“Hierna volgt het relaas van onze belevenissen
en de bezienswaardigheden, tijdens een wandeling in de nabijheid van de
Belgische kust. We volgden immers opnieuw een gedeelte van de Kustwandelroute,
met start en aankomst te Knokke-Heist. Voorafgaand aan deze wandeling, hadden
we een verplaatsing per auto naar Knokke-Heist, waar we even later ons voertuig
konden parkeren op de parking nabij het station. Na alvast een broodje te
hebben gegeten konden we nadien op pad. We gingen dus van start ter hoogte van
het station in Knokke-Heist om via enkele straten ons te begeven naar het
wandelknooppunt 24, dat zich bevindt in de Lippenslaan. Daar aangekomen gingen
we linksaf via de Nestor de Tièrestraat richting knooppunt 25. We bevonden ons
reeds op een lokale wandelroute, het Zegemeerpad, dat ons even verder liet
genieten van een weids zicht op het Zegemeer. Een opvallende metalen
constructie dreef op het wateroppervlak, voorzien van enorme wuivende krabben,
een kunstwerk van Panamarenko. Aan het andere uiteinde van het Zegemeer troffen
we knooppunt 25 aan, om dan te wandelen naar het knooppunt 27. Een eerste
strookje groen viel ons te beurt door middel van een passage doorheen Park 58,
alwaar we links de watertoren van Duinkerken konden waarnemen.
Een volgende bezienswaardigheid op onze
wandelweg bevond zich ter hoogte van het wandelknooppunt 27, de kapel
Kristus-Koning van Duinbergen. Nadien, op weg naar het volgende knooppunt 29,
volgde de doortocht in het Dir. Gen. Willemspark. We volgden er een tijdje de
Riante Polder Route. Een stel trappen onderweg liet ons aankomen op een plekje
in het park, voorzien van enkele rustbanken, ideaal om alvast even te pauzeren
en te genieten van de gezonde buitenlucht. Eenmaal doorheen het park ging het
de drukke kustbaan over, om via de Ijzerstraat aan te komen ter hoogte van de
basisschool Het Anker. In de nabijheid konden we even stilstaan bij een oude
garnaalschuit, de O.32 Jessica. Altijd goed om even de camera boven te halen.
Enkele woonstraten lieten ons even later aankomen ter hoogte van een prachtig
stukje natuurgebied, de Sashul en Vuurtorenweiden. Meteen een opvallende
aanwezige in zicht, de vuurtoren Hoge Licht, een van de eerste volledig
betonnen constructies tijdens het jaar 1907.
Opnieuw kregen we enkele trappen voor de voeten
geschoven, doch hogerop een mooie wandelweg tussen de beplanting. Via een
doorkijkje kregen we de kerk van Heist in het vizier. Na te hebben genoten van
deze groene oase, bereikten we opnieuw de drukke kustbaan, welke we ditmaal
overstaken via de Lichtenbrug, volgens info een bekroonde wandel- en fietsbrug
over de Elizabethlaan. We konden er dan ook de tekens aantreffen inzake de Kust
Fietsroute LF1b. Aan de overzijde van de brug troffen we nog een kleinere
vuurtoren aan, om dan aan te komen op de Zeedijk-Heist. Inmiddels aangekomen
ter hoogte van het wandelknooppunt 31. We begaven ons naar rechts op de
Zeedijk, om die even verderop naar links te verlaten en ons te begeven in het
Vlaams Natuurreservaat Baai van Heist. Een zandwegje liet ons even genieten van
de zeelucht en de nabijheid van de zee. Enkele mooie duindistels konden worden
waargenomen. Jammer genoeg eindigde deze korte doortocht in de Baai van Heist
vroeger dan gewenst en kwamen we opnieuw uit op de Zeedijk-Heist. Tijd voor een
wandelpauze en een verfrissing en daarvoor konden we terecht in het
Restaurant-Tearoom Paola op de Zeedijk.
Na deze
aangename onderbreking zetten we onze wandeling verder richting wandelknooppunt
30 dat we even verder aantroffen. Langsheen de dijk verder wandelend met
uitzicht op de Noordzee, passeerden we de wandelknooppunten 28, 26 en 23. Op
die manier waren we reeds aangekomen op de Zeedijk-Knokke. Stilaan waren we aan
het einde gekomen van deze eerder korte wandeling aan zee. We maakten nog een
ommetje langsheen het golfterrein van Knokke-Heist, om nadien alvorens opnieuw
huiswaarts te keren, nog even te pauzeren en te genieten van een kopje koffie.
We konden daarvoor terecht op de Lippenslaan. Uiteindelijk eindigden we onze
dagtocht na 21793 stappen en 16,344 afgelegde kilometers.”