.JPG)
We kruisten deze drukke invalsweg en begaven ons aan de overzijde op een kasseiweg, de Hollestraat. Zoals de naam al min of meer liet vermoeden, een stijgende holle weg, op sommige plaatsen vrij steil aan hoogte winnend. Eenmaal het hoogste punt bereikt, verkregen we een schitterend uitzicht over de omliggende velden. Van rechts komende voegde zich de Kleine Hollestraat in, waarna we dezelfde richting aanhielden op deze smalle kasseiweg, voortaan Kleine Hollestraat genoemd, op weg naar de volgende passage door een holle weg. We kwamen even verder ter hoogte van een Y-splitsing, tevens knooppunt 517, om er verder te stappen via de linkertak, in feite zowat rechtdoor. Na een tweetal kort op elkaar volgende bochten, hadden we het hoogste punt bereikt en draaiden licht naar links tussen de eindeloze akkers. Deze Kleine Hollestraat verliep in licht dalende lijn en vervolgens opnieuw door een gedeelte holle weg tot aan het lager gelegen knooppunt 518. Hier ging het haaks linksaf de Korbeekstraat in, ditmaal een smal betonwegje. Tussen de akkers troffen we wat verder, andermaal een Y-splitsing het knooppunt 510, om er ditmaal links aan te houden en vrijwel dadelijk erop volgend haaks links te kiezen. We daalden wat verder om tenslotte opnieuw een vrij steile dalende holle weg in te gaan, die uitmondde op een kruispunt van holle wegen aan het knooppunt 511, met in het verlengde de Ruwaalstraat.
Ondertussen zowat de eerste 5 km achter de rug, hielden we er omstreeks 11:55 uur even halt voor een hapje en een drankje. Na deze korte wandelpauze keerden we bijna 180° om, waarna we schuin links een stijgende onverharde weg opgingen, die dadelijk een bocht naar links nam. Tussen akkers en weiden, maakten we vervolgens nog een haakse bocht naar links. Uiteindelijk ging het wegdek over in een smalle kasseiweg en bevonden we ons in het Begijnhof, om er na een laatste haakse bocht naar rechts, knooppunt 512 te bereiken, ter hoogte van de dwars gelegen openbare weg, opnieuw de N253, de Nijvelsebaan. We stapten gelukkig slechts over korte afstand langs deze drukke weg naar rechts, om de eerste straat aan de overzijde links in te draaien, de Kleinebroekstraat. Op de hoek een klein kapelletje opgehangen aan een scheef gegroeide boom. Het smalle asfaltwegje ging voorbij de laatste huizen over in een veldweg en eindigde op een kruising van veldwegen, net vóór de Dijle, waar we het knooppunt 513 aantroffen. We gingen haaks rechtsaf doorheen een stukje bos en passerden vervolgens de rechts gelegen Langerodevijver, waar we even halt hielden in de vogelobservatiehut ‘De Doode Bemde’. Via enkele kijkvensters konden we het waterwild bekijken.
We zetten nadien onze weg verder doorheen het bos, om even voorbij de hut een Y-splitsing aan te treffen aan het knooppunt 211. Ditmaal hielden we links en wandelden geruime tijd op een pad dat min of meer het verloop volgde van de links kronkelende Dijle. We wandelden doorheen een gedeelte van het Natuurreservaat Doode Bemde. Na ongeveer 1 km langs de Dijle te hebben gewandeld, kwamen we aan het knooppunt 102, om er ditmaal haaks links via een brugje de Dijle over te steken en voorbij de parking te wandelen van de Doode Bemde. We kwamen zo terecht in de Reigersstraat en gingen opnieuw de spoorweg over. Tussen de woningen wonnen we iets aan hoogte om de dwars gelegen Leuvensestraat te kruisen. Aan de overzijde begaven we ons nadien in de Oude-Nethensebaan, teneinde deze te volgen tot we links de Kasteelstraat konden indraaien. Voorbij de laatste woningen ging het langs de rand van een links gelegen bos, om er wat later knooppunt 101 voorbij te wandelen. We gingen voorbij het terrein van VK Sint-Joris-Weert en kwamen tenslotte aan het einde van de Kasteelstraat ter hoogte van het knooppunt 100 aan de rand van het Meerdaalwoud. We begaven ons op een bosweg naar links, de Hazeveldstraat, welke ons bracht tot op de dwars gelegen Heculesdreef, tevens knooppunt 19.
