036: Hoeilaart, Zondag 23 november 2008, 18 km. (683,64 km.)

Een wandeltocht welke van start ging in Hoeilaart en die een onverwacht vervolg kreeg na afloop. Voorheen werd deze tocht in het wandelboek Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – dimanche 23/11/2008 – 1560 Hoeilaart (Vlaams-Brabant) – 26^ste Zoniënwoudwandeltochten – 4^de 50 km van het Zoniënwoud – Wintertocht B.P.W.C. – 6-12-18-24-30-42-50 km. – De IJsetrippers Overijse V.Z.W. Start: R.B.S. Het Groene Dal. Een unieke lange afstandswandeling doorheen het Zoniënwoud en de Groene Rand. U houdt van wandelen in een bosrijke omgeving? Dan vervult deze herfstwandeling zeker uw wensen. U kan genieten van de mooiste hoekjes van het Zoniënwoud en de talrijke parken en natuurgebieden van de Brusselse rand.’ Na afloop en vooral na een behouden thuiskomst, schreven we het navolgende wandelverslag op zondag 23 november 2008 omstreeks 21:33 uur.

“De IJsetrippers uit Overijse, organiseerden vandaag een wandeltocht doorheen het Zoniënwoud, met vertrek vanuit de Rijksbasisschool te Hoeilaart. Er kon worden gekozen voor een afstand van 6, 9, 12, 18, 24, 30, 36, 40 en 50 km. Vermits wij gisteren reeds een gezonde portie sneeuw en hagel te verwerken hadden gekregen, kozen wij voor de 18 km. Deze morgen, reeds voor ons vertrek vanuit Gent, konden wij reeds opnieuw kennis maken met het gegeven 'winter'. Hard aangevroren autoruiten als voorproefje voor wat nog volgen moest. Vanmorgen dus omstreeks 10 uur vertrokken in Hoeilaart, waar een deel werd afgewandeld van de 100 km fietsroute uit de 'Gordel'. Al vlug echter werd gekozen voor het Zoniënwoud. Vanaf het moment dat de openbare weg werd verlaten, ging het voortdurend op en af doorheen het prachtige, winters uitziende bos. Sommige paadjes waren goed begaanbaar, anderen waren jammer genoeg herschapen in een modderpoel.

De eerste en enige controlepost, op het parcours van de 18 km, situeerde zich na 9,7 km ter hoogte van alweer een school in Oudergem. Na een kleine versterking van de inwendige mens, ging het terug richting Hoeilaart. Ondertussen waren de weersomstandigheden veranderd, het begon te waaien en af en toe was zowaar een klein sneeuwvlokje te bemerken. Naarmate de buitenkant van het woud werd bereikt en we op het grondgebied van Overijse kwamen, meer bepaald ter hoogte van de Welriekende Dreef, was de noordenwind pas goed voelbaar. Een goeie kilometer in de open vlakte, de wind op kop, deed ons voelen dat deze eerste winterprik zijn effect niet had gemist. Naarmate we dichter bij het centrum van Hoeilaart kwamen, begon het, net zoals gisteren, hevig te sneeuwen. Deze sneeuwval, gepaard gaande met een ijskoude noordenwind, deed het koudegevoel toenemen. Gelukkig was het einde van de tocht nabij, vermits ons maatje te kampen kreeg met een pijnlijke voet. Dit was reeds begonnen bij het verlaten van de controlepost, zodoende werd het voor het vrouwelijke deel van het gezelschap een ware marteltocht tot in de uitvalsbasis.

Uiteindelijk heeft zij dan toch de eindstreep gehaald, zij het niet zonder enige moeite. Na een warm drankje ging het dan terug richting auto, om de terugreis aan te vatten. Toen wij Hoeilaart verlieten omstreeks kwart voor vier, lagen de wegen reeds ondergesneeuwd en begon pas echt de ellende. Een aantal vastgelopen auto's en vrachtwagens op het viaduct van Vilvoorde, een ongeval te Strombeek en veel sneeuwellende op de Brusselse Ring en op de E40, hebben er toe geleid dat wij uiteindelijk Gent bereikten om exact half negen. Een lange dag is het geworden. Dit Zoniënwoud hebben wij vandaag kunnen aanschouwen in een winterse vacht en dat blijft zeker bij. Moe maar voldaan gaan we ons nu te goed doen aan een warme koffie en voor de rest van de avond nog wat nagenieten en hopen dat we het nog warm krijgen. IJsetrippers... de betekenis van dit woord is nu wel duidelijk na vandaag.”

Dat we ook destijds even dachten aan onze wandelboekjes, mag blijken uit de eerste indrukken welke daarin werden neergeschreven: ‘K: Hoeilaart. Het Zoniënwoud in witte vacht. Welriekende dreef met noordenwind. Vijf uur durende tocht naar Gent. Sneeuw! J: Een ijskoude ochtend. Later op de dag wind en veel sneeuw. Het Zoniënwoud met een winterse vacht. Mooie wandeling voorzien van sneeuwvlokken. Een terugreis van ongeveer vijf uur door fileleed en ondergesneeuwde wegen!’