132: Bastogne, Zaterdag 12 december 2009, 23 km. (2615,233 km.)

De ‘Bastogne Historic Walk’, editie 2009, trouwens de eerste waaraan we destijds deelnamen. Deze tocht werd echter niet aangekondigd in de wandelgids Marching. Aangezien we toen echter het weekend verbleven in de stad, waar de wandeling werd georganiseerd, werd pas na het weekend overgegaan, tot het schrijven van het wandelrelaas, met name op maandag, 14 december 2009, omstreeks 10:59 uur.

“Toen afgelopen zaterdag, 12 december 2009, om 03:30 uur de klokradio van zich liet horen, was het nog wel heel vroeg om uit het warme bed te komen. Bovendien was het buiten nogal fris, met een temperatuur van 6° C. De reden van dit vroeg opstaan was simpel, we zouden koers zetten naar Bastogne, om daar deel te nemen aan de 32nd Bastogne Historic Walk. Plaats van vertrek was gesitueerd in het Centre Sportif - Porte de Trèves te Bastogne. We hadden ons reeds enkele weken terug op voorhand ingeschreven. Laatkomers konden echter nog op de dag zelf inschrijven van 7 u tot 9:30 uur. Op weg naar Bastogne, konden we in de wagen vaststellen dat de temperatuur steeds verder daalde, om uiteindelijk Bastogne te bereiken, iets over zeven uur, bij een temperatuur van juist 1° C. Bitter koud dus op deze donkere ochtend. We slaagden er toch nog in een parkeerplaats te vinden in de onmiddellijke nabijheid van de startplaats. Dat we daar niet alleen zouden zijn, was reeds duidelijk, gelet op de grote bedrijvigheid in de omgeving.

Toen we de startzaal konden vervoegen, zat deze reeds afgeladen vol en was het even aanschuiven om onze documenten in ontvangst te nemen. Hierbij werden de deelnemers verwelkomd door de heer Sperandieu zelf, een WWII Veteraan van generaal Patton's 3rd US Army. We hadden vervolgens nog even de tijd om een koffie te nemen en een hapje te eten, alvorens de bende van start zou gaan omstreeks 8 uur. Even later was het buiten verzamelen, waarna een korte speech volgde ter inleiding van deze wandeltocht. Er werd daarin vooral gewezen op het belang van de vrijheid en bovenal dat deze tocht in het teken stond van diegenen die 65 jaar terug in de omgeving hadden gestreden. ‘Honoring those who fought and died for our freedom’. Meteen werd dan ook de start gegeven van deze ‘Marche du Périmètre défensif de Bastogne’. Bij het van start gaan, waren reeds meer dan 4000 deelnemers geregistreerd, volgens de organisatie een record, wat het belang aanduidde van deze historische wandeling. Er kon worden gekozen uit een viertal trajecten, met onderscheiden afstanden van 8, 12, 16 of 23 km. Wij opteerden voor de langste afstand, de route aangeduid door het cijfer 4.

Alzo gingen we op weg, voorzien van de eerste sneeuwvlokken die verschenen. We verlieten tussen de massa wandelaars, het sportcentrum om vervolgens de drukke Rue Gustave Delperdange te dwarsen en ons te begeven in de richting van de oude spoorwegbedding, welke Bastogne Nord verbindt met Bastogne Sud. Nog donker was het in het begin een beetje drummen om op het pad te blijven, doch naarmate de wandeling goed op gang kwam, was het rustig vertoeven in deze bonte bende. Veel Amerikanen namen deel aan de tocht, wat opvallend hoorbaar was aan hun sappige taaltje. Er waren deelnemers in allerlei uitrustingen en dat maakte deze wandeling zo bijzonder. We volgden dus een geasfalteerd pad, richting Bastogne Sud. Aldaar verlieten de deelnemers aan de kortere afstanden de colonne, om hun eigen weg verder te zetten. Langsheen de ezelsfarm, aldaar gesitueerd, vervolgden de deelnemers aan de 16 en 23 km hun weg door een stukje kreupelhoutbos. Zo kwamen de eerste modderpaden onder de voeten. Het ging in de richting van de brug over de N4, waarna ook alweer een gedeelte bosgebied in het zicht kwam. Onderweg kregen we de eerste schuttersputten in zicht, waar tal van figuranten, op hun manier historische taferelen uitbeeldden.

In de donkerste stukken van het bos, hadden we zelfs behoefte aan extra licht om toch enkele foto's te kunnen maken. De wandeling verliep gestaag verder in de richting van de autosnelweg E25, alwaar we ter hoogte van de brug voor de eerste maal werden voorzien van gratis warme dranken, deze waren meer dan welkom, gelet op het weer. Hier scheidden ook de trajecten van de 16 en de 23 km. Na dit oponthoud, maakten we later een grote lus, over het grondgebied van Mesy, Sibret en Villeroux. We kregen een opeenvolging van verharde paden, af en toe afgewisseld met donkere bosgebieden en om even te bekomen enkele rustige betonbaantjes over het licht golvende landschap. Deze kleine dorpjes waren destijds het voorwerp van hevige gevechten tijdens La Bataille des Ardennes, gedurende  de donkere wintermaanden van december 1944 en januari 1945. Deze lange lus bracht ons vervolgens opnieuw in de richting van de E25, waar we net langsheen de autosnelweg, opnieuw herenigd werden met de wandelaars van de 16 km. Langsheen tal van hoogspanningslijnen en windturbines ging het opnieuw in de richting van het oude spoorwegtracé.

Een glibberige afdaling bracht ons tot op de rails om opnieuw een stukje bewoonde wereld te krijgen. Een historisch kamp onderweg, gaf nogmaals een indruk over het begrip oorlog, waar we figuurlijk de lijken langsheen de weg konden bekijken. Zwaar materiaal bevond zich in het nabijgelegen bos, trucks, pantserwagens en een bevelpost. Ook een veldhospitaal bevond zich zowaar op het wandeltraject. Een unieke kans om alles van dichtbij te bekijken. We hebben opzettelijk onderweg geen notities genomen dit keer, gezien dit enigszins het bekijken van dit alles in de weg staat. Afgelopen zaterdag wilden we vooreerst genieten van deze bijzondere wandeltocht en eens niet overgaan tot een wandelverslag als naar gewoonte. Het was dan ook geen gewone wandeling zoals in een normaal weekend het geval is. Via Villeroux, trokken we vervolgens richting Assenois, om aldaar ter hoogte van de bunker, opnieuw te worden voorzien van warme dranken. Hier werd een gedenkplaat aangebracht ter ere van de manschappen die op deze plek het beleg van Bastogne hadden doorbroken.

Vervolgens ging het langsheen de weg van de wandelaars over de korte afstand, in rechte lijn terug in de richting van Bastogne centrum. Onderweg ook alweer tal van militaire voertuigen en groepen figuranten. Aangekomen op de Place Général Mc Auliffe, troffen we een grote mensenmenigte aan die zich had verzameld omheen tal van pantservoertuigen, welke zich aldaar bevonden. Het legermuseum in Brussel had enkele van zijn voertuigen speciaal hierheen gebracht om de deelnemers te voorzien van wat extra bezienswaardigheden. Het ging dan doorheen de winkelstraat terug in de richting van de startplaats. Een boeiende en totaal andere wandeling kreeg meteen een einde. Blij dat we dit hadden kunnen meemaken, deden we ons vooreerst te goed aan wat warme dranken, om de lichaamstemperatuur terug op peil te krijgen. Het einde van deze wandeling betekende echter nog niet het einde van ons verblijf in Bastogne.”

Tot slot volgt nog een blik in onze wandelboekjes, waar ook enkele eerste indrukken werden nagelaten. ‘K: Bastogne Historic Walk. Berekoud! Modderige wandeling met een blijvende indruk. Mesy, Villeroux, Sibret, Assenois. Twee dagen in het teken van Vrede. Huldigingen, parachutisten boven het Mardasson en de optocht. J: Deelname aan de 32nd Bastogne Historic Walk. Prachtige tocht doorheen Mesy, Sibret, Villeroux en Assenois. Onderweg in de bossen speelden figuranten tal van historische scènes na. Heel wat militaire voertuigen op en naast het wandelparcours. De tocht kaderde in een totaal van festiviteiten naar aanleiding van de 65^ste verjaardag van The Battle of the Bulge.’