Gelukkig dienden we deze drukke weg slechts over korte afstand naar links te bewandelen, via een afgescheiden grasstrook tot we naar links de eerstvolgende weg konden ingaan, de Eikelbosstraat. We stapten voorbij een rechts gelegen waterzuiveringsstation, waarna er net voorbij de verharding ophield en we op een brede veldweg terecht kwamen, die leidde naar wat bos. We bemerkten een infobord dat we ons inmiddels bevonden in de Dommelvallei, een natuurgebied in wording. Na een haakse bocht naar rechts kwamen we uit in een bocht van de Hoksentstraat, doch in plaats van de openbare weg te betreden, gingen we in de bocht haaks linksaf en wandelden verder het bos in. We stapten even later doorheen een gebied van hoog opgeschoten grassen en dit op smalle kronkelende paadjes, waarvan er enkele gedeeltelijk onder water stonden. Maar het moet gezegd, hier konden we tenvolle genieten van het stralende zonnetje en stukjes bos en graspercelen afwisselen. Tenslotte kwamen we opnieuw op asfalt terecht in de Hoksentstraat, ter hoogte van het knooppunt 244, om net voorbij een grote boerderij haaks rechtsaf te gaan op een veldweg, die leidde naar een ander gedeelte van de Hoksentstaat, een paar honderd meter verder. Daar gingen we linksaf in deze straat, om kort nadien aan het eerste kruispunt verder de Hoksentsstraat naar rechts in te wandelen.
Voor ons openbaarde zich een smalle kaarsrechte asfaltweg tussen de velden. Hier voelden we pas echt de warmte van de zon, daar we geen enkele beschutting hadden, doch de uitgestrektheid van de akkers was des te beter te aanschouwen. Op het einde van het rechte stuk en in een haakse bocht naar rechts, verlieten we de weg naar links via een breed graspad, evenwijdig aan de afsluiting van een paardenweide ernaast. Op die manier bereikten we het knooppunt 240, gesitueerd aan de Hoksentkapel of anders gezegd de kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Smarten, een van de oudste kapellen van Limburg. We vonden er een mooie picknicktafel in de zon en namen dan ook van de gelegenheid gebruik om er omstreeks 11:15 uur te genieten van een broodje, alsook er een korte rustpauze in te lassen. Na een wat langere rust- en lunchpauze, wandelden we verder rechtdoor op de brede grasweg, om wat verder via een haakse bocht naar links te vervolgen tot we opnieuw op de openbare weg uitkwamen, terug in de Hoksentstraat, meteen knooppunt 242. Ditmaal stapten we verder de Hoksentstraat in naar rechts tot aan een kruispunt waar meerdere wegen samen kwamen.
Even voordien, bij het bereiken van het kruispunt met de Kruisstraat, informeerden we bij lokale bewoners naar een horecazaak. We werden verwezen naar een eindje verder in de Kuisstraat, waar café ’t Terrasje zou gevestigd zijn, zowat 300 m verder. Jammer genoeg, bij aankomst gesloten wegens privé aangelegenheid. Dan maar terug naar de Hoksentstraat om er even verder te kiezen voor de links gelegen Schansdijkstraat. Net alvorens de oude spoorweg te bereiken, vonden we het knooppunt 241, om er links een veldweg te kiezen, welke zou verlopen doorheen het Natuurreservaat Dommel. Ook ditmaal een schitterend natuurgebied, dat op het einde uitmondde op de Kenensdijk, om er linksaf te draaien. Dit smalle landelijke wegje volgend, ging het wat verder op het kruispunt met Blijlever naar rechts. Over langere afstand zouden we nu dit landelijke wegje volgen, tot we ter hoogte van een groepje woningen, links een veldweg konden ingaan. Even voordien ging het onder een hoogspanningslijn door, wat een bijzondere foto opleverde. De veldweg bracht ons tot aan het knooppunt 246, aan de oever van een kronkelend riviertje, waarvan we de oever naar rechts volgden. We zouden wat verder het knooppunt 314 moeten aantreffen, doch wellicht was een bordje verborgen of verwijderd, waardoor we tenslotte knooppunt 315 aantroffen. We waren dus even op het verkeerde pad geraakt.
Na een blik op onze wandelkaart van Bosland, konden we vrij vlug vaststellen dat we ons bevonden in de Molhemstraat. We gingen er rechtsaf op zoek naar het knooppunt 316, wat ons terug op het juiste traject zou brengen. Ter hoogte van een Y-splitsing hielden we links aan in de Molhemstraat om dan links een mooie dreef te kiezen, de Kwikstraat. Op deze splitsing troffen we een zitbank aan ter hoogte van een reproductie van de Toren van Babel. We namen er dan ook even de tijd een hapje te eten. In de Kwikstraat, een veldweg trouwens, kwamen we even later op een kruising van bospaden, ter hoogte van het knooppunt 316. Daar zouden we normaal links dienen te kiezen voor de terugweg naar Kleine-Brogel, doch gelet op de nabijheid van het centrum van Peer, gingen we rechtsaf op weg naar knooppunt 308, ter hoogte van de kerk van Peer. We stapten wat verder, kwamen het bos uit in de Schommelstraat, om er rechtsaf te gaan en zo de drukke Industrieweg te betreden. Een paar meter naar rechts konden we aan de overzijde via een brug de N73, de Noordweg oversteken. Via vervolgens de Rustoordlaan, ging het in dalende lijn naar de Steenweg Wijchmaal om daar links te kiezen en zo de Sint-Trudokerk van Peer aan te treffen. Het was ondertussen 14:00 uur geworden, tijd voor een kopje koffie tegenover de kerk in Volkscafé De Wijzers. We hadden ondertussen het knooppunt 308 aangetroffen.
Na deze laatste wandelpauze gingen we opnieuw op pad, dezelfde weg als voorheen, terug naar het knooppunt 316. Eenmaal daar opnieuw aangekomen wandelden we nagenoeg rechtdoor, doorheen het bos, om aan de rand daarvan het knooppunt 390 aan te treffen, op een kruising van bospaden. We gingen haaks rechtsaf om een paar honderd meter verder een dwars gelegen veldweg naar links in te gaan. We hielden steeds dezelfde richting aan en wandelden het knooppunt 321 voorbij tussen de akkers. Vrij vlug reeds vonden we het volgende knooppunt aan de rand van een bosje, met name 322, om er rechts het bos in te gaan. We kwamen nu langs de grafheuvels van Molhem, welke zich bevinden in de nabijheid van de Dommel. Voorbij deze grafheuvels tenslotte kwamen we op een kruising van meerdere boswegen, tevens knooppunt 323. Een breed grindpad door het bos leidde naar knooppunt 326, om er links te draaien en langs de bosrand verder te gaan. In het bos dwarsten we vervolgens de Molhemstraat en eindigden wat later aan knooppunt 325. Het was ondertussen duidelijk dat deze knooppunten zich in elkaars nabijheid bevonden. Andermaal gingen we rechtsaf en stapten een tijdje door het natuurreservaat Tweeshoors. Zo bereikten we na alweer een mooi stukje natuur het knooppunt 327 aan de Molhemstraat. Waar hebben we die naam nog gehoord. Een bocht rechts-links later bevonden we ons reeds in de Gijzenstraat. Adieu bossen en natuur dus.
De Gijzenstraat bracht ons zowat opnieuw in de bewoonde wereld en liet toe opnieuw het knooppunt 329 aan te treffen, zowat een van de eerste knooppunten die we ’s ochtends waren voorbij gewandeld. We volgden nu in omgekeerde richting een stukje van de heenweg, met name via de Schansstraat naar de Ekselsebaan en vervolgens aan de overzijde door de Burgemeester Voetslaan naar de kerk van Kleine-Brogel. Het einde van een eerste en vooral aangename kennismaking met Bosland. We sloten deze zonnige tocht af na 25106 stappen, goed voor alweer 19,080 km. Alvorens de terugreis aan te vangen, namen we omstreeks 16:45 uur nog even de tijd voor het nuttigen van een frisse cola op het buitenterras van het Run Inn fiets- & biercafé aan de parking tegenover de kerk.”