De laatste etappe uit de
vierdaagse Mesa 2009. Deze afsluitende wandeltocht ging destijds van start in
Vielsalm. Na onze behouden thuiskomst, werd van deze slotetappe een relaas
geschreven, op woensdag 01 juli 2009, omstreeks 12:38 uur.
“De laatste etappe van de
vierdaagse Mesa 2009, ging van start in Vielsalm. Na een lange verplaatsing per
bus vanuit het kamp in Bastogne, bereikten we de startplaats, gelegen aan het
Koninklijk Atheneum van Vielsalm. Na de nodige formaliteiten konden we op weg.
We verlieten het plein ter hoogte van de school en gingen door het nabijgelegen
park in de richting van de hoofdweg door Vielsalm. Bij het bereiken van deze weg,
sloegen we linksaf en gingen voorbij het monument ter ere van de gesneuvelde
militairen in Belgisch-Kongo. Enkele honderden meters verder hielden we even
halt aan het monument ter ere van de Ardense Jagers. Hier waren we vorig jaar
van start gegaan voor onze eerste wandeling. Een blij terugzien eigenlijk. Na
de nodige foto's trokken we verder in de richting van Rencheux. We staken de
Salm over, wat verder de spoorlijn om diezelfde spoorlijn over korte afstand
naar links te volgen. Even verderop, sloegen we een rechts gelegen bospad in en
veranderde het verloop van de wandeling. We begonnen aan, wat later zou
blijken, een lange beklimming door het bos.
Het steile pad kronkelde omhoog,
steeds verder het bos in. Het was nog vroeg in de ochtend en het gras voelde
nog nat aan. Er hing ook vandaag een nevel over de Ardense hoogten, een restant
van de hevige regenbuien van de avond voordien. Vooral in het bos was dit
duidelijk te bemerken aan de met dauw bedekte spinraggen in het gras. Ver kon
je niet zien, aangezien alles zowat was gehuld in een nevel. Na een lange en
vermoeiende klim bereikten we de top van de beboste heuvel. In één van de
zijpaden, bemerkten we een omgehakte boom en dat was de ideale plek om even te
verpozen en te denken aan de inwendige mens. Na deze korte pauze vervolgden we
onze wandeling. Vooreerst ging het min of meer horizontaal verder op de
heuvelrug, om vervolgens te beginnen aan de afdaling. In eerste instantie een
stukje door het bos, nadien verder over kaal terrein, waar duidelijk aan
bosbouw werd gedaan. Spoedig bereikten we de rand van het bos en belandden op
een asfaltwegje. We volgden dit naar rechts, langsheen de rand van het
bosgebied.
Ondertussen waren we het bord van
de 5 km voorbij gewandeld. Het baantje bracht ons tot aan de eerste
bevoorradingspost, gelegen op een punt waar enkele wegen uitmondden. We
bevonden ons op de Col d'Al Hesse (475 m). Op deze plek konden we kiezen voor
een gratis vanillewafel of een peer. Tevens konden hier frisdranken worden
aangeschaft. Deze plek was voorzien van enkele monumenten, die we natuurlijk
even van dichtbij gingen bekijken. Vooreerst troffen we hier het monument aan
ter ere van de strijders in de voorbije oorlog in Korea. In het midden echter
werd de ruimte ingenomen door een grote aangelegde ster, met daarop een
monument ter ere van de 82nd US Airborne Division, voor geleverde gevechten
tijdens het laatste offensief in de Ardennen in december 1944. Na dit oponthoud
dienden we onze weg naar links te vervolgen, vermits zich hier de lange en de
korte afstand splitsten. De asfaltweg bracht ons geleidelijk dalend tot een wat
verderop gelegen veldweg die we links insloegen.
Het ging door het hoog
opgeschoten gras dalwaarts, tot we uitkwamen op een asfaltwegje. We volgden het
baantje tot beneden, om aan te komen in de Moulin de Sart. Deze straat
herbergde een enorme camping. We gingen rechtdoor om nadien de grote baan over
te steken en een smalle weg te volgen die opnieuw steil de hoogte inging. Het
asfalt maakt even later plaats voor een grindpad, dat ons verder bracht tot aan
de rand van een bos. We wandelden een tijdje langsheen de bosrand om later het
bos in te trekken. Daar kwamen we aan een tweede bevoorradingspost, waar gratis
cake was te verkrijgen. Veel wandelaars namen hier even de tijd om op adem te
komen. Na de pauze ging het verder door het bos, zij het dat we nu konden
afdalen. Een lang bospad bracht ons terug tot in de bewoonde wereld. Een eerste
punt dat we op onze terugweg bereikten was het château Sainte Marie (460 m).
Hier was men druk doende met de renovatie van dit prachtige bouwwerk.
We volgden verder de weg
dalwaarts om nadien de eerste huizen te bereiken van Salmchâteau (425 m). De
openbare weg die ons naar beneden naar het centrum van dit plaatsje bracht,
ging bij momenten zeer steil bergaf. We dwarsten opnieuw de hoofdweg naar
Vielsalm. Hier werden de wandelaars digitaal vereeuwigd door een fotograaf van
Ardenneweb. We ontvingen een kaartje met de nodige gegevens om later de foto te
kunnen bekijken. Eenmaal in de dorpskom van Salmchâteau, volgden we de Salm tot
aan de spoorlijn. Hier volgden we een tijdje het traject van de GR571. We
liepen een tweetal keer onder de spoorweg door, om vervolgens uit te komen aan
het punt waar we deze ochtend vroeg de spoorlijn waren overgestoken. Nu
verlieten we na deze brug de weg, om via een oude spoorbedding in de richting
te wandelen van het station van Vielsalm. Hierachter ligt het mooie meer van
Vielsalm, waarlangs we een eindje wandelden. Wat verderop sloegen we rechtsaf,
liepen door een weg in uitvoering om vervolgens terug doorheen het park de
plaats van vertrek te bereiken.
Op het plein kregen we een
slotcontrole en vervolgens een aandenken voor onze deelname aan de vierdaagse.
Dit keer geen medaille, maar een sterretje met daarin het cijfer 2. Na een
afsluitend drankje, volgde nog een lange terugweg naar de bussen ter hoogte van
het station van Vielsalm. Onderweg was het afscheid nemen van bekenden,
waaronder Leni, en stil hopen er volgend jaar opnieuw bij te zijn. Op naar de Mesa
2010!”
Ook de afsluitende wandeldag
kreeg een plaatsje in onze wandelboekjes. ‘K: Vielsalm de laatste tocht van de
Mesa alweer. Vandaag ging het vlot. Zalig blijven die bossen. J: Vierde en
laatste dag van de Mesa 2009. Wandeling met start in Vielsalm. Tocht langsheen
bossen en mooie valleien. Doortocht van Salmchâteau.’
