183: Gerpinnes, Zondag 25 juli 2010, 20,15 km. (3640,958 km.)

Deze georganiseerde tocht werd in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 25/7/2010 – 6280 Gerpinnes (Hainaut), Marche des Vacances, 4-6-12-20 km. Les Traînes-Savates Montignies s/Sambre. Départ: Salle des Fêtes. Parcours campagnard et boisé. Possibilité de visiter la Musée des marches folkloriques.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het hierna weergegeven wandelrelaas, omstreeks 18:57 uur.

“Na een maand de wandelschoenen te hebben verbannen naar de berging, werden deze vanmorgen terug te voorschijn gehaald. De hoogste tijd om deze terug wat in te lopen en vooral de benen opnieuw te laten wennen aan het wandelen. Het is immers een bekend gezegde, dat rust roest. We zouden dat in de loop van de dag letterlijk en figuurlijk ervaren. Vermits we nog een beetje verkeren in een vakantiestemming, besloten we vandaag deel te nemen aan de Marche des Vacances te Gerpinnes (Hainaut), een wandeltocht ingericht door de wandelclub Les Traînes-Savates uit Montignies s/Sambre. We vertrokken deze ochtend dan ook in alle vroegte naar de Salle des Fêtes te Gerpinnes. Bij aankomst vonden we voldoende parkeerplaats ter hoogte van de post en het plaatselijke kerkhof, op wandelafstand van de startzaal. Aldaar heerste reeds de gekende ambiance, zoals je dat alleen in Wallonië kan ervaren. Na een hapje voor onderweg en de gebruikelijke formaliteiten konden we even later op weg. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 4, 6, 12 of 20 km.

We opteerden voor de laatste afstand, met een werkelijke lengte van 20,150 km. Na de start situeerde zich een splitsing, waarbij de kortste afstanden naar rechts werden gestuurd, terwijl de langste afstanden naar links dienden te gaan. Zo gezegd, zo gedaan, samen met de wandelaars van de 12 km, verlieten we de Place des Combattants naar links, om op die manier de bebouwde kom van Gerpinnes te verlaten. Alzo lieten we de kerk van Gerpinnes achter ons. Een rustige landelijke weg volgend, bereikten we al heel gauw de weidsheid van de akkers, waar al dadelijk als opvallende aanwezige, de talrijke graanvelden konden worden bekeken. Sommige landbouwers hadden hun oogst reeds binnen gehaald, anderen lieten hun graangewassen nog even genieten van de zomerzon. De goudgele kleur was opvallend aanwezig langsheen dit traject. Hier en daar konden enkele landbouwvoertuigen worden opgemerkt. Langsheen de weg kregen we ook de eerste markeringen in het oog aangaande de GR129.

Even buiten de bebouwde kom van Gerpinnes, splitsten zich de trajecten van de 12 en 20 km. De wandelaars aan de 12 km sloegen een links gelegen veldweg in, terwijl wijzelf rechts aanhielden, richting Tarcienne. Wat verderop, ter hoogte van een plaatselijke begraafplaats, kregen ook wij een grindpad voor de voeten geschoven en kregen we ook de eerste hoogteverschillen te verwerken. Dat dit onmiddellijk voelbaar was in de benen, na een maand zonder wandelen, zal wel normaal zijn geweest. Een donkere wolk liet even de zon verdwijnen en wat later kregen we zowaar enkele regendruppels te verwerken, gelukkig zonder veel erg. Het zou korte tijd nadien ophouden en de rest van de wandeling droog blijven. Na een tijdje het golvende pad te hebben gevolgd, bereikten we opnieuw de openbare weg en tevens het grondgebied van Les Flaches (Gerpinnes). We staken de drukke weg over en volgden een landelijke weg. Later kregen we langsheen deze weg links een weiland, waar we linksaf gingen en de ernaast staande haag volgden.

Het smalle pad ernaast kronkelde enigszins en verliep in de richting van het centrum van Les Flaches. We bereikten terug de openbare weg en wandelden vervolgens voorbij de kerk via een asfaltwegje, om deze te volgen naar het verder gelegen Tarcienne. Dit wegje liet ons enkele malen wat hoogte winnen en daarvoor kregen we enkele prachtige vergezichten in de plaats. Hier kregen we ook een idee inzake het heuvelachtige karakter van deze streek. Heel in de verte waren af en toe enkele mijnterrils waar te nemen. Uiteindelijk bereikten we korte tijd nadien de kerk van Tarcienne (Walcourt), waarnaast zich in een klein schoolgebouw de eerste controlepost situeerde. We hadden ondertussen 6,7 km afgelegd en waren toe aan een momentje van rust en vooral een hapje en een drankje. Na dit eerste oponthoud vervolgden we onze weg en verlieten via een smalle weg de dorpskern van Tarcienne. We bereikten verderop een drukke weg en het herkenningsbaken Le Grand Bon Dieu. Aldaar staken we de baan over, om aan de overkant een smalle landelijke weg te volgen in de richting van het verder gelegen Hanzinne. Hier kregen we zicht op enkele windturbines welke zich bevonden in de naast de weg gelegen velden.

