034: Beernem, Zondag 16 november 2008, 21 km. (647,64 km.)

Deze tocht, welke van start ging in Beernem, werd voorheen in het wandelboek Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – dimanche 16/11/2008 – 8730 Beernem (West-Vlaanderen) – Lippensgoedtocht met boswandeldrankje – 4-6-9-11-15-17-21 km – W.S.V. De Moedige Wandelaars. Start: Sporthal Psychiatrisch Centrum Sint-Amandus. Bossen, dreven in volle herfsttooi. Bijna volledig door bossen, dreven in het mooie provinciaal domein van West-Vlaanderen. Het decor van het feuilleton De Bossen van Vlaanderen.’ Na afloop verscheen van de hand van de vrouw des huizes het navolgende wandelverslag, op zondag 16 november 2008 omstreeks 16:50 uur.

“Vandaag gingen we op stap met de ‘Moedige Wandelaars’ van Beernem. Ze beloofden bos en aangezien ik iets heb met bossen, beloofde het een mooie tocht te worden. Ik moet zeggen de 21 kilometer hebben we misschien een paar meter baan gehad. Gewoon om ergens te kruisen. De rest van de tijd, bos en bomen. De natuur op zijn best. De organisatie was perfect in orde. Alsook de hele omloop. Nadat we waren ingeschreven in de sporthal Sint-Amandus, gelegen naast het psychiatrisch centrum te Beernem, begon het  lichtjes te motregenen. Niet zo erg want eens buiten kregen we een glaasje jenever aangeboden. Voor de niet liefhebbers was er een appel voorzien. Na de eerste kilometer kregen we het flink warm, dat kan ook niet anders met ongeveer 7% alcohol dat door je aders prikkelt. Meteen stevig de beuk erin. Sommigen onder ons hadden net een moteurke aan, en maatje dacht even dat de laaghangende takken dienden om zijn pet er in te hangen. Maar het liep flink.

De hele tocht verliep door het Lippensgoed-Bulskampveld. Doorheen dreven en lanen. Stille paadjes en slechts het licht als onze gids. Hier en daar een open weide met enkele diertjes. Zoals de ezeltjes die ik niet voorbij kon. Toen ik hem even wilde aaien, sloeg hij meteen aan het balken, tot grote hilariteit van de andere deelnemers. Natuurlijk werd er gewag gemaakt over familiebanden, ik kon het slechts weglachen. Ezels je komt ze overal tegen … Soms kruisten we even een gemeentegrens, zoals die van Hertsberge. Daar hadden we tweemaal controle in de parochiezaal met de naam Bulskampveld. Wat had je anders verwacht? Maar ook ging het even door de villawijken van Wingene. Ziedaar alweer een witte labrador. Verder dan een kéf ging het beest niet. Hij was blij met het beetje aandacht. Midden in het grote domein ligt een boerderij in werking. Men kon er enkele streekproducten kopen, of even genieten van een ijsje. Voor ons was dat wel wat te koud, want het druppelde nog steeds.

Soms leek het wel of we gingen modderworstelen. Maar voor mij was het één van de mooiste tochten die ik al kon ervaren. Sprookjesachtig voelde het soms, alleen was er geen boze wolf of kabouter te zien. Heel af en toe een onbewoonde paddestoel … het pad noemde dan ook de Paddegang. Tot slot ging het langsheen het educatief wandelpad tot aan de psychiatrie Sint-Amandus. Toen wij om 09:30 uur vertrokken waren er al 649 wandelaars ons voorgegaan. Om 14 uur werden er 2499 geteld en men kon nog inschrijven tot de klok van 15 uur. Men kan hier spreken van een goed geslaagde wandelinzet en een massale opkomst.”

Dat we ook destijds een beetje aandacht hadden voor het bijhouden van onze wandelboekjes, mag ondertussen duidelijk geworden zijn. Ziehier alvast wat daarin werd genoteerd met betrekking tot de tocht in Beernem: ‘K: Zeer mooie en verzorgde tocht door Beernem, Hertsberge en Wingene. Bulskampveld is een prachtig domein, zeer uitgestrekt. J: Als start een jeneverke en dan... bijna 20 km door bossen. Het mooie Lippensgoed Bulskampveld!!’