Een uitgestippelde wandelroute,
met vertrek in Durbuy. Het is een eerder korte wandeltocht, maar daarom niet
minder mooi wat betreft de omgeving. Met betrekking tot onze belevenissen
onderweg, schreven we na afloop nog een kort relaas, omstreeks 21:54 uur.
“Vandaag namen we eens niet deel
aan een georganiseerde wandeling, doch deden beroep op de toeristische dienst
van Durbuy, om even weg van alles en iedereen rustig te genieten van de vrije
natuur. Deze ochtend kochten we dan ook een wandelgids in het plaatselijk
bureau te Durbuy. We kozen dan voor een
wandeling met de welklinkende titel ‘Le panorama de Vinez’, aangegeven in de
gids als een wandeling van 9,7 km, waarvan 10% bos en 90 % platteland. Deze
wandeling wordt geschikt bevonden voor het gezin en werd berekend op een
duurtijd van 2 uur. We dienen hier wel al aan toe te voegen dat deze wandeling
minder geschikt is voor kinderwagens, omwille van de slechte staat van sommige
gedeelten van het traject, alsook de aanwezigheid van trappen. In elk geval, toen
wij even na de middag van start gingen, konden we rekenen op wat zonneschijn.
We citeren even uit de aangekochte gids wat betreft het door ons afgelegde
parcours. De tekst bevat hier en daar eigen commentaar.
Als u bij de Toeristische Dienst
buitenkomt, gaat u naar rechts. Aldaar bij de startplaats van de wandelingen,
bevindt zich een infobordje met daarop weergegeven, de diverse symbolen welke
de wandeling aangeven, alsook de geschatte duurtijd ervan. Volg de kleine
groene kruisjes. Neem de hoofdweg schuin naar rechts. Ga tussen de ingang van
het kasteel en de kerk tussendoor. Bijna onmiddellijk kregen we leuke hoekjes
van Durbuy te zien. Enkele oude waterpompen, kleine winkeltjes en aangename
hoekjes om te verpozen. Een infobord leert ons meer wat betreft de geschiedenis
van het kasteel en zijn huidige bewoners. Steek de straat over en vervolgens de
brug met een kruis op. Dit koperen beeld heeft de tand des tijds goed doorstaan
en zou getuige geweest zijn van heel wat evenementen in de streek. Ook aan het
einde van de brug kan men heel wat informatie vernemen over de achtergrond van
deze plek. Van op de brug kunnen we het snel stromende water aanschouwen,
waarin zich het zonlicht weerspiegelt. Aan de overkant van de brug zien we dat
het vervolgens de hoogte zal ingaan.
Tegenover u liggen 26 treden. Ga
naar boven, maar kijk af en toe even om en geniet van het prachtige uitzicht op
de anticlinaal. Deze eigenaardige rotsformatie is des te opvallender, vanwege
de boogvormige ligging van de verschillende lagen gesteente. Via het steile
wandelpad van Palenge, dat vreemd genoeg op de kale rotsen ligt, komt u op
korte tijd boven op de helling. Hier dienden we de nodige voorzichtigheid in
acht te nemen, omwille van de gladheid van deze rotsen. Het werd ook even naar
adem happen, want inderdaad het pad ging steil de hoogte in. Een links gelegen
cottage stond te huur. De boom welke hier was geplaatst, voorzien van het
groene kruisje, had het jammer genoeg begeven en was omgewaaid. Gelukkig konden
we nog zien welke richting we dienden aan te houden. Even verder troffen we in
de berm een oud ijzeren kruis aan, dat volgens info een graf zou zijn uit de
tijd van de Frans-Oostenrijkse veldslag van 1794. Bij de tweesprong houdt u
links aan. Ongeveer 20 meter verder gaat u naar rechts. Rechts strekt zich een
klein dal uit dat door de Bonne Fontaine beek wordt gevormd.
U hebt nu de keuze: u gaat
rechtdoor of u slaat rechts af om de aankomst in Palenge nog meer te waarderen.
Wij opteerden om de rechts gelegen weg te kiezen en op die manier het centrum
van Palenge via een kleine omweg te bereiken. Het zicht op het dorp dat
naderbij komt is inderdaad prachtig om te aanschouwen. Let ook eens op de oude
voorgevels: ziet u hoe ze naar de zon zijn gericht? Onderweg staat ook een kruis.
De huizen zijn van baksteen, steen of met vakwerk. Bij de T-kruising slaat u
links af. U komt bij een Mariakapel en voorbij de kerk. Eigenlijk betreft het
hier eerder een Mariagrot, welke zich bevond ter hoogte van het kleine
kruispunt, midden het centrum van dit kleine dorp. Nu ja dorp, de huizen konden
worden geteld op één hand. Er volgde nadien een kleine klim via een bochtige
landweg tot we even verder een bankje aantroffen, waar het even zalig vertoeven
was in het zonnetje. De Rue Troneux aan uw rechterzijde gaat u voorbij. Bij de
T-kruising slaat u rechts af.
