035: Heldergem, Zaterdag 22 november 2008, 18 km. (665,64 km.)

Een tocht waaraan we deelnamen in november 2008. Voordien werd deze in het wandelboek Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – samedi 22/11/2008 – 9450 Heldergem (Oost-Vlaanderen) – IJsbrekerstocht – 5-8-12-18 km. W.V. De IJsbrekers. Start: Huize Glorieux. Haaltert en omstreken in herfstoutfit. Een tocht waarvan men zal genieten. Verse wafels, verse soep, ... voorzien.’ Na afloop werd door de vrouw des huizes een kort verslag geschreven op zaterdag 22 november 2008 om 17:09 uur.

“Vanmorgen luidde de klok in Heldergem. Maatje was van thuis uit al in zijn sas, er hing sneeuw in de lucht. Uw reporter ter plaatste vreesde als ‘Zonneklopper’ het witte nat. Ik moet zeggen het werd een tocht om niet te vergeten. Terwijl ik dit verslag schrijf tintelen mijn vingers nog na. Mijn tenen krullen zich van plezier bij de propere warme sokken. Want tot zo een uurtje geleden waren ze de vriesdood nabij. Maar onze Joris had zijn sneeuw, iedereen tevreden dus. We vertrokken uit de parochiezaal van Heldergem, na zo een dikke twintig minuten een parkeerplaats te hebben gezocht. Nochtans zou op het einde blijken dat er slechts 373 man was komen opdagen. Niet iedereen is bereid om door de modder te ploegen. Als ik schrijf ploegen, ploegden we ook. Sommige weilanden stonden blank van het water.

We gingen richting Haaltert deels over het Steenbeekpad, lichtjes heuvelachtig tussen de weilanden langs wegeltjes en paadjes die men niet altijd waarneemt met het blote oog. Amper doorgang voor één mens. Maar ook wandelden we vaak tussen de weilanden in, op van die paadjes waar de koe de boer even uitlaat. Goed dat een mens zich warm kan lopen en af en toe eens lachen ook. Snap je hem? Want lol hebben we ook wel hoor. De wandeltaart werd verder aangesneden met een stukje Mere en als laatste een lusje door Nieuwerkerken. Onze controlepost die we tweemaal dienden te passeren lag in de dorpsschool De Krekels. Het enige getsjirp dat je daar kon horen, waren enkele moedige doorstappers die er even aan de innerlijke mens dachten. Wij ook van eigens. Zelfs zo moedig dat we een afslag misten. Deze was echter goed om eens nader kennis te maken met de beroemde Priester Daens, je weet wel die opkwam tegen de kinderarbeid en dies meer. Zijn standbeeld staat in de dorpskom. Na enkele meters voelden we dat we niet goed stapten, dus ommekeer weer richting oranje pijlen.

Je zag af en toe de donkere lucht naderen, soms komt men een kapelletje tegen. Die staan vaak op plaatsen waar je ze niet vermoedt. Maar ook kregen we vandaag beestjes te zien. De ganzen onderweg onthaalden ons met een geschetter van jewelste. Een koe poseerde gewillig en wat dacht je van een eigen verkeersleider midden in de sneeuw. U ziet we zijn voor alles in. Allez toch bijna, hèhè. En zodoende liep onze tocht van 18 km op zijn einde maar … de laatste 6 km gingen we werkelijk gebukt onder een sneeuwvlaag. De IJsbrekers die dit organiseerden hadden ook hun naam niet gestolen. We dienden enkel nog een stukje van het Boekentpad te bewandelen voor we binnenliepen, in de naar wafels geurende zaal. Rest mij nu nog enkel onze wandelkleding weer toonbaar te maken, voor onze volgende wandeling.”

Natuurlijk noteerden we na afloop ook een korte bevinding in het wandelboekje. Hierna alvast deze korte impressie ter zake: ‘K: Heldergem, Haaltert, Mere en Nieuwerkerken. De laatste 6 km sneeuwbui. Veel modder, veel lol! J: Ondergelopen akkers en weilanden, modder alom tegenwoordig. Regen, korrelhagel en sneeuw. Een eerste echte winterprik. Van Heldergem via Haaltert en Mere naar Nieuwerkerken. Nat en koud, maar leuk om te wandelen. De club heeft zijn naam niet gestolen!’