We zouden vanaf dit punt over langere afstand doorheen deze kaarsrechte dreef wandelen, achtereenvolgens voorbij de knooppunten 19 en 18 tot aan het knooppunt 16, ter hoogte van de kapel Onze-Lieve-Vrouw van Steenbergen. Daar aangekomen hielden we even halt voor een laat middagmaal omstreeks de klok van 14:15 uur. Na even te hebben genoten van de bosrijke omgeving en vooral van de broodjes, draaien we haaks links de Witte Bomendreef in en kregen ondertussen zicht op het Zoet Water rechts. Door het Bosreservaat Kleine Moerassen, kwamen we even verder aan het knooppunt 17 terecht. We behielden dezelfde richting en stapten via de Witte Bomendreef tot op de Waversebaan, langs de Molenvijver, een van de Zoete Waters. We draaiden rechts de Waversebaan op om meteen rechts de Maurits Noëstraat in te gaan. Daar konden we even op kracht komen dankzij een kopje koffie in Brasserie St. Jean, één van de talrijke horecazaken tegenover de vijvers. De klok van 15:00 uur nabij hadden we voldoende tijd om er een langere rustpauze in te lassen. Na deze aangename rustpauze stapten we verder langs de Maurits Noëstraat, tot we net voorbij het theater De Roosenberg, links een steile weg opgingen. Waar de weg eindigde gingen we rechtdoor via een bospaadje, de Nieuwedreef, om kort daarna links de Kapellendreef in te gaan, om er het knooppunt 14 te vinden.
Op deze kruising van bosdreven, vonden we omstreeks 15:55 uur een rustbank, waar we even konden pauzeren en vooral genieten van de laatste broodjes in de rugzak. Deze laatste rustpauze achter de rug wandelden we rechtdoor verder via de Kapellendreef naar het volgend knooppunt, 12, om er verder te gaan doorheen de Parnassusbergdreef tot het knooppunt 602. We verlieten de dreef naar links, om vervolgens via de Oude-Heverleestraat, welke later overging in de Vaalbeekstraat, het bos te verlaten. In de Vaalbeekstraat kozen we tenslotte rechts Voetweg 42, welke leidde naar de Waversebaan. Deze weg gingen we over om aan de andere kant verder de Vaalbeekstraat te betreden. De eerste straat rechts, de Francis Crabbéstraat, bracht ons tot op een Y-splitsing aan het knooppunt 11. Daar troffen we omstreeks 16:40 uur op de hoek café De Sortie aan, de hoogste tijd om even een frisdrankje te nuttigen. Even later, volgden we aan de overzijde van het café Voetweg 43, die uitmondde in de Dorpsstraat, welke we kruisten. Aan de overzijde ging het de Oude Pastoriestraat in en stapten we voorbij de Sint-Annakerk. Voorbij de kerk, aan het Saunahuisje, kozen we een smal tegelpad links, Voetweg 15, die uiteindelijk uitgaf op de Weidestraat, een onverharde weg naast de hoger gelegen spoorweg. Hier troffen we het knooppunt 10 aan, waar we haaks linksaf de veldweg volgden, evenwijding aan de spoorweg, terug naar het knooppunt 1 ter hoogte van het station van Oud-Heverlee. We eindigden dan ook deze mooie wandeling na 23.400 stappen te hebben gezet. Niet lang daarna konden we de terugreis aanvangen via een trein.”