Op deze kruising troffen we
opnieuw een kruis aan in de berm naast de weg. Rechts kregen we meteen zicht op
een landelijke weg, waar we opnieuw even een tandje dienden bij te steken, aangezien
een vrijwel lange helling eraan zat te komen. Naarmate we hoger uit het dal
stegen, kregen we inderdaad achter ons prachtige vergezichten over de Ardennen.
Terwijl u de helling opgaat, moet u zich even omdraaien en het uitzicht op de
Ardennen bewonderen. De weg links achter een huis van zandsteen en kalksteen
laat u voor wat hij is. U blijft de weg volgen tot u bijna op de top bent. Het
is inderdaad wel een eindje klimmen, alvorens de top van de heuvel bijna is
bereikt, maar alles wordt beloond vanwege de steeds mooiere zichten welke men
verkrijgt, naarmate de top van de heuvel nadert. Het spel van licht en schaduw,
het zonlicht op de omgeving, we konden enkel maar genieten van deze prachtige
natuur en vooral van het aangename voorjaarszonnetje. Daar waar het woud links
en rechts samenkomt, slaat u links af. Steile helling met modderige plaatsen.
Even voor de top troffen we
inderdaad een links gelegen bospad aan, met de aanduiding dat Durbuy zich
bevond op 60’ wandelen. Hier begonnen we aan een lange afdaling via een bospad,
begrensd door een uniek bosgebied. Opvallend veel omgevallen bomen konden we
onderweg aantreffen. Hier en daar had het wandelpad enige schade opgelopen,
vanwege bostractoren. Stilaan naderden we het lager gelegen dal. Bij de tweesprong
van boswegen kiest u voor de linkerzijde. Volg het beekje ‘Eau du fond du
Bois’. Eenmaal beneden negeert u de weg die naar rechts loopt. Bij de
T-kruising slaat u links af om dan langs een asfaltweg in Septon aan te komen.
De weg rechts gaat u voorbij. Wij begaven ons toch even op deze weg, vermits
een gedenksteen ter ere van de oorlogsslachtoffers onze aandacht trok. We
konden dan ook niet nalaten dit monument even op de gevoelige plaat vast te
leggen. Steek het bruggetje over de beek over. Blijf de hoofdweg volgen, gewoon
rechtdoor. Bij het verlaten van Septon ziet u een houten kruis op de voorgevel
van een boerderij.
Even verderop, alvorens het
volgende kruispunt te bereiken, konden we rechts van de weg een stenen monument
zien ter ere van Lt. Merget, welke in 1944 als lid van het Geheim Leger
sneuvelde. De typische leeuwenkop sierde zijn monument. Terwijl we deze weg
volgden, bevonden we ons langsheen het traject van de ‘Route des Tiges’. Bij
het kruispunt slaat u rechts af. Hier begonnen we aan de lange afdaling
richting Durbuy. Een kronkelende landelijke weg richtte zich afwaarts en meteen
kregen we in de verte het kasteel in zicht. onderweg kwamen we langsheen het
nieuwe en vervolgens oude kerkhof van Durbuy. Even verder, alvorens de brug
over de Ourthe te bereiken, zagen we rechts van ons een tuin vol topiaires,
gebeeldhouwde hagen. Deze hagen werden dermate gesnoeid, dat ze de vorm
aannamen van de meest uiteenlopende figuren, mensen, dieren, enz.
Even verder bereikten we
tenslotte opnieuw de brug, welke we in het begin van de wandeling reeds hadden
overschreden. Steek de brug over en lees alles over de geschiedenis van de brug
en het kasteel er vlakbij. Terugkeer in de kleinste stad ter wereld. Na afloop
van deze mooie en rustige tocht, konden we het niet laten om ter plaatse even
de kleine winkels van nabij te bekijken en vooral ons even de pannenkoeken te
laten smaken. Al bij al een aanrader voor een leuke namiddag...”
We eindigen met een blik in de
respectievelijke wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken
werden nagelaten. ‘K: Wandeling in Durbuy. Panorama de Vinez. Heuvelachtig
parcours doorheen Palenge en Septon. Nog even terrasje zitten. Betty Boop
toiletzakje gevonden. J: Wandeltocht in Durbuy, uitgaande van de toeristische
dienst. Tocht langs een heuvelachtig parcours doorheen Palenge en Septon.
Nadien een lekkere pannenkoek op een terrasje. Eens genoten van een rustige
tocht, zonder de drukte van een georganiseerde tocht. Aangenaam alleen op stap
met zijn tweetjes. Het ideale Compostelagevoel.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten