244: Sint-Joris-Winge, Vrijdag 11 november 2011, 26,4 km. (4856,839 km.)

Een tocht waarvan we het traject volgden op 11 november 2011, beschreven in de Dagstappergids, editie Vlaams-Brabant. Na afloop van deze wandeling, schreven we enkele dagen later het verhaal op zondag, 13 november 2011 omstreeks 17:39 uur.

“Het wandelverslag met betrekking tot onze wandeltocht van afgelopen vrijdag 11 november in Sint-Joris-Winge. What’s in a name?, zouden we kunnen beginnen. Zoals gezegd, vrijdagochtend trokken we naar Vlaams-Brabant, meer bepaald de reeds vernoemde gemeente, alwaar we een wandeling zouden ondernemen, grotendeels langsheen het traject van de GR512 en dit met start ter hoogte van de Gempemolen. Deze tocht uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant heeft een afstand van 24,8 km, uiteraard ervan uitgaande dat je niet van het parcours afwijkt, of ergens een verkeerde afslag bewandelt. We vertrokken dan ook vroeg in de morgen bij een temperatuur van ongeveer 4°, dit nadat we de auto veilig hadden kunnen achterlaten op de parking van het café-restaurant achter de Gempemolen. Voor alle duidelijkheid, deze horecazaak opent de deuren vanaf 11 uur.

We verlieten de parking en wandelden in de richting van de Gempstraat, waar we linksaf draaiden en de openbare weg volgden tot aan het eerstvolgende kruispunt, alwaar zich een klein kapelletje bevond. Op deze weg bevinden zich reeds tal van wandel- en fietsroutes, met name het Gempe wandelpad, het Sassenbeek wandelpad en twee fietsroutes, de Gemperoute van 30 en 40 km. Eenmaal het reeds vermelde kapelletje bereikt, ging het linksaf via een kasseiweg, later veldweg en uiteindelijk holle weg. Zo bereikten we de drukke Aarschotsesteenweg (N223), welke we dwarsten en aan de overzijde een aardeweg volgden. De eerste bieten konden worden gezien, welke met duizenden lagen te wachten op transport. We wandelden langsheen een golfterrein om daarna opnieuw een holle weg op te gaan. Via deze holle weg klommen we naar het hoger gelegen plateau en bereikten zo het gehucht Motbroek. Er volgden nu enkele richtingsveranderingen in het gehucht, waarna we een rustige landelijke weg volgden tussen enkele fruitplantages. We lieten enkele zijstraten voor wat ze waren en namen uiteindelijk links de Alsbergweg, tevens gedeeltelijk het traject van het Alsberg wandelpad.

In de verte kregen we reeds een bos te zien en we wandelden dan ook die richting uit. Ongeveer halfweg deze straat, verlieten we de openbare weg via een hekje links om een weide over te steken en via een tweede hekje het Walenbos te betreden. Dit bos is trouwens op de dag van vandaag een staatsnatuurreservaat. Via een smal pad ging het in dalende zin door het uitgestrekte bos, via vooreerst een schuilhut en later een verlaten picknickplaats. Onderweg passeerden we diverse houten poortjes om tot slot een bredere bosweg te bereiken, alwaar we het traject volgden van de reeds vermelde GR512. Tezelfdertijd bevonden we ons op het Naar Wandelpad en verlieten we het Alsberg wandelpad. Enkele kruispunten van boswegen verder, verlieten we tenslotte het Walenbos en bereikten we de open akkers. In de verte bemerkten we reeds het dorp Houwaart, doch vooreerst ging het nog een andere richting uit. Via een veldweg ging het terug het bos in, waarna we opnieuw diverse bospaden volgden om daarna het bos aan een andere kant te verlaten. Een drassig pad liet ons de Grote Motte oversteken en daarna kregen we een aardeweg voor de voeten, die we links volgden, richting centrum van Houwaart.

Op weg naar het dorp volgden we een tijdje het Wijngaarden wandelpad. De aardeweg werd een asfaltweg en zo belandden we in het centrum van het kleine dorp Houwaart. Zoeken naar een café was niet nodig, aangezien een bewoner ons meldde dat er enkel een bakker is in Houwaart. Dat weten we dus ook alweer. Ter hoogte van de kerk namen we een rechts gelegen paadje, dat ons vervolgens langsheen het oude en nieuwe kerkhof leidde. Een bezoekje aan het oude kerkhof mocht niet ontbreken, aangezien een bordje ‘Commonwealth war graves’ onze aandacht trok. We trokken nadien verder langsheen een veldweg en later kasseiweg in de richting van de Houwaartseberg. Onderweg daarheen ging het langsheen de kapel van de heilige Jozef, patroon van het Belgenland, zo konden we ter plaatse lezen. Aan de kapel ging het opnieuw rechtsaf en volgden we terug het traject van de GR512. We volgden op hetzelfde moment het verloop van het Houwaartseberg wandelpad. Het mag ondertussen meer dan duidelijk zijn, dat er in de streek zeker geen gebrek is aan degelijke wandelpaden en bovendien allen zeer goed zijn aangeduid. We volgden een onverharde weg, die min of meer evenwijdig verliep met de Houwaartseberg.

Een tweetal kruispunten verder, ging het opnieuw linksaf en begonnen we aan de beklimming van de heuvel. Op weg naar de top kwamen we langsheen enkele wijngaarden, die blijkbaar hun beste tijd hadden gehad. Via een stuk holle weg bereikten we vervolgens de top van de Houwaartseberg en de aldaar gelegen asfaltweg. Hoeft het gezegd dat we hier een schitterend uitzicht kregen op het dorp Houwaart, de vallei van de Grote Motte en natuurlijk het Walenbos. Even later ging het opnieuw dalwaarts en volgden we de Jansbergstraat tot op een volgende splitsing. Hier raakten we even het spoor bijster, daar we waarschijnlijk te vroeg een zijpad waren opgegaan, of een zijpad hadden aanzien als zijweg. In elke geval we bemerkten vrij vlug dat we een verkeerde kant opgingen. Dus even geïnformeerd bij enkele lokale bewoners en zo raakten we uiteindelijk terug op het goede pad, namelijk de weg naar het kasteel van Horst. We bereikten dan ook even later de aangegeven Ter Heidsehoek, alwaar we opnieuw de drukke N223 dienden over te steken. Via een ommetje bereikten we dan ook het privébos behorende bij het kasteel Van Horst. Hier namen we even de tijd, om in het gerestaureerde Wagenhuis een koffiepauze te nemen, gezeten op het buitenterras.

Het najaarszonnetje voelde goed aan en zo konden we tevens genieten van een schitterend uitzicht op het kasteel en omgeving. Na deze onderbreking vervolgden we onze weg en verlieten het kasteeldomein via de kasteeldreef. We staken de Horststraat over en namen even verder een rechts gelegen veldweg. Rechts van ons bemerkten we het dorp Sint-Pieters-Rode. We volgden opnieuw de GR512 in de richting van een verder gelegen openbare weg. Deze volgden we slechts over vrij korte afstand, aangezien we ter hoogte van het aldaar gevestigde Sint-Wivinakapelletje opnieuw de openbare weg verlieten. Het ging nu ruim anderhalve kilometer over een onverharde weg dwars door de velden, in de richting van het Troostembergbos. We dwarsten enkele verharde wegen en bereikten uiteindelijk het gehucht Dries en tevens de openbare weg. We volgden naar rechts deze brede baan tot juist voor de grens met Lubbeek. Aldaar ging het via de Schubbeekdriesweg naar de rand van het Troostembergbos. We staken de Molenbeek over en betraden even later een pracht van een holle weg. Vrij vlug namen we een rechts gelegen steil pad en beklommen via het Gempe wandelpad de hoge Bensberg. Het ging steil de hoogte in op een zacht lopend bladerdek.

De kleuren waren overwegend bruin en okergeel. Naarmate we de top van deze heuvel bereikten kondigde zich een mooie en lange beukendreef aan. Even verderop ging het rechtsaf en daalden we opnieuw de heuvel af. Via een steil dalend pad bereikten we wat later de Bensbergstraat, welke we over korte afstand volgden. Tot slot ging het nogmaals linksaf en via het verloop van de Molenbeek bereikten we tot slot opnieuw de parking van de Gempemolen. Terwijl stilaan de zon onder ging genoten we op het terras nog even van een warm drankje, alvorens de terugreis aan te vatten. Uiteindelijk bleek naderhand dat we die dag 26,4 km hadden gewandeld, een mooie tocht door de streek konden we bewaren als herinnering aan deze 11^de november.”

We eindigen met een blik in de respectievelijke wandelboekjes, waarin enkele eerste indrukken werden neergeschreven. ‘K: Dagstappergids Vlaams-Brabant, Sint-Joris-Winge. Walenbos, Houwaart, Kasteel van Horst, Troostembergbos. Aangenaam weer. J: Wandeling uit de Dagstappergids Vlaams-Brabant met vertrek in Sint-Joris-Winge. Een tocht hoofdzakelijk langs de GR512. Doorheen Walenbos, Houwaart en via het kasteel van Horst door het Troostembergbos.’