksaarde. Zeer landelijk! IJzig regenwater.
Laatste 2 km modderig! Speculoos als geschenk. J: Omwille van het barslechte
weer, gekozen voor de kortere afstand. Heel de wandeling koud en regen. Op het
einde bezoek van de Sint en de Piet. Gratis speculoos verkregen.’
Toendertijd speelden de mankementjes vaak op. Dankzij de wetenschap weten we nu beter wat er aan de hand is. Toch blijven we doorzetten soms ondanks de weersomstandigheden, al dan niet zonder naar het weerbericht te kijken en er toch het beste van te maken ♥
BeantwoordenVerwijderen