Deze molens zouden geruime tijd het uitzicht van de verdere wandeling bepalen. Ook hier waren alweer opvallend de graanvelden aanwezig, waarbij we ondertussen reeds hun typische kleuren kenden. De weg liet ons af en toe opnieuw stevig klimmen en dalen en verliep bijna in rechte lijn naar het volgende dorp. De volgende rustpost situeerde zich immers slechts 3,5 km verderop. Langsheen dit wegje volgden we nu ook de Tour Sainte-Rolende, een omloop van 35 km, welke jaarlijks het voorwerp uitmaakt van een processie doorheen de omliggende gemeenten van Gerpinnes. Een gedeelte van deze route volgend, bereikten we later de dorpskern van Hanzinne (Florennes), alwaar we een controlepost aantroffen ter hoogte van een garage. Met wat improvisatie en goede wil, was hier een rustpost gebouwd, bestaande uit banken en tafels. Gelukkig konden we hier in open lucht even genieten van de zomerzon. We hadden reeds 10,2 km afgelegd en dienden vervolgens een plaatselijke lus te wandelen, waarna we opnieuw op dezelfde controlepost zouden aankomen.

Na de eerste doortocht in Hanzinne, verlieten we de controlepost naar links, waarbij we een eindje op onze stappen terugkeerden. Even verderop echter, sloegen we een links gelegen veldweg in en algauw kreeg het parcours een totaal ander uitzicht. Er diende even stevig te worden geklommen en het pad verkreeg een zanderig uitzicht. Bij elke stap konden we het zand zien opwaaien. We waanden ons even zowaar in het zuiden. De windturbines kregen we van zowat elke hoek te zien en dat bepaalde natuurlijk de vergezichten. Eenmaal het hoogste punt bereikt, volgden we een tijdje een gedeelte vals plat, langsheen een klein stukje bos, waarna we uiteindelijk een felle afdaling kregen te verwerken. Tussen losliggende stenen en een rotsige ondergrond, ging het in een versneld tempo bergaf, naar het lager gelegen Thy-Le-Bauduin (Florennes). Alvorens het centrum van dit kleine gehucht te bereiken, dienden we rechtsaf te draaien en kregen we een stevige helling te verwerken, om op die manier opnieuw het dorp te verlaten.

Langsheen enkele grazende koeien, ging het opnieuw richting windturbines en uiteraard richting Hanzinne. We kregen korte tijd later opnieuw de borden langsheen de weg, dat we ons bevonden op het traject van de Tour Sainte-Rolende. Even later kwamen we opnieuw langsheen een punt dat we reeds vroeger op de dag hadden bereikt en volgden vanaf daar het landelijke wegje naar Hanzinne. Bij het bereiken van de garage stond onze teller op 15,450 km en konden we even genieten van een momentje rust. We waren enigszins onder de indruk van de pracht van de natuur die we hadden gezien tijdens het bewandelen van deze lus. Toen we de tweede maal de controlepost achter ons lieten, vervolgden we onze weg naar rechts, langsheen een druk bereden weg, om wat verderop de baan te dwarsen in de richting van de kerk van Hanzinne. We hadden nu opnieuw het gezelschap van de wandelaars aan de 12 km. We bevonden ons terug op de omloop van de processie en die leidde ons langsheen de plaatselijke kerk, die trouwens niet in al te beste staat verkeerde.

Aan de ramen van de woningen konden we pamfletten bemerken tegen de nakende (??) verdwijning van deze kerk. Voorbij de kerk volgden we een asfaltweg, welke ons even verderop het grondgebied van Hanzinne liet verlaten om meteen dat van Hymiée (Gerpinnes) te betreden. De hoogteverschillen werden nu kleiner en korte tijd later bereikten we het plein ter hoogte van de plaatselijke kerk. Hier konden we nog een laatste controlepost aantreffen in het Maison de Village, doch we zagen af van een rustpauze en vervolgden onze weg, richting Gerpinnes en meteen eindpunt van de wandeling. Ter hoogte van het gemeentehuis zaten we op 17,9 km en er restte ons nog slechts iets meer dan 2 km. We wandelden vervolgens langs de overkant van het plein en kwamen langsheen een monument ter ere van de Marche van Sainte-Rolende. Voorbij de kerk van Hymiée ging het nadien linksaf, waarbij we het centrum van het dorp verlieten.

Even verder, ter hoogte van een kleine, ondertussen stilaan wegzakkende kapel, ging het verder via een rechts van de weg gelegen veldweg. Deze laatste rustige onverharde weg, liet ons stilaan naderen tot Gerpinnes. Zo bereikten we even later het centrum van Gerpinnes en het einde van de wandeling van vandaag. Er zijn ons geen gegevens bekend inzake het aantal deelnemers, aangezien daarover geen info ter beschikking was. De tocht van vandaag liet ons opnieuw smaken van het gevoel een mooie wandeling te hebben gemaakt. Na een afwezigheid van een maand, konden we ons geen betere tocht wensen... We horen er opnieuw bij zo te zien.”

We eindigen zoals gewoonlijk onze wandelbijdrage met een blik in de respectievelijke wandelboekjes. ‘K: Rustgevende wandeling door het Henegouwse landschap. De lus was bijzonder mooi. De legende van Saint-Rolende was overal aanwezig. Bewolkt met af en toe een streepje zon. J: Wandeling vanuit Gerpinnes, doorheen Les Flaches, Tarcienne, Hanzinne en Hymriée. Mooie tocht door een stukje Henegouwen. Eerste test van aangekochte Gps.’