“Het relaas van onze wandeling in het noorden
van Frankrijk, van afgelopen zondag. Het ging reeds vroeg in de ochtend naar
Steenvoorde, startplaats van deze dagtocht uit de Dagstappergids
‘Frans-Vlaanderen’. Onderweg daarheen, heel veel zon te zien, doch naarmate we
de grens naderden, verschenen reeds de eerste wolken. Eenmaal aangekomen op de
markt van Steenvoorde, troffen we er een reeds geopend café aan, met name ‘A
l’Epi de Blé’, de kans om een sanitaire stop te maken en een koffie te
nuttigen, alvorens de tocht aan te vangen. Volgens onze wandelgids zouden we na
exact 23,1 km hier terug moeten verschijnen. Maar goed, de koffiekoeken
genuttigd, de dorst even verdwenen en de rugzak voorzien van het nodige konden
we op pad. We verlieten dan ook de Grand’Place Norbert Ségard in de richting
van Cassel en dit via de GR128. Enkele woonstraten verder bereikten we een
bedrijfsparkeerterrein en daar verlieten we de openbare weg, teneinde een eerste
maal te wandelen over een graspad. Vrij spoedig lag Steenvoorde achter ons en
trokken we tussen de aardappelvelden verder richting Terdeghem.
Vaak kregen we af te rekenen met gras dat
reikte tot kniehoogte, een teken aan de wand, dat de GR-paden hier amper werden
onderhouden. We staken de Moe Becque over om opnieuw begaanbare grond te
voelen, de ‘Chemin de Dry Houck’. Een tweede graspad bracht ons tot op de
‘Route du Waeghebrugge’. Aan het einde van deze weg ging het linksaf, alwaar we
ons bevonden op een lokale wandelroute ‘Autour du Castellum (partie Est)’. Een
smal paadje tussen twee hagen en vol insecten, deed ons uitkomen ter hoogte van
de ‘L’église Saint-Martin’ van Terdeghem. Ter hoogte van het gemeentehuis
troffen we het geopende café-rando ‘L’Estaminet de la Brasserie’ aan, tijd om
even te verpozen op het terrasje, duidelijk gesteund door de firma ‘Ice Tea’.
Omwille van de parlementsverkiezingen, was het nogal druk ter hoogte van ‘La
Mairie’. Alvorens onze weg verder te zetten, namen we even de tijd om de
plaatselijke begraafplaats omheen de kerk te bezoeken, alwaar zich trouwens
enkele ‘Commonwealth War Graves’ bevonden, slachtoffers uit de meidagen van
1940.
We vervolgden onze weg tussen enkele oude
huisjes, richting einde bebouwing. We lieten de verharde wegen voor wat ze
waren en namen een onverharde weg, richting verderop gelegen berg. We voelden
al vrij vlug dat we aan hoogte wonnen en stilaan zagen we de kerk van Terdeghem
wegzakken in de achtergrond. Een eind verderop bereikten we één van de drukke
toegangswegen naar Cassel, de D948, die we over korte afstand volgden. In één
van de bochten, verlieten we gelukkig deze drukke gevaarlijke weg en namen de
‘Chemin du Mont des Recollets’. Een houten sluis liet ons een wandelpad
betreden, dat omheen de Recollettenberg liep, waarvan de top is gesitueerd op
159 m hoogte. We kregen nu enkele prachtige vergezichten van de streek,
alvorens we verdwenen in de beboste hellingen. Aan de andere kant van het pad,
kregen we nu zicht op de Casselberg, ons volgende doel. Een smal, door gras
overwoekerd wegeltje, liet ons vervolgens afdalen naar de drukke D916. We
staken de drukke weg over en via de links gelegen ‘Chemin de la Perche’, ging
het doorheen een groene tunnel, steil omhoog richting centrum van Cassel.
We bereikten dan ook het centrum ter hoogte van
het kerkhof van Cassel. Op zich reeds een bezoekje waard. Ook hier alweer een
reeks graven van Britse soldaten en bovendien het graf van generaal Vandamme,
bekend van onder andere Hondschoote, Austerlitz en Waterloo. Via enkele trappen
ging het nadien richting O.-L.-Vrouwkerk van Cassel. Een smalle steeg verder en
we bereikten de Grote Markt van Cassel. Tijd om even te verpozen bij een kopje
koffie. Nadien ging het alweer via enkele steegjes, in dalende lijn naar de
vestingen, onder andere via de ‘Promenade des Remparts’. Aldaar verlieten we
het traject van de GR128 en volgden we de tekens van de Streek-GR Heuvelland.
Een grindpad langsheen een gedeelte van de vestingen en vervolgens een smal
steil dalend pad, deed ons vrij vlug Cassel verlaten. Korte tijd later bevonden
we ons heel wat lager, op weg naar het nabijgelegen Oxelaere. Een plaatselijke
fietsomloop volgend, ‘Les Chemins du Prince’, ging het via landelijke weggetjes
tussen akkers en weilanden door. Heel even werden we opgehouden door
deltavliegers, welke via een wagen de hoogte werden ingetrokken.
In een boog ging het vervolgens doorheen dit
vlakke landschap, waarbij zelfs een stukje oude Romeinse heerweg werd gevolgd,
en belandden we spoedig in het piepkleine Oxelaere. De ‘Heilige Heuvelroute’,
fungeerde korte tijd als leidraad. Ter hoogte van het parkje aan de ‘L’église
Saint-Martin’, werd het tijd om de laatste koffiekoeken te verorberen en even
te genieten van de stilte en de rust, die uitgingen van dit kleine gehucht. Na
deze laatste etenspauze, ging het opnieuw richting Cassel. Vrij vlug waren we
dan ook buiten de bebouwde kom van Oxelaere en via enkele landelijke wegen ging
het opnieuw naar de nabijgelegen berg. We zagen trouwens in de verte reeds de
kerk van Cassel hoog boven de horizon. Een lange klim en we bereikten voor de
tweede maal de vestingmuren van Cassel. Uiteindelijk bereikten we de ‘Place
Général Vandamme’ in Cassel. Vandaar volgden we een steil pad onder de bomen en
voorzien van kasseien, naar de eigenlijke top van de Casselberg. Hier werd onze
moeite beloond met een prachtig uitzicht over de omgeving en zelfs enkele
bezienswaardigheden, onder andere het ruiterstandbeeld van maarschalk Foch, een
monument ter ere van de drie veldslagen van Cassel en natuurlijk de mooie
Casteel Meulen.
Opvallend waren de kaarsrechte wegen, welke
vanuit Cassel in alle richtingen verliepen. Alleen van op de top van deze
Casselberg konden we dat waarnemen. Via enkele rotsige trappen, daalden we de
Casselberg af, richting Grote Markt. Een laatste drankpauze werd hier voorzien,
vermits we op de terugweg naar Steenvoorde het zouden moeten stellen zonder
horeca. Een 33cl Cola zou dat gebrek moeten compenseren. We maakten ons
vervolgens op voor het laatste stukje wandelweg en verlieten dan ook de Grote
Markt, richting kerkhof. We volgden bijgevolg een stukje wandelweg voor de
tweede maal, ditmaal in tegenovergestelde richting. Ter hoogte van het kerkhof
van Cassel, namen we een andere route. Via een hol bospad, ging het snel in
dalende lijn, richting lager gelegen weg naar Duinkerke, de D 916. Deze
gevaarlijke verkeersader werd over korte afstand gevolgd, tot aan de links
gelegen Temple Straete, eigenlijk een onverharde weg. Op die manier lieten we
Cassel achterwege en trokken terug richting Steenvoorde.
De eerste regendruppels lieten zich voelen, dus
werd aangepaste kledij aangetrokken. Het zou gelukkig eerder bij een dreiging
blijven. Vrij spoedig bemerkten we in de verte de toren van Steenvoorde, doch
vooreerst ging het nog richting Noordmeulen. Een stukje ‘Chemin Piétonnier’,
ofte tunnel doorheen het struikgewas, deed ons de weg dwarsen naar het gehucht
‘Le Ryveld’. In de verte verscheen de molen in kwestie en zo verkregen we
stilaan zicht op het eindpunt van de dagwandeling. Na een korte pauze ter
hoogte van deze houten staakmolen, was het nog slechts een kort stukje
wandelen, langsheen de hoofdweg naar Steenvoorde. Korte tijd later bereikten we
opnieuw de grote markt van Steenvoorde, eindpunt van deze aantrekkelijke
dagtocht. Met een beetje geluk hadden we het droog gehouden, alhoewel de hemel
er dreigend uitzag. Amper op weg naar huis, kregen we reeds de eerste
regenbuien te verwerken. Ziezo, alweer 23,1 km bij op de wandelteller. Een
volgende trip naar deze unieke wandelomgeving brengt ons waarschijnlijk naar de
omgeving van de Katsberg.”
J: Steenvoorde. Tocht uit de Dagstappergids
Frans-Vlaanderen. Tocht vanuit Steenvoorde en via Terdeghem naar Cassel.
Vervolgens een kleine lus naar Oxelaere en nadien beklimming van de Casselberg.
Terug naar Steenvoorde.