057: Lokeren, Vrijdag 27 februari 2009, 14,5 km. (1026,91 km.)

Deze wandeling, welke destijds van start ging in Lokeren, werd voorheen aangekondigd in de wandelgids Marching, editie 2009. Ziehier de advertentie uit 2009: ‘Vrijdag – Vendredi 27/02/2009 – 9160 Lokeren (Oost-Vlaanderen) – 9^de Krokustocht – 4-7-14 km. – W.S.V. De Reynaertstappers Belsele-Sinaai. Start: Sint-Sebastiaan. Vertrek in het Verloren Bos, een mooi stuk natuur in Lokeren. Verder langs Bospark, Josephine Charlottepark, de Durme. Parcours loopt langs het station.’ Na afloop van deze rustige wandeltocht, werd door wandelmaatje het navolgende relaas ter zake geschreven, op vrijdag 27 februari 2009 omstreeks 14:22 uur.

“Onze wandelzin nam ons vandaag mee naar Lokeren. Goed voor 14,50 km samen met de Reynaertstappers. Deze Oost-Vlaamse gemeente herbergt nog prachtige stukjes natuur, zo zou later blijken. We vertrokken aan de inschrijving in het vergaderlokaal van Sint-Sebastiaan deze is van de plaatselijke schuttersgilde. We gingen richting ‘Verloren Bos‘ dat meteen garant stond voor natuur. Er stond een oude gerestaureerde lijnzaadmolen. Altijd tof voor een foto. Deze liep over naar het Bospark om zo een klein stukje langs de Durme te wandelen. In deze voetsporen kwamen we uit in het natuurgebied ‘Molsbroek‘. Schitterende panorama’s, rustige wandelwegen en niets anders dan vogelgekweel. Er lopen natuurleerpaden doorheen, er staan kijkmuren opgesteld en het is een broedplaats voor meerdere vogelsoorten. De stilte wordt er geëerbiedigd en dat is ook nodig. Men ziet, hoort en voelt dat de lente stilaan wil binnendringen.

Hier en daar ontluikt een wilg, men ziet de katjes zich oprichten. Menige struik en boom krijgen knop. Omliggend hoorde men soms iets van arbeid blijkbaar wordt er al gehakseld en gesnoeid voor het nieuwe seizoen. Na de eerste lus was het even tijd om te rusten om daarna richting centrum te stappen. Heel even betraden we het Daknambos, gingen langsheen het voetbalstadion opnieuw in de richting van de Durme. Om alzo terug te keren door het Josephine Charlotteparkje en weer in het Verloren bos uit te komen. Het mooie herenhuis dat er nog staat lijkt blijkbaar onbewoond, maar het park eromheen is zalig. Zo waren we alweer, vergezeld van enkele andere wandelaars, voldaan en hadden we wat meer op de kilometerteller staan. Het was een rustige, iets te vochtige tocht met goede bewegwijzering. De lente lonkt, ze is van harte welkom!”

Tot slot schenken we nog even aandacht, aan datgene wat toen, kort na afloop van de tocht, werd genoteerd in de diverse wandelboekjes. ‘K: Lokeren! Parkbos, Verloren Bos, Durme en de streek. Met als topper natuurgebied Molsbroek. Rustige wandeling. J: Wandeling te Lokeren. Twee lussen van ongeveer zeven km doorheen het Molsbroek, de Daknambossen en het Verloren Bos. Tof parcours met een aankomende lente...’