Een kort wandelverhaal, met betrekking tot een
tochtje einde oktober 2012 in het dorp Hélécine. Hierna volgt dan ook een korte
impressie ter zake.
“Een zonnige nazomerdag leek ons de ideale
gelegenheid, de vrije ongerepte natuur te verkennen in de omgeving van
Hélécine, of op zijn Vlaams gezegd: Opheylissem. We hadden dan ook voorheen via
internet, het traject gevonden van een wandeltocht aldaar onder de welluidende
naam ‘Wandeling van de Chavées’. De startplaats bevond zich ter hoogte van het
aldaar gelegen museum Armand Pellegrin. We hadden er dan ook de kans even te
praten met een dame welke het museum open diende te houden en kregen dan ook
een gratis wandelgids van de omgeving. Ter hoogte van de ingang van het gebouw
bevindt zich immers een informatiebord met tekst en uitleg over een drietal
wandelingen in de omgeving. Zoals reeds gezegd kozen we voor de wandeling van
de Chavées, met een lengte van ongeveer 11 km. We zouden uiteindelijk stranden
op 13,9 km, vermits we af en toe even de verkeerde weg opgingen, omwille van
gebrek aan aanduidingen van het traject.
Maar goed, we vertrokken dus aan het museum,
voorzien van het nodige teneinde onderweg even de innerlijke mens te
versterken. We hadden een goed gevoel, vermits we ons bevonden op een
pelgrimsroute, waarvan de blauwgele sticker op het informatiebord als
aanwijzing ter zake. We lieten dus het museum achter ons en wandelden in de
richting van het Provinciaal Domein van Hélécine. We maakten op die manier
kennis met enkele overgebleven gebouwen en konden tevens genieten van de
uitgestrektheid van dit prachtige domein. Onderweg tal van markeringen dat we
ons bevonden op het traject van de GR128. Het ging omheen de vijver en
langsheen het hoofdgebouw, om vervolgens, even voorbij de oude stallingen, het
domein opnieuw te verlaten. Langsheen het traject ontbrak evenmin een passage
langsheen de Sint-Maartenskerk van Opheylissem, alwaar we even halt hielden op
het plaatselijke kerkhof. Ook hier alweer tal van oude metalen kruisen als laatste
eerbetoon aan de overledenen.
Het ging nu stilaan de dorpskom uit en al vrij
vlug wandelden we doorheen de eerste holle weg (chavée). De uitgestrektheid van
de omgeving kon worden bewonderd en een fel blauwe lucht, vergezeld van een
najaarszonnetje konden garant staan voor een aangename wandeldag. Zo wandelden
we langsheen velden, waar de maïs wachtte om te worden geoogst, alwaar
kerstbomen hun laatste weken aarde voelden om nadien te worden overgebracht
naar enkele warme huiskamers, of waar bieten klaar lagen om te worden vervoerd.
Dat het terrein heuvelachtig aanvoelde hoeft wellicht niet te worden vermeld.
Onze kuitspieren echter voelden wel het gevolg van het voortdurend hellend
landschap. Op die manier wandelden we richting Sint-Donatiuskapel, een eenzaam
bouwwerkje op een heuvel gelegen. We troffen er een verweerd bankje aan,
enigszins schuin gezakt, maar toch handig om even een hapje te eten. Met een
uniek uitzicht over de omgeving kan zo een gedekte tafel fijn aanvoelen.
Na deze zonnige rustpauze trokken we opnieuw op
pad. Tal van land- en veldwegen trokken aan het oog voorbij, richting volgende
bezienswaardigheid, andermaal een prachtige kapel. Dat we onderweg vaak af te
rekenen hadden met enkele modderige passages, mag wel blijken uit de hoeveelheid
modder die aan de schoenen bleef kleven. Ze wogen meteen een beetje zwaarder
dan naar gewoonte. Genietend van het aangename wandelweer, bereikten we even
later de dorpskern van Neerheylissem en troffen er zowaar een geopende herberg
aan, de eerste van de dag. Een unieke kans om even de dorst te lessen. Weinig
later ging het langsheen de Sint-Sulpitiuskerk, naar de verder gelegen oude
watermolen. Ter hoogte van deze molen veranderden we van richting en volgden
het verloop van de Kleine Gete, of zoals men aldaar zegt ‘La Petite Gette’. We
passeerden zo het oude gemeentehuis van Neerheylissem en terug een prachtig
religieus gebouwtje, de Sint-Kruiskapel. Aan devotie geen gebrek blijkbaar in
deze streek.
Stilaan vorderden we opnieuw richting startplaats
en bereikten even later opnieuw het museum Armand Pellegrin. Het einde van deze
eerder korte wandeltocht, waarbij we uitkwamen, volgens onze wandel-gps op een
afstand van 13,9 km. Zo kwam dan ook een einde aan deze kennismaking met
Hélécine en omgeving. Enigszins tevreden konden we de terugreis aanvatten.”
J: Wandeling van de Chavées met start en
aankomst te Opheylissem (Hélécine). Zonnige wandeltocht over heuvelachtig
terrein. Langsheen heel wat kapelletjes en de Kleine Gete.