065: Philippine, Zaterdag 21 maart 2009, 20,02 km. (1184,89 km.)

De tocht die we even in herinnering willen brengen, dateert immers van een dag in 2009, waarop de lente haar intrede heeft gedaan. Deze wandeling werd voordien in de wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zaterdag – Samedi 21/03/2009 – 4553 Philippine (Zeeuws-Vl. – Nl.), 14^de Mosseltocht – Golden Cup. De Mosselstappers. Start: Hotel Au Port. Wandeling door de polders rondom Philippine. Er zijn mosselmaaltijden te winnen.’ Na afloop werd door wandelmaatje het hierna weergegeven relaas van deze tocht bij de noorderburen beschreven, op zaterdag 21 maart 2009 omstreeks 15:59 uur.

“Dat vandaag de lente haar intrede heeft gedaan, het was overal duidelijk. Een zalig voorjaarszonnetje en overal blije gezichten. Het ideale moment om naar buiten te gaan en in de natuur volop te genieten van deze zachte temperaturen. Over de grens konden we net hetzelfde weertype ondervinden als bij ons in België. Vandaag waren we immers op bezoek bij onze noorderburen, meer bepaald Philippine in Nederland. Aldaar werd vandaag een wandeltocht georganiseerd door de ‘Mosselstappers’ onder de toepasselijke naam ‘Mosseltocht’. Er kon worden gekozen uit afstanden van 4, 7, 14, 20 en 28 km. Plaats van inschrijving was het ‘Hotel Au Port’ in het centrum van deze gemeente. Na het vervullen van deze formaliteiten konden we op weg.

Bijna onmiddellijk na de start ging het rechtsaf, langs het mosselmonument. Daar konden we kennismaken met Freddy, de wandelaar genoemd. Na een praatje gingen we verder op weg en bereikten zo even buiten de dorpskom, de eerste van een reeks polderdijken. Via deze dijk belandden we al heel vlug midden de uitgestrekte velden, waar de horizon eindeloos ver weg leek te zijn. Gestart omstreeks 08:30 uur, voelde het toch nog fris aan, gezien de lichte vorst van de voorbije nacht. Na enkele kilometers begon de zon stilaan warmte te geven. Zo bereikten we na een viertal km onze eerste rustpost, waar we lekker buiten op een stoeltje konden genieten van een verfrissing, met op de achtergrond het geblaat van de pasgeboren lammetjes. Na dit korte oponthoud vervolgden we onze weg en bereikten we al vrij vlug het natuurreservaat ‘De Braakman’. Dit deel van de wandeling bracht ons langs de boorden van het Isabellakanaal en nadien in een schier eindeloos bos.

Via tal van brede dreven was het echt genieten van dit stukje natuur. Toen we het bos verlieten, ging het opnieuw in de richting van de boerderij, waar we een tweede rustpauze konden nemen. Dat alle stoelen in open lucht volzet waren, hoeft wellicht niet gezegd. Het was zalig genieten buiten. Het laatste deel van de wandeling bracht ons opnieuw doorheen de eindeloze velden, waar boeren volop doende waren met het klaar maken van de akkers en waar sommigen al begonnen te zaaien. Op deze smalle wegen zie je de andere wandelaars in de verte lopen en kan je al bijna het parcours voor het eerstkomende uur zo met het oog volgen. Uiteindelijk belandden we terug in het centrum van Philippine, waar we konden vaststellen dat er omstreeks twee uur reeds meer dan duizend wandelaars waren ingeschreven en waar we in de tweede plaats konden vaststellen dat we geen mosselmaaltijd hadden gewonnen. We kunnen besluiten dat we vandaag een mooie voorjaarswandeling hebben ervaren, met bijzondere dank aan het goede weer.”

Afsluiten doen we dit wandelverhaal, met de weergave van onze eerste bevindingen, neergeschreven, kort na afloop in de respectievelijke wandelboekjes: ‘K: Aangename lentetocht langs polders en dijken. Bos Braakman en paadjes. Goed verzorgd! Veel zon! J: Prachtige en zonnige lentewandeling langs de polderdijken in Philippine. Doortocht van het natuurreservaat Braakman. De lente heeft haar intrede niet gemist.’