215: Schaffen, Zaterdag 15 januari 2011, 21 km. (4350,116 km.)

Deze tocht werd voorheen in de wandelgids Marching als volgt in het kort aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 15/1/2011 – 3290 Schaffen (Vlaams-Brabant), Hezerheidetocht, 4-6-12-20-30 km. VOS Schaffen. Start: Gildenzaal.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond het relaas, met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 19:50 uur.

“Vandaag trokken we nogmaals onze wandelschoenen aan in Vlaams-Brabant. Deze ochtend ging het dan ook voor dag en dauw richting Schaffen (Diest). Aldaar ging een wandeltocht door onder de naam Hezerheidetocht, een organisatie van de plaatselijke wandelclub vzw Vos Schaffen. Er werd verzameld in de Gildenzaal, zowat gelegen onder de kerktoren. Met een beetje moeite vonden we nog een plaatsje om ons voertuig te parkeren, waarna we even later terecht konden in de startzaal voor de inschrijving en alvast voor een hapje en een koffie vooraf. We ontmoetten er alvorens van start te gaan, Patrick van Beneluxwandelen. We konden op die manier de beste wensen voor het nieuwe wandeljaar overmaken. Vandaag kon er in Schaffen worden gekozen voor de volgende afstanden: 4, 6, 13, 21 of 31 km. Wij besloten deel te nemen aan de tocht van 21 km. De respectievelijke afstanden van deze tocht situeerden zich als volgt: 6,6 – 8,2 en 6,2 km. Exact 21 km dus, met onderweg tweemaal dezelfde rust- en controlepost in Meldert. Even later konden we op weg voor onze zaterdagse wandeltocht.

Bij het verlaten van de startzaal en op weg naar het eerste kruispunt, volgden we al het verloop van de Drieprovinciënroute, een plaatselijke fietsomloop van 56 km. We kregen ter hoogte van dit eerste kruispunt op het parcours tevens de eerste splitsing van de dag. De deelnemers aan de 4 of 6 km, dienden rechtsaf te gaan, net zoals de wandelaars aan de 31 km, welke hier vooreerst een plaatselijke lus van 9,9 km dienden af te leggen. Wijzelf gingen naar links, samen met de deelnemers aan de 13 km en later de 31 km stappers, na hun eerste rust. Het ging lichtjes hellend richting drukke Diestseweg. We troffen onderweg de aanduidingen van het Vliegveld Wandelpad aan, een wandeling welke start aan de kerk, met een lengte van 9,6 km. Het ging de drukke weg over en rechtdoor, om alzo de bebouwde kom stilaan te verlaten. In de verte zagen we zo de kerk van Schaffen verdwijnen achter de huizen. We wandelden langsheen de plaatselijke begraafplaats, waar we even halt hielden om enkele oorlogsgraven van vliegeniers te bezichtigen. We zetten daarna onze tocht verder langsheen de openbare weg, om later een rechts gelegen bos in te gaan.

Het ging een lang recht bospad op, waar we een andere ondergrond kregen om te bewandelen. Een licht modderig pad, bedekt met afgevallen bladeren. Onderweg hier en daar een afgeknapte boom, een klein bruggetje over een beek en voor de rest, natuurlijk de aangename stilte van het bos. De mengeling van geuren en vooral de diversiteit in kleuren. Enkele verschillende percelen bos volgden elkaar het ene na de andere op. Steeds afgewisseld met een kort stukje openbare weg. Hier en daar nodigde een bankje zelfs uit om even uit te blazen. Tussen de percelen troffen we akkers en weilanden aan, de meeste zelfs reeds voorzien van hopen mest, om later het land in gereedheid te brengen voor het telen van nieuwe gewassen. Sommige bomen lieten zelfs reeds kleine knoppen zien, een teken dat ook de natuur zich opmaakt voor de komende lente. De wandeling bracht ons uiteindelijk tot aan de grens met Meldert (Lummen). Aldaar ging het juist voor het grensbord, rechtsaf, om via een veldweg en met een klein ommetje uit te komen ter hoogte van de kerk.

Dit gebouw staat slechts nog gedeeltelijk overeind, nadat in juli 2006 de toren en een deel van het schip instortten. Even voor de kerk hadden we ons reeds bevonden op de LF50b Jeugdherbergroute . Ter hoogte van de kerk zelf maakte de Midden-Limburg route 1, een bocht naar rechts. Wij deden net hetzelfde, om op die manier de eerste controlepost aan te treffen in het Ontmoetingscentrum De Kalen Dries. We waren 6,6 km gevorderd en waren toe aan een hapje en een drankje. In het kleine zaaltje kostte het wel wat moeite om een zitplaats te bemachtigen, maar uiteindelijk lukte dit toch. Na de eerste pauze, keerden we op onze stappen terug tot aan de kerk. We kregen onmiddellijk twee fietsroutes te vermelden, met name de Populierenroute en De Melkweg. Deze beide omlopen zouden we herhaaldelijk volgen tijdens onze plaatselijke lus van 8,2 km waaraan we nu waren begonnen.

Ter hoogte van de kerk ging het dan ook bij een eerste doortocht voor de 21 en de 31 km naar rechts. Een klein beetje verderop, ging het linksaf via een kleine kerkwegel. Zo kwamen we terecht in de erachter liggende woonwijk en konden we ons verkijken aan een plaatselijk kapelletje. We vervolgden onze weg via een landelijke weg, om opnieuw een klein stukje bos te doorkruisen. Aan het andere eind kwamen we terecht op het Dominopad, dat uitweg gaf naar de openbare weg. Een stukje landelijke weg volgend, bereikten we een rechts gelegen veldweg. Hier ging het even bergop doorheen een wel erg modderige strook. Wat hogerop volgden we de rand van een bosgebied om korte tijd later een nieuwe klim aan te treffen. Deze veldweg leidde naar de top van de Venusberg. Hier konden we op een verhoog een kijkje nemen over de omgeving en tevens een woordje uitleg aantreffen inzake dit natuurgebied. Het ging in dalende lijn naar de landelijke wegen. Herhaaldelijk troffen we nu onderweg de aanduidingen aan van De Melkweg, welke we voorheen reeds over korte afstand hadden gevolgd.

Een groot informatiebord, ter hoogte van een plaatselijk melkveebedrijf, leerde ons het verschil kennen tussen een kalf, een vaars, een koe en een stier. Je ziet dat ook wandelen dus heel leerzaam kan zijn. Na in een wijde boog omheen Meldert te zijn gegaan, kregen we op de terugweg enkele prachtige holle wegen om te bewandelen. De bruin gekleurde grond vormde als het ware een muur waarlangs je wandelde met hier en daar een kluwen van boomwortels welke aan de oppervlakte verschenen. Ook hier kon je de kracht van de natuur duidelijk aanvoelen. Af en toe kregen we een nijdig klimmetje te verwerken en ook dienden we vaak af te rekenen met modderige en sompige paden, een duidelijk gevolg van de overvloedige regen van de voorbije dagen. Al bij al viel het eigenlijk allemaal nog wel mee. Stilaan kwamen we terug in de bebouwde kom van Meldert en konden we de kerk ontwaren. Het ging naar het ontmoetingscentrum voor onze tweede en laatste controle van de dag. Ook nu, na ondertussen 14,8 km te hebben afgelegd, waren we toe aan een hapje en een drankje.

Het laatste gedeelte van de wandeling leidde ons opnieuw naar de kerk, waar het ditmaal linksaf ging, net zoals dat het geval was voor de wandelaars aan de 13 km. Even voorbij de kerk namen we een kleine helling en kwamen terecht op een verkaveling in aanleg. Er volgde een kort stukje openbare weg langsheen enkele statige villa’s, waarna het via een wegel even de hoogte inging. Zo bereikten we een stuk bosgebied en konden we voor het laatst genieten van een wandeling over afgevallen bladeren en langs geurend hout. Jammer genoeg eindigde ook dit bospad en bereikten we terug enkele huizen. In de verte zagen we reeds de drukke Diestseweg en konden reeds het lawaai van de auto’s aanhoren. Een stukje veldweg rechts, bracht ons tot aan deze drukke verkeersader. Met de nodige voorzichtigheid geraakten we aan de overkant en volgden vanaf daar een verharde veldweg, bijna in rechte lijn naar het centrum van Schaffen. Enkele beken hadden duidelijk nog wat moeite om het overtollige water te verwerken.

Bij het binnenkomen van de bebouwde kom van Schaffen, wandelden we nog gedurende korte tijd langsheen het Kelbergen wandelpad (9 km), een traject dat eveneens start aan de kerk van Schaffen. Via een paar woonstraten bereikten we de kerk en om de hoek troffen we opnieuw de Gildenzaal aan. Het einde van een aangename, maar vooral bosrijke wandeling. Gelukkig zat het weer een beetje mee vandaag en dat geeft alvast uitzicht naar de komende lente. Na het afstempelen van onze wandelboekjes, lieten we ons nog even de rijstpap smaken en konden we nog even napraten over de tocht van vandaag. Om 14 uur hadden de inrichters reeds 1305 wandelaars weten te bekoren. Morgen blijven we alvast wat dichter bij huis, maar dat leest u dan later wel...”

We sluiten af met de vertrouwde blik in de wandelboekjes, vermits ook daarin enkele eerste indrukken werden neergeschreven. ‘K: Rustige bosrijke wandeling. Stevige wind op kop! J: Wandeling doorheen Schaffen en Meldert. Modderig maar zeer bosrijk. Aangename wandeltocht… en rijstpap!’