Deze georganiseerde tocht werd in
de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Molenwaardtocht 5 juni 2010
Kinderdijk (Nl) – Afstanden: 5-10-15-20-30-40-50 km. Startplaats: Partycentrum
‘De Klok’. Het wereldberoemde molengebied van Kinderdijk is geplaatst op de
Unesco werelderfgoedlijst.’ Na een behouden terugkeer, schreven we nog dezelfde
avond een relaas, met betrekking tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks
19:45 uur.
“Voor vandaag, was ons reeds de
voorbije dagen zonnig weer beloofd. We vonden dit dan ook een ideale
gelegenheid om nog eens op stap te gaan bij de noorderburen. Deze ochtend
vertrokken we dan ook heel vroeg richting Kinderdijk, om aldaar deel te nemen
aan de Molenwaardtocht. Op weg naar deze locatie konden we reeds genieten van
een aangenaam zonnetje. Bij onze aankomst omstreeks acht uur, konden we
parkeren op de parking van een nabijgelegen bedrijf, dit op aanwijzen van de
organisatie. Even later vonden we op korte wandelafstand het Partycentrum De
Klok. Deze aangename startzaal was versierd met enkele retro-artikelen en gaf
reeds een idee van wat we tijdens de wandeling zouden te zien krijgen: molens
zoveel we maar konden verlangen. Na de inschrijvingsformaliteiten, namen we
vooreerst nog even de tijd om iets te eten en alvast het parcours van naderbij
te bekijken. Er kon worden gekozen uit de volgende afstanden: 5, 10, 15, 20,
30, 40 of 50 km. We vonden 20 km voldoende voor vandaag en kregen dan ook een
plannetje voor onderweg, waarop vermeld de te nemen straten, alsook de
tussenafstanden, uitgedrukt in meter. Bovendien werd het parcours aangeduid
door middel van gekleurde vierkante bordjes: rood (rechtsaf), geel (linksaf) en
tenslotte wit (rechtdoor).
In het begin was het even wennen,
maar al heel vlug was dit een aangename manier van wandelen, zoals nadien zou
blijken. De inrichtende club, WSV Kinderdijk, kon alleen maar hopen op een
talrijke opkomst, gelet op de aantrekkelijke weersomstandigheden. Even later
konden we op weg. We verlieten het Partycentrum De Klok in Kinderdijk (gem.
Nieuw Lekkerland), en volgden naar rechts de hoofdstraat (Molenstraat). Wat
verderop veranderde de naam van deze druk bereden weg in West-Kinderdijk. We
konden al onmiddellijk genieten van de kleine typische Hollandse huisjes en
kregen ook links van de weg een eerste aanblik over de talrijke molens van
Kinderdijk. De Hoge Boezem van de Nederwaard, een uniek en mooi watergebied kon
worden overschouwd. Terwijl we deze weg bewandelden, volgden we gedeeltelijk
het traject van de Waal en Devel route en de LF2b Stedenroute. Even later
verlieten we Kinderdijk en betraden het grondgebied van Alblasserdam. Na
ongeveer anderhalve kilometer de hoofdweg te hebben gevolgd, sloegen we de
links gelegen Molenkade in. Algauw ondervonden we dat het daar rustig wandelen
was, weg van het autoverkeer.
We bemerkten de aanduidingen van
een LAW-pad, met name het Grote Rivierenpad. Enkele honderden meters verder
namen we een rechts gelegen bruggetje over de Molensingel, waar we afscheid
namen van de wandelaars aan de 5 km, welke rechtdoor hun weg vervolgden. Hier
ging het voor ons langsheen enkele sociale woonblokken, waar we konden zien dat
Nederland zich opmaakt voor de wereldbeker voetbal. Ontelbare oranje vlaggetjes
sierden tal van huizen en appartementen, tevens voorzien van de nodige
opschriften Holland Hup. Ter hoogte van een klein sportveldje ging het naar
rechts, om uit te komen aan het Scheldeplein, waar we konden genieten van de
lokale winkeltjes en de openbare markt. Via een paar verder gelegen
woonstraten, bereikten we opnieuw Kinderdijk en het Park Huis. De wandeling
vervolgde haar weg door dit park, alwaar we enkele smalle verharde wandelpaden
konden volgen, met links en rechts tal van kleine bruggetjes. Een uniek wit
huisje werd voorbij gegaan, dat weliswaar te koop werd aangeboden. Aldaar
verlieten we de omgeving van het park en vonden om de hoek een bedrijfsgebouw
ter hoogte van het Recreatiegebied Lammetjeswiel.
Een klein draaihekje gaf toegang
tot dit park, waar we een prachtig watergebied konden zien, Lammetjeswaal. Een
zacht lopend houtsnipperpad leidde ons doorheen dit stukje natuur, waarna we
via de achterzijde het park verlieten via een tweede draaihekje. We sloegen
rechtsaf langsheen enkele flatgebouwen, waar we plotseling werden
geconfronteerd met een reiger naast het pad. Een unieke kans om het dier te
fotograferen konden we natuurlijk niet laten liggen. Het pad mondde uit op de
openbare weg, waar we de drukke Blokweerweg aantroffen. Deze weg werd naar
links over enkele honderden meters gevolgd, tot aan een verderop gelegen school
en kerk. Daar staken we de drukke weg over en volgden een fietspad, langsheen
een rechts gelegen waterloop. Even daarvoor hadden we de wandelaars van de
grotere afstanden hun eigen weg laten gaan. We volgden over geruime afstand dit
rustige fietspad tot aan enkele woonblokken, gelegen aan de Zwanebloem. Nadien
volgden we een wandelpad tot aan een witte brug, waar we van dichtbij een witte
molen konden zien, ter hoogte van een kleine jachthaven.
We vonden aldaar de markeringen
van het LAW-pad opnieuw op onze weg, alsmede de aanduidingen van het
Kinderdijkpad. Juist over de brug, volgden we rechts de Kortlandse Kade en
tevens het traject van de LF2b, de reeds vermelde Stedenroute. Tweehonderd
meter verder konden we terecht in het lokaal van de Alblasserdamse IJsclub voor
een eerste controle en pauze tijdens de wandeling. We hadden ondertussen 6,365
km afgelegd en konden even genieten van een hapje en een drankje. Buiten was
het kleine terrasje helaas reeds volzet, bijgevolg dienden we genoegen te nemen
met een zitplaats binnenin. Na de eerste onderbreking, gingen we terug op pad,
ditmaal voor een grote lus van bijna 10 km. We verlieten de rustpost een eerste
keer naar links, net zoals de wandelaars van de 15, 30, 40 en 50 km. We volgden
de Kortlandse Kade tot aan het bruggetje verderop. Daar sloegen we linksaf, om
vooreerst het Kortland te volgen, waarlangs opnieuw de LAW-markeringen waren te
bemerken. Rechts van de weg bevond zich een mooi watergebied, de Nauwe Ablas en
even verderop een ander exemplaar van een molen, ditmaal zonder wieken.
We volgden de landelijke weg
langsheen landerijen en weilanden, tot aan het punt waar de straat veranderde
van naam in Kooiwijk. Hier verlieten de deelnemers aan de 15, 40 en 50 km ons
naar links. Wij gingen rechtdoor, samen met diegenen die hadden gekozen voor de
30 km afstand. We troffen er de versierde Kooiwijkse molen aan, gebouwd in
1866. Blijkbaar was ook dit exemplaar bewoond. We trokken nadien in de richting
van Oud-Alblas (gem. Graafstroom) via de Kooiwijk en later de Peperstraat.
Later stapten we door de woonstraten van Oud-Alblas, tot we waren gekomen op
een T-kruispunt en daar links kozen voor de Noordzijde en onmiddellijk verderop
de Heiweg links, terwijl de 30 km wandelaars verder rechts de Noordzijde
volgden. We zagen nu voor ons een bijna kaarsrechte weg van ongeveer 1,5 km. Op
enkele medewandelaars na in de verte, vertoefden we daar alleen in deze
uitgestrekte polders. Ontelbare waterwegjes konden we in het landschap
aantreffen.
Op het einde van deze lange
landelijke weg, bereikten we opnieuw een T-kruispunt, alwaar we links de Heiweg
volgden. Een bruggetje rechts liet ons de openbare weg verlaten en een wegel
volgen in de richting van een jaagpad (de Achterkade), gelegen langsheen een
bredere waterloop. Hier konden we de eerste bootjes zien welke aan een rustig
tempo hun weg vervolgden. In de verte kregen we opnieuw de molen in zicht ter
hoogte van de eerder op de dag aangetroffen jachthaven. Een kleine
verbindingsweg even verder deed ons opnieuw de Kortlandse Kade bereiken, waarna
we dezelfde controlepost bereikten. We hadden nu 16 km afgelegd en begonnen pas
goed de warmte van de zon aan te voelen. Af en toe was wat zonnemelk wel op
zijn plaats. Ook ditmaal troffen we een overvol terrasje aan en zelfs binnen
was ditmaal geen enkele zitplaats beschikbaar. Noodgedwongen dienden we op een
tafel te gaan zitten tegen de muur. We lieten het echter niet aan ons hart
komen en genoten van de heerlijke puddingkoeken welke konden worden verkregen.
Na wat verpozen in het zonnetje, begonnen we aan het laatste gedeelte van het
parcours.
We keerden via de Kortlandse Kade
terug naar de reeds vermelde witte brug en staken die opnieuw over. De bootjes
van de molenrondvaart waren druk in de weer om tal van toeristen de schoonheid
van de omgeving te laten zien. We volgden aan de overzijde een rustig fietspad
tot aan een andere brug, welke ons het Nieuwe Waterschap en de Nederwaard liet
bereiken. Hier vonden we de aanduidingen voor een bijkomende lus voor
wandelaars aan de grotere afstanden. Wij sloegen voorbij de brug linksaf en
bereikten op die manier het Molenpad. Hier hadden we geen idee waar we eerst
dienden te kijken, aangezien we plotseling overal de bekende molens van
Kinderdijk zagen verschijnen. Ze allemaal tegelijk fotograferen, bleek helaas
niet mogelijk, gelet op hun positie. Maar af en toe kon men er foto's maken van
meerdere molens op hetzelfde moment. Hier werd het ook drukker op het pad,
omwille van de vele fietsers en, zoals later zou blijken, vele toeristen die
per bus werden aangevoerd. We hadden reeds voorheen wat info vernomen over dit
unieke molengebied en hadden zelfs via het internet enkele foto's bekeken, doch
het moet gezegd, de realiteit overtrof alles.
Dat dit gebied werd opgenomen als
werelderfgoed, hoeft dan ook niet te verbazen. Eigenlijk kunnen we eenvoudig
stellen dat je het met eigen ogen moet hebben gezien, om te weten waarover we
het hier hebben. Het Molenpad dat we volgden is meer dan 2 km lang en dan kan
je onderweg wel het een en ander zien dat de moeite waard is. Op het einde van
het Molenpad bevindt zich dan een exemplaar dat kan worden bezocht, uiteraard
tegen betaling. We vonden de file wachtende echter een beetje te lang om aan te
schuiven en vervolgden onze route. Uiteindelijk bereikten we opnieuw de
openbare weg en troffen er de bordjes aan dat we ons bevonden op de Waal en
Devel route en de Molenroute. Zo vervolgden we opnieuw de Molenstraat tot aan
het Partycenter, het einde van deze toch wel bijzondere wandeling. Een klein
souvenirtje kochten we nog aan op de terugweg naar de startzaal.
Al bij al was dit een geslaagde
kennismaking met een voor ons totaal onbekend wandelgebied. We kunnen het enkel
maar aanbevelen aan andere wandelaars, het is een belevenis op zich. We kunnen
nog vermelden dat vandaag 865 wandelaars waren geteld omstreeks 14 uur. Een
niet onaardig aantal zouden we durven beweren. Terug op de parking troffen we
er niet minder dan 12 bussen aan, allemaal afkomstig uit Belgenland. Niet
verwonderlijk dat we onderweg het zo vertrouwde Vlaams zo vaak konden
opvangen...”
We eindigen dit wandelverhaal,
met een blik in de reeds gekende wandelboekjes. ‘K: Rustige en aangename
polderwandeling, met als hoogtepunt de molens. Veel zon! 30° ‘Holland Hup’. J:
Unieke wandeling vanuit Kinderdijk (Nl). Mooie tocht doorheen het
polderlandschap en later gevolgd langs het Molenpad. Het gebied werd erkend als
Werelderfgoed en is een absolute must voor elkeen.’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten