461: Assent, Zaterdag 24 april 2021, 18,202 km. (9328,018 km.)

“Een wandeling via knooppunten behorende tot het Wandelnetwerk Hagelandse Heuvels en het Wandelnetwerk de Merode. Onze geplande vertrekplaats bevond zich ter hoogte van de Dorpsstraat te Assent, tegenover een ruime parking. Na een voorafgaande rit via Cambio, bereikten we een helaas overvolle parking, waardoor we genoodzaakt waren te parkeren in een nabij gelegen straat, het Lindenhof. Na het wisselen van schoeisel en het nuttigen van een broodje, konden we even later omstreeks 10:45 uur van start gaan. We verlieten het Lindenhof naar links, om via de Pastorijstraat, tweemaal het knooppunt 308 aan te treffen, vooreerst ter hoogte van het kruispunt met Poelbos en enkele tientallen meters verder aan een zijweg rechts. We begaven ons rechtsaf, eveneens Pastorijstraat om doorheen een stukje bos te wandelen tot we de Nieuwstraat aantroffen. Aldaar gingen we links, richting drukke Staatsbaan, de N29 om er het volgende knooppunt te vinden, met name 330. We kruisten deze gevaarlijke weg, om deze aan de overzijde over korte afstand naar rechts te bewandelen, tot we links een veldweg konden opgaan, om er de beklimming aan te vatten door het Prinsenbos. Eenmaal het hoogste punt bereikt, draaide de weg naar rechts, om er even later te passeren ter hoogte van het Heilig Hart-beeld. Dit werd na de Tweede Wereldoorlog gebouwd dankzij de gemeenschap van Assent, als dank voor het gevrijwaard blijven van oorlogsgeweld.

We hielden er dan ook even halt voor een korte rust- en eetpauze omstreeks 11:20 uur, terwijl we konden genieten van een mooi en zonnig panorama over het lager gelegen Assent. Na deze onderbreking wandelden we verder over een zanderige veldweg, af en toe wat licht golvend, tot we tenslotte het knooppunt 914 vonden, op het kruispunt met de openbare weg, genaamd Prinsenbos. We konden nu beginnen aan een steile afdaling, opnieuw richting Staatsbaan, om er vervolgens beneden aan te komen op de N2, de Leuvensesteenweg. We kruisten opnieuw deze gevaarlijke weg, om die aan de overzijde over korte afstand naar rechts te volgen, tot die overging in de N29, de Staatsbaan. Daar verlieten we de weg naar links in de Bosterestraat, andermaal een veldweg. Amper deze veldweg opgegaan, troffen we het knooppunt 329 aan, ter hoogte van een dwars gelegen veldweg, tevens Bosterestraat. Hier kozen we linksaf. Gedurende langere tijd ging onze tocht over deze vaak stoffige veldweg tussen de akkers en weilanden door tot we op het einde opnieuw verharding verkregen in een bocht naar links. We gingen er echter rechtsaf verder via een veldweg tot we knooppunt 907 vonden. Om één of andere reden kozen we daar de verkeerde richting.

Via een grasweg gingen we linksaf en staken de Begijnenbeek over, om aan de overzijde een smal wandelpad te volgen naar links, langs het verloop van de beek. Een volgend brugje liet ons nogmaals de beek oversteken, om dan verder te wandelen op de andere oever. Groot echter was onze verontwaardiging toen we aan het einde van het wandelpaadje het knooppunt 908 aantroffen, in plaats van 906. We hadden dus de verkeerde richting gevolgd, bijgevolg rechtsomkeer en terug naar het knooppunt 907. We kozen daar dan een andere richting, om langs enkele graspaden, de Begijnenbeek in de andere richting te volgen tot aan de samenloop met de Leugebeek. We overschreden beide waterlopen via bruggetjes en hielden er even halt op een betonnen boordsteen voor een rust- en eetpauze. Ondertussen de klok van 13:10 uur voorbij. Korte tijd later begaven we ons terug op weg, gingen voorbij een eerste fruitboomgaard en kwamen uit op het kruispunt met de Neerveldstraat, een smalle betonweg waar we knooppunt 906 nu wel juist hadden gevonden. We draaiden de weg op naar links en stapten geruime tijd langs de Neerveldstraat, voorbij het knooppunt 903, waar de straatnaam veranderde in de Reustraat. Ondertussen waren we nogmaals de Leugebeek over gewandeld en hadden tal van akkers en boomgaarden bekeken. Op het einde mondde de Reustraat uit op de Webbekomstraat.

Het was inmiddels duidelijk dat we ons bevonden in Webbekom, een deelgemeente van Diest. Het ging over korte afstand rechtsaf om vervolgens linksaf verder te gaan in de Tiensebaan. Hier konden we genieten van een prachtige holle weg, terwijl we een gedeelte volgden van de Streek-GR Hageland. We namen even een korte pauze op een zitbank ter hoogte van een grot ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Net voorbij de grot, knooppunt 902, zetten we onze wandeling verder via een smalle weg rechts, de Dorpsveldstraat, nagenoeg in omgekeerde richting, doch vrij vlug naar links weg draaiend en in dalende zin verlopend tot aan een T-kruising net voor een boerderij. We verlieten de asfaltweg naar links en betraden een graspad dat een wijde bocht maakte naar rechts, langs opnieuw boomgaarden. Een opvallende aanwezige, de talrijke windmolens. Net alvorens opnieuw de openbare weg te bereiken, de Papenbroekstraat, passeerden we links nog aan een fruitbedrijf met een metershoge appel als blikvanger. Heel even ging het linksaf in de straat, om vrijwel meteen opnieuw linksaf te gaan, ditmaal doorheen de Blakenbergstraat, andermaal een prachtige holle weg, welke ons wat aan hoogte liet winnen en opnieuw verliep langs tal van boomgaarden. Uiteindelijk eindigde de weg aan de dwars gelegen Rijnrodeweg, tevens knooppunt 910.

Via een veldweg gingen we zowat haaks linksaf en begonnen aan een klim tussen de boomgaarden, richting hoger gelegen autosnelweg E314. Net vóór de snelweg kwamen we in de parallel gelegen Mortelstraat aan het knooppunt 911. Het storend geluid van de snelweg even trotserend, gingen we rechts de Mortelstraat in, om een bocht verder, naar rechts af te dalen langs een boomgaard en zo de snelweg achter ons te laten. De Mortelstraat ging over in de Lammerdries, andermaal een uniek stukje holle weg, dat tenslotte eindigde op de reeds eerder aangetroffen Papenbroekstraat. Jammer genoeg dienden we deze vrij druk bereden betonweg een tijdje te volgen. Een duiker links van de weg, liet toe nog even een korte eetpauze in te lassen, hierbij vaak aangekeken door voorbij rijdende fietsers. We hielden de zitpauze eerder kort en gingen verder via de weg, tot we het volgende knooppunt aantroffen, met name 913 op het kruispunt met de Wolvenstraat links. Met een min of meer diepe zucht, bemerkten we alweer een smalle stijgende en kronkelende weg die we zouden moeten overwinnen. Met de zon boven het hoofd verliep het enigszins wat moeilijk. Zowat halverwege en na enkele bochten, ging de weg over in Koningsbos en naderden we opnieuw de E314. Zowat aangekomen op het hoogste punt, ging het haaks rechtsaf, een smalle holle wegel in.

Deze vrij smalle Holleputstraat, daalde naar de lager gelegen Holleputstraat, een smalle kasseiweg, welke we links opgingen, om er opnieuw een beklimming aan te vangen. De kasseien maakten wat plaats voor keien, om tenslotte de brede en drukke Minnestraat te bereiken, zowat één van de toegangswegen naar Assent. We staken de weg over en volgden rechtsaf deze drukke baan tot aan een kapel links van de weg, ter hoogte van Doornhof. Deze kapel bevond zich wat hoger dan de weg en daar konden we nog even verpozen op een zitbank aan de achterzijde. Genietend van het zonnetje maakten we werk van het laatste broodje in de rugzak. Nadien begonnen we aan het laatste stukje wandelweg. We volgden even Doornhof, tot we rechts een smal wegje konden opgaan aan het knooppunt 328, dat vrij vlug overging in een kasseiwegje en tenslotte zelfs een veldweg. We bevonden ons in Poelbos om er langzaam maar zeker af te dalen naar het centrum van Assent. Op het einde van de dalende weg kwamen we uit aan het eerder geziene knooppunt 308 in de Pastorijstraat. Einde van deze zonnige en prachtige, doch wel vermoeiende dagtocht. We sloten dan ook af na exact 23639 stappen en 18,202 afgelegde kilometer. Onze klok gaf net 17:00 uur aan toen we de wagen konden starten en beginnen aan de terugreis.’