544: Schoten, Zaterdag 24 juni 2023, 19,858 km. (10.723,831 km.)

“Een wandeling met start en aankomst te Schoten. Na de verplaatsing vooraf via Cambio, vonden we een parkeerplaats in de Braamstraat, even voorbij het huis nummer 161, alwaar zich de ingang bevindt naar het Gemeentepark. We konden dan ook omstreeks 10:20 uur de wandeling aanvatten en op die manier het park betreden via een grindwegje. We hielden vrijwel dadelijk links en bevonden ons op het traject van de GR12. Amper vijf minuten onderweg troffen we in het zonnetje een picknickbank aan, goed voor het nuttigen van een laat ontbijt. Tevens konden we er de nodige bescherming aanbrengen tegen een brandende zon. Even later zetten we onze weg verder doorheen een schaduwrijke boszone, tot we een dwars gelegen verhard pad betraden. We draaiden rechtsaf en wandelden naar het kasteel van Schoten. Via het Kasteelplein verlieten we het park tussen het kasteel en de Valkentoren. Links konden we nog even het bronzen beeld zien van Armand Loveniers. Voorbij het toegangshek begaven we ons linksaf op de Deurnevoetweg, tot we even later rechts een beeld aantroffen van Maria, in een kleine kapel. We gingen er haaks rechts via de Papenaardekenstraat. We konden er genieten van wat schaduw tussen de bomen. Ter hoogte van de eerste verharde weg links betraden we het domein Borgeind, weliswaar via een smal pad dat leidde naar de Borgeindstraat. Over korte afstand gingen we rechtsaf, om op het kruispunt met de Churchillaan, de weg te kruisen en dezelfde weg naar links te volgen tot aan de rechts gelegen Josef Gijselsstraat.

Op het einde van de straat, waar de weg bochtte naar rechts, konden we via een smal pad rechtdoor naar de N115, de Ridder Walter van Havrelaan. Over geruime afstand begaven we ons rechtsaf op deze vrij drukke weg, tot aan de verkeerslichten. Aan de overzijde konden we verder wandelen in de Amerlolaan, om er de eerstvolgende straat links, de Louis Vervoortlaan in te slaan. Tussen de woningen door konden we aan het einde van de straat rechtdoor het natuurgebied ’t Asbroek ingaan. Doorheen dit mooie natuurgebied volgden we een smalle grasweg, aangegeven met bordjes van Natuurpunt. Geplaagd door ontelbare muggen, konden we even later via dezelfde ingang het gebied verlaten. Ondertussen was het al behoorlijk warm geworden in het volle zonlicht. We keerden een eindje op onze stappen terug, om dan de eerste straat links, tevens de Louis Vervoortlaan te kiezen. Tussen de villa’s door wandelden we tot op het einde van de weg, om vervolgens links de Amerlolaan op te gaan, gevolgd door de eerste straat links, eveneens Amerlolaan. Op die manier kwamen we terecht op het kruispunt met de drukke Horstebaan. Rechtsaf stapten we tot aan de oversteekplaats, om er scherp links aan de overzijde van de weg, via een grindweg het park Vordenstein te betreden. Via een toegangspoort gingen we het domein in en draaiden meteen rechts een pad op, opnieuw de rood-witte tekens van de GR12 in het oog houdend.

We passerden er het gebouw van de Oranjerie en hielden er even halt, teneinde op het buitenterras omstreeks 12:20 uur te genieten van een fris glas cola. Ondertussen hadden we een mooi uitzicht over de lager gelegen tuinen. Na te hebben genoten van deze verfrissing, bekeken we nog even aan de overzijde van het grindpad het nabij gelegen Paviljoen. Terwijl we daar uitzicht hadden op de Kapel Vordenstein, genoten we op een zitbankje van een rijsttaartje, kwestie van de inwendige mens wat aan te sterken. Tijd om terug op pad te gaan, volgden we voorbij de Oranjerie het brede gindpad, waarna we de tweede smalle zijweg links opgingen. Deze leidde ons over langere afstand onder de bomen door, waarbij we af en toe het idee hadden, een tunnel in te gaan. Ondanks de ondertussen hoge buitentemperatuur, stapten we hier dooheen een koele aangename omgeving. Aan een dwars gelegen pad en met in de verte zicht op een historische vaas op een zuil, begaven we ons naar links en gingen verder tot aan een grote rotonde in het park. We dienden er het tweede pad van links op te gaan. Aan een eerste T-splitsing kozen we nadien rechts, om wat later een volgend pad links te kiezen. We gingen onder de bomen door tot het einde van het pad, om via een andere poort het park Vordenstein te verlaten. Andermaal rechtsaf kwamen we terecht op de Peerdsbosbaan, welke we naar rechts opgingen.

We hielden de richting rechtdoor aan en staken via de brug de E19 over, om aan de overzijde het eigenlijke Peerdsbos in te wandelen. Net bij het betreden van het bos, vonden we rechts een overdekte rustplaats, we hielden er even halt voor een korte wandel- en drinkpauze. Nadien zetten we onze wandeling verder door het Peerdsbos langs de lange rechte Bremdonckdreef. Zowat op het einde van de dreef, net voorbij ’t Boschhuis (aangeduid als Melkerij) verlieten we de dreef en begaven ons op een smal bospaadje achter de woning, naast de links gelegen Laarse Beek. Het amper zichtbare kronkelende paadje, de Kruisbosdreef 1, ging voorbij een tweede overdekte rustplaats, waar we links aan voorbij gingen. Op het einde van het pad, net aan een brugje links, sloegen we haaks rechtsaf op een smalle asfaltweg, de Lange Einddreef. Wat verder bochtte het pad naar rechts en nog steeds volgden we dezelfde richting. Ter hoogte van de eerste verharde weg links, de Buizerddreef, verlieten we het Peerdsbos en ging de route tussen villa’s door richting dwars gelegen Hertendreef. Via deze weg konden we opnieuw de E19 oversteken, en de Hertendreef bewandelen tot we de eerste straat links, de Zeurtebaan konden ingaan. Op het einde van de weg, waar de verharding ophield, sloegen we een onverhard pad rechts in dat ons bracht tot aan het sportcomplex. We gingen voorbij het voetbalveld en konden er omstreeks 14:57 uur even halt houden op een zitbank teneinde nog even een broodje te nuttigen.

Na de maaltijd stapten we verder voorbij de sportterreinen en draaiden voorbij een grijs gebouw linksaf tot aan de parking. Via een doorsteekje bereikten we de N115, welke we overgingen aan de verkeerslichten om aan de overzijde de Paalstraat op te gaan, richting fietsknooppunt 20. Net voorbij het bedrijventerrein links, begaven we ons linksaf op de Bloemendaallaan, die we bewandelden tot op het einde aan het kanaal. Via brug 13 gingen we het kanaal over en stapten aan de overzijde verder op de Wezelsebaan, tot we de tweede straat rechts konden opgaan, de Mastendreef. Stilaan hadden we het gevoel dat de mooie natuurgebieden achter de rug lagen, vermits we voortaan tal van dreven dienden te volgen, tussen enorme villa’s. Na de Mastendreef volgden aldus: rechtsaf Kanaallei, rechtsaf Grote Singel, kruisen Alfons Servaislei en rechtdoor Taxanderlei. Even later linksaf Villerslei, rechtsaf Villerslei, rechtsaf Wijnegemlei, rechtsaf Schijndallei, linksaf Ransuildreef en tenslotte rechtsaf Patappeltorenweg. We wandelden er voorbij de Patappeltoren, een villa van de betere soort en hielden steeds rechtdoor aan. Voorbij de laatste woningen, verkregen we opnieuw een schaduwrijke passage onder de bomen, waar de verharding van de Patappeltorenweg ophield te bestaan. Helemaal op het einde van het pad, bereikten we de openbare weg aan de Wijtschotbaan. We konden er nog even verpozen op een zitbank in de schaduw en zeker de dorst lessen. Na een korte rustpauze begaven we ons op de Wijtschotbaan en bereikten even verder ter hoogte van de Sluizenstraat opnieuw het kanaal.

Over korte afstand volgden we het fietspad naar links, tot we via de sluis het kanaal konden oversteken, om aan de overzijde dadelijk rechtsaf het jaagpad op te gaan. We troffen er een reeds picknicktafels aan, waar we van de gelegenheid gebruik maakten de laatste sandