050: Desselgem, Donderdag 29 januari 2009, 18,6 km. (904,43 km.)

Deze tocht welke doorging tijdens de maand januari, werd vooraf aangekondigd in de wandelgids Marching en wel als volgt: ‘Donderdag – Jeudi 29/01/2009 – 8792 Desselgem (West-Vlaanderen) – Houwitsertocht – 4-8-16-24 km. De 12 uren van Lauwe. Start: POC Desselgem. Langs rustige veldwegen in de Leiestreek.’ Na afloop van deze koude tocht, werd door het vrouwtje het hierna weergegeven wandelverslagje geschreven op donderdag 29 januari 2009 omstreeks 16:50 uur.

“Zoals bekend bij veel van onze lezers, is mijn maatje enorm geïnteresseerd in tanks, artillerie en de geschiedenis rond Bastogne. Daarom wilden we absoluut de Houwitsertocht beleven. Die vertrok in Desselgem, voerde ons door Beveren-Leie en Beveren-Dries. De hele tocht werd georganiseerd door de wandelclub ‘De 12 uren van Lauwe’. Bij aanvang kochten we een mooie sticker waarop de Houwitser is afgebeeld. Een Houwitser is geen tank (voor de niet-kenner) maar een stuk artillerie op rupsbanden. Zoals het onderstel van een tank. Het hele aanbod was dus beloftevol. Maar helaas werd het voor ons een tegenvaller. Meer dan 15 volle kilometers stapten we doorheen nieuwe verkavelingen. Kilometers huisjes kijken voldeed niet aan onze verwachtingen. De 18 km, werd in drie lussen verdeeld en men diende drie keer op dezelfde controlepost terug te komen. Dit parochiezaaltje was veel te klein, om de vele wandelaars op te vangen. Want eender welke afstand men volgde, allen kwamen we hier samen. In de laatste 3 km kondigde zich het natuurdomein De Zavelput aan. Eindelijk groen dachten we.

Neen hoor een klein paadje werd genomen, om aan het kanaal uit te komen. Daarna de brug onderdoor en we waren alweer in de bebouwde dorpskom. Driemaal hebben we de klokkentoren en omringend marktplein mogen aanschouwen. Hier staat ook een kunstwerk gemaakt door Willem Vermandere. Het 'Goed Te Ballieu' passeerden we ook. Dit is een middeleeuwse kernhofstede, gekenmerkt door zijn 8 murige omwalling. Het kleine kerkhof dat we daar even bezochten telt ook een onbekende soldaat. Slachtoffer van de oorlog. Het kan al eens teveel van het goede zijn. Het hoogtepunt was dus die ene Houwitser, die we al kenden van een vorige tocht en die daar eenzaam staat opgesteld. Geen geratel meer van rupsbanden, maar slechts een getuige van een strijd die er ooit woedde. Toch hebben we getracht om enkele mooie beelden samen te stellen. Plezier maak je tenslotte zelf, en dat maatje me weer geregeld de slappe lach bezorgde, moet ik niet meer vertellen. Het weer viel dan wel mee, het was gezond en zonnig. Voor zaterdag hopen we op beter … tot dan!”

Tot slot van het relaas van deze wandeltocht, blikken we nog even terug op wat destijds, kort na afloop ervan, werd genoteerd in de wandelboekjes. Zoals steeds betreft het natuurlijk slechts een eerste indruk ter zake, die we alvast in de originele versie weergeven: ‘K: Te veel huisjes kijken. Driemaal dezelfde controlepost. Een teleurstelling. Enkel de houwitser is de moeite waard!; J: Eerste Houwitsertocht vanuit Desselgem, doorheen Beveren-Leie en Beveren-Dries. Koud maar zonnig vriesweer. Weinig interessant parcours, te veel woonwijken.’