Deze tocht werd voorheen in de
wandelgids Marching als volgt aangekondigd: ‘Zondag – Dimanche 19/9/2010 – 1750
Sint-Martens-Lennik (Vl.-Brab.), 11de Levenslustige Wandeltocht,
M.P.I. Levenslust. Start: Sportzaal MPI Levenslust. Organisatie t.v.v. behoeftige
kinderen. Landelijke wegen en glooiende hellingen in de groene ziel van het
Pajottenland met kastelen Groenenberg-Gaasbeek, de idyllische dorpjes Pede,
Gaasbeek. Gratis bevoorrading en degustatie brouwerij Lindemans.’ Na afloop van
deze prachtige wandeltocht, schreven we nog dezelfde avond het relaas met
betrekking tot de belevenissen onderweg, omstreeks 19:51 uur.
“Het grote voordeel van het
wandelen is, dat je kan kiezen waar en wanneer je dat wenst te doen. Vandaag
kregen we alweer maar eens een wandeling te verwerken, om duimen en vingers af
te likken. Deze ochtend immers trokken we naar Sint-Martens-Lennik, alwaar een
tocht werd ingericht door MPI Levenslust. Het betreft een instituut waar
jongeren met leer- gedrags- en/of emotionele moeilijkheden worden opgevangen.
Met andere woorden, een wandeling voor het goede doel dus. Deze organisatie
ging reeds door voor de 11de maal en dat wil toch al iets zeggen. We
werden dan ook verwelkomd op het grote domein en werden er begeleid naar een
parkeerplaats in de onmiddellijke nabijheid van de plaats van inschrijving. Er
heerste reeds een drukte van belang, niet enkel omwille van deelnemende
wandelaars, maar ook tal van fietsers en mountainbikes. Blijkbaar een dagje met
voor elk wat wils.
In de sporthal, welke dienst deed
als startzaal, kregen we bij de inschrijving een brochure van tien bladzijden,
met tekst en uitleg over het te volgen parcours. Tevens ontvingen we een
bonnetje voor een gratis degustatie, later op de dag. Er kon worden gekozen uit
de volgende afstanden: 7, 14, 16 of 21 km. Wij kozen voor de wandeling van 21
km met de welluidende naam Panoramische Wandeling. Onderweg zou worden voorzien
in drie gratis bevoorradingsposten. Er werd dus veel beloofd bij de start! Na
een koffie en een hapje trokken we vanuit de sporthal op weg. We wandelden
vooreerst een stukje doorheen het domein van het MPI, waar we zicht kregen op
de kinderboerderij en het internaat van de jongeren. We vervolgden onze weg
langsheen de keuken en het voetbalveld. Toen werd het domein verlaten en
splitsten zich de deelnemers. De 7 en 14 km verliep rechtdoor, wijzelf sloegen
rechtsaf en volgden een aardeweg. Hier bevonden we ons op het Pedemolen
Wandelpad.
Na een stukje aardeweg, ging het
verder via een wegel en trokken we langsheen een uitgestrekt maïsveld. Het gras
lag nog nat en dat voelde soms een beetje fris aan. Ook al zag de lucht er
dreigend uit, het bleef droog en meer kan een mens niet verlangen. Het wegeltje
leidde ons tot aan een klein stukje bos. Hier konden we enkele soorten
paddestoelen bekijken, met daarnaast tal van nestkastjes. Naarmate we een
beetje aan hoogte wonnen, konden we achterom de eerste mooie vergezichten zien.
Deze streek is immers licht heuvelachtig en dat biedt schitterende panoramische
vergezichten. Toen we de velden verlieten, ging het via een smalle landelijke
weg tot aan een kasseiweg, de Rosweg. Hier leek deze kasseibaan eindeloos en
was rechts opnieuw geflankeerd door maïsvelden. Links konden we tuintjes
bekijken. Wat verderop kwamen de wandelaars aan de 14 km zich vanaf links weer
aansluiten en samen ging het vervolgens rechtsaf via een woonstraat.
Korte tijd later ging het opnieuw
de velden in via een aardeweg. Ondertussen hadden we zonnebloemen gezien,
druiven en vooral veel pompoenen. De aardeweg volgend, slingerden we ons tussen
tal van weilanden, waar koeien zich niet bekommerden om de voorbijtrekkende
wandelaars. Uiteindelijk leidde deze aardeweg ons tot aan de drukke
Brusselstraat, die we gelukkig slechts over korte afstand dienden te volgen.
Hier noteerden we de aanwezigheid van De Gordelroute (100 km) en de
Bruegelroute (45 km). We verlieten deze drukke verkeersader via een links
gelegen aardeweg. We waren nu op weg naar een van de eerste bezienswaardigheden
van de dag, het bos Groenenberg. Na een eindje wandelen ging het links het bos
in en bevonden we ons op het Kastelen Wandelpad. Het ging via een systeem van
trappen even naar omhoog, waar we uiteindelijk een wandelpad volgden doorheen
dit mooie stukje natuur. Hier kregen we minder licht omwille van het bladerdek
en dat gaf toch wel een eigen uitstraling aan het bos. Ontelbare kastanjebomen
bevonden zich langsheen het pad en de bolsters stonden op het punt open te
barsten.
Een dreefje aan de rand van het
bos leidde ons naar een wegje, alwaar we terecht kwamen op het Daen Vervaet
Wandelpad. Dit smalle landelijke wegje bracht ons opnieuw tot in de bewoonde
wereld, waar we de Groenstraat bereikten. Het Groenenbergwandeling Wandelpad
stond meteen bezijden de weg aangegeven. Ondertussen bevonden we ons op het
grondgebied van Gaasbeek (Lennik). Aan het eerstvolgend kruispunt ging het
rechtsaf, richting markt van Gaasbeek. We konden vandaag niet genoeg krijgen
van de wandel- en fietsroutes onderweg en konden er meteen twee aan toevoegen:
de LF6 Vlaanderen Fietsroute en de Zuunbeek Route. Terwijl we in de richting
van het centrum van Gaasbeek wandelden, zagen we links in de verte het hoog
verheven kasteel Gaasbeek reeds opdoemen. Later tijdens de wandeling zouden we
aldaar langskomen. Voor ons zagen we reeds het kleine kerkje van Gaasbeek
verschijnen en korte tijd later daalden we af naar de marktplaats. Hier
bereikten we na 7,3 km de eerste controle- en bevoorradingspost. En of we
werden bevoorraad!!
We konden vooreerst kiezen tussen
een sinaasappel en een banaan, vervolgens tussen een stukje bodding of een
wafel en kregen er nog een drankje bovenop. Tja, we hebben weinig wandelaars
horen klagen over de service op deze kleine gezellige marktplaats. Na een leuke
babbel met enkele medewerkers, ging de wandeling natuurlijk verder. Na een
laatste blik op de schandpaal trokken we langsheen de Donkerstraat. Wat
verderop ging het links de Oudenakenstraat in. Aldaar kregen we enkele mooie
gedichten te lezen, welke langsheen het parcours stonden opgesteld. De tekst
was vergezeld van een illustratie. We zouden er nog talrijke ontmoeten tijdens
de rest van de wandeling. Na een eindje deze rustige weg te hebben gevolgd,
bereikten we de grens met St. Laureins-Berchem. Hier ging het rechtsaf en
kregen we een steenslagpad voor de voeten geschoven. Onderweg hadden we
intussen enkele mooie oude hoeves kunnen bekijken en sommigen lijken echte
pareltjes inzake bouwkunst. Gelukkig dat sommigen er nog tijd en geld willen
aan investeren, om deze gebouwen te redden van de sloophamer.
De steenslag verbijtend, zochten
we onze weg tussen diverse veldwegels. Ook hier de uitdrukkelijke aanwezigheid
van maïsvelden. Het zal raar aanvoelen wanneer straks de velden weer kaal
lijken te zijn. Gelukkig konden we nu genieten van de rode muren bezijden het
pad, waar ontelbare rode bessen in dikke trossen hun heesters sierden. In vele
schakeringen van dieprood tot bijna paars hingen ze binnen handbereik. Na het
lang genieten van deze herfstvruchten, we bevonden ons ondertussen op het grondgebied
van Pepingen, bemerkten we in de verte de kerktoren van Oudenaken, onze
volgende bestemming. Via enkele landelijke, verkeersarme wegen, afgewisseld met
enkele woonstraten, bereikten we tenslotte het voorportaal van de kerk van
Oudenaken. We hadden even voordien het Vier Dorpen Wandelpad verlaten. Juist
voor de kerk dienden we een smal pad, met de toepasselijke naam Kerkweg, te
nemen, welke ons leidde omheen het plaatselijke kerkhof. Deze wegel verliep
langsheen de maïs, om wat verder doorheen een rietzone te verlopen.
Het paadje werd smaller en
kronkelde zich tussen een wildgroei van grassen. Hier namen we een korte
aanloop om een sterk stijgend kiezelpaadje te nemen dat ons, eenmaal boven
gekomen, deed aankomen aan de tweede controle- en bevoorradingspost van de dag,
een hoeve in de Molenborrestraat. We hadden ondertussen 13,1 km afgelegd.
Binnenin was een van de vroegere stallen omgebouwd tot antiek café. We namen er
even de tijd om een rustpauze in te lassen. Ook hier hadden we de gelegenheid om
gratis drank te bekomen en konden we kiezen uit wafels en bodding. We waagden
er ons ook aan een antiek volksspelletje ten voordele van het MPI. Onze inzet
van twee euro bracht ons een waardevolle prijs op, die zijn nut zal bewijzen
hier ten huize. Een handbediend ramenpoetssysteem dat de vrouw des huizes
morgen zal proberen. We weten in elk geval dat onze inzet naar een goed doel
gaat en dat is het voornaamste. Na alweer te hebben geproefd van de
zelfgemaakte wafels, trokken we ons opnieuw op gang.
We wandelden langsheen de kerk
van Sint-Laureins-Berchem, om een links gelegen aardeweg in te slaan. Dit pad
bracht ons tot aan de openbare weg, waarna we de weg dwarsten en een paadje
volgden langsheen de rand van het bos dat zich daar bevond. We hadden op die
manier het kasteelpark van Gaasbeek bereikt en volgden nu via een smalle wegel
de rand van het park. Het paadje bracht ons tenslotte tot aan de vijver
behorende bij het domein, waar we nu voor het eerst van nabij het kasteel
konden bekijken. De wandeling ging omheen de vijver, tot aan de toegangspoort
van het kasteelpark. We betraden het domein en kregen een steile trap te
verwerken, die ons tot aan de ingang van het kasteel bracht. Hier namen we even
de tijd om een kijkje te nemen op het binnenplein van het kasteel zelf. Er
waren rondleidingen bezig, welke op een vast tijdstip van start gaan. Toch
kregen we een idee over de geschiedenis van dit prachtige kasteel dat nu in
handen is van de Vlaamse Gemeenschap. Eén van de meest gekende bewoners uit de
geschiedenis betrof een zekere Lamoraal van Egmont, uiteraard bekend bij vele
lezers.
Na een indruk te hebben opgedaan,
volgden we de brede dreef op het domein, richting uitgang. Ook hier bevonden we
ons opnieuw op het Kastelen Wandelpad. Aan de uitgang gekomen, dienden we de
straat over te steken en vervolgden we onze weg richting kasteel Groenenberg,
dat even verder was gelegen. We kwamen langsheen de Groene Boskabouter, waar
het Daan Vervaet Wandelpad van start ging. Vervolgens langs de toegangspoort van
het kasteel, doch gingen rechtdoor via het Hogebossen Wandelpad. Dit liep
omheen het domein via een ernaast gelegen veldwegel. Deze leidde naar de
Laarbeekvallei. Hier kregen we zicht op een stukje natuurgebied dat zichzelf in
stand hield, zonder tussenkomst van de mens. Dat uitte zich door de enorme
wildgroei, toch de moeite om even bij stil te staan. Eens de Laarbeekvallei
voorbij, bereikten we ondertussen het grondgebied van Vlezenbeek en de drukke
Brusselstraat, die we eerder op de dag reeds hadden gedwarst.
Aan de overzijde bevond zich de
brouwerij Lindemans en hier hadden we onze laatste controle van de dag. In ruil
voor onze bonnetjes kregen we er een gratis Framboisebier van maar liefst 37,5
cl. Er kon ook worden geopteerd voor Kriek of Geuze... We lieten ons dit
drankje smaken op het terras voor de brouwerij en het moet gezegd, het heeft
ons deugd gedaan. Na zowat 17,4 km te hebben afgelegd, was dit een welkome
verfrissing die in dank door de wandelaars werd aanvaard. Uiteindelijk komt aan
alles een einde, ook aan de geneugten des levens. Met andere woorden, we
begonnen aan het laatste stukje wandelweg, richting aankomst. We keerden een
eindje terug om vervolgens rechtsaf te gaan, richting Schepdaal. Enkele
landelijke wegen brachten ons tot aan de laatste bezienswaardigheid van de dag,
een mooie watermolen. Ondertussen begonnen de wolken te dreigen en voelden we
af en toe een druppel neerslag. Teneinde toch nog droog de aankomst te
bereiken, zetten we er een beetje vaart in, teneinde de laatste kilometers af
te leggen.
Het ging stilaan richting
aankomst, maar niet voordat nog even stevig diende te worden geklommen alvorens
we opnieuw het domein Levenslust bereikten. Met een beetje geluk lukte het
zonder veel neerslag de sporthal te bereiken. Na de eindcontrole verkregen we
nog een sticker voor het wandelboek en kochten we nog een tombolabiljet ten
voordele van de inrichters. Tevreden konden we even later huiswaarts, net zoals
de overige 603 wandelaars. Uiteindelijk hadden we vandaag 21,4 km afgelegd en
elke kilometer heeft ons voldoening gebracht. Waren alle wandelingen maar
ingericht zoals vandaag en verliepen ze maar allemaal langsheen een parcours
zoals vandaag. Wij hebben daar maar één woord voor ‘beregoed’ en dat wil al
iets zeggen. We kunnen enkel maar de raad van velen onderweg opvolgen, volgend
jaar terug richting Levenslust!!!”
We sluiten stilaan deze
wandelbijdrage af, met een blik in de wandelboekjes, waarin immers ook enkele
eerste indrukken werden nagelaten.’K: Wandeling voor het goede doel. Veel
afwisselende natuur en Gaasbeek! J: Beregoed!’
Geen opmerkingen:
Een reactie posten