Een wandelrelaas dat dateert van
12 oktober 2008. Het betreft het verhaal van een tocht welke werd georganiseerd
door het Marching Team van de Politie Ukkel. Een tijdje voorheen werd deze
wandeling in het wandelboek Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche
12/10/2008 – 1180 Uccle (Brussel-Hoofdstad) – 26ème Marche de la Police d’Uccle
– 7-12-21-30 km. – Poluc Marching Team. Départ: Ecole communale du Homborch. Parcours nature, petits sentiers,
variés, champêtres’. Na afloop op zondag 12 oktober 2008 omstreeks 18:11
uur, het navolgende relaas, dat hier in zijn oorspronkelijke versie wordt
weergegeven.
“Vandaag begaven we ons naar
Ukkel. Voor de 21 km bedragende mars van het ‘Poluc Marching Team’. Deze wordt
dus georganiseerd door de politie van Ukkel. Ondanks de goede moed begon de dag
vrij mistig. Maar, naarmate we verder reden zagen we de zon door het wolkendek
priemen. Het zou een zalige dag worden met om en rond de 23 graden. We gingen
van start in een buurtschooltje met de naam Homborchschool, gelegen aan een
laan met dezelfde naam. Het werd een prachtige tocht met heel veel afwisseling.
We hadden ons ook licht misrekend. Nooit geweten dat de randgemeenten omheen
Brussel bijna te vergelijken zijn met de Vlaamse Ardennen. Er zijn daar ook
stevige kuitenbijters en naarmate het warmer werd soms best wel moeilijk.
Natuurlijk is dit mijn weertje wel. Maar maatje had het wat moeilijk, dus na de
eerste 7,5 km was hij blij zich even te kunnen verfrissen en van het nodige
vocht te voorzien. Nadien ging het geleidelijk aan beter en werd de tocht met
blij gemoed verder gezet.
De gemeenten die we aandeden behoren
tot de faciliteitengemeenten en zijn meestal tweetalig. Wij ondervonden er geen
hinder van, het Nederlands wordt daar even vlot gesproken als het Frans.
Nochtans liggen zij in het ‘Brussels-Hoofdstedelijk-Gewest’. Iedereen was
vriendelijk en meermaals werden we onderweg begroet met een ‘bonjour’. In Ukkel
ligt het Wolvendaelpark en dat was meteen deels een stuk van onze tocht. Elke
dreef wordt daar naar een stripauteur vernoemd. We wandelden ook door
woonwijken, langs paadjes en weggetjes. Je kon je ogen uitkijken. Heel af en
toe leek het wat grauw, maar zwerfvuil is van alle tijden en streken. Spijtig
maar het gebeurt. Nadien kruisten we nog het park ‘de Keyenbemt’. Zeer rustig
en groen. Je zou haast gaan twijfelen dat men zich in een stad bevindt. Zodoende
kwamen we aan in Drogenbos, waar we
doorheen het ‘Frankveldpark’ moesten en dat een verbindingsweg is naar Beersel.
We gingen ook door de Zenne Vallei. Daar
aangekomen hadden we ook een controlepost in een cafeetje daterend uit 1871.
Er is een heel leuk verhaal aan
verbonden maar ik beschrijf nog even de wandeling. Onze tocht verliep verder
naar Linkebeek waar we uiteraard de linke beek over mochten. Langs
spoorwegbermen gingen we, meer dan één bruggetje mochten we passeren om alweer
richting Ukkel te gaan. We wandelden een deeltje door het natuurgebied dat zich
daar bevindt. Er moet gezegd dat de organisatie ook hier een pluim verdient. Want
het is geen sinecure om een geheel bebost parcours uit te stippelen dat maar af
en toe een centrum op zijn weg vindt. Noch lijkt het makkelijk om de drukke
wegen te ontwijken. En toch is het hun prima gelukt. Wij zijn nu moe maar zeer
voldaan. En eigenlijk zijn we ook een beetje fier. We stapten alles samen nu
zo'n 523,30 km en daarom kochten we een batch om onze pet mee te sieren. We
zijn op weg ... naar onze ultieme droom”.
Natuurlijk mogen enkele
persoonlijke indrukken, welke werden neergeschreven in onze wandelboekjes niet
ontbreken, teneinde het verslag compleet te maken: ‘K: Zeer afwisselend
Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Ukkel, Drogenbos, Beersel en Linkebeek. Bossen,
parken en centra. Stevige mars! J: Zalig oktober zonnetje!! Prachtige
omgeving!! Dit was alvast een andere kijk op Brussel en zijn omgeving... Ukkel,
Drogenbos, Beersel en Linkebeek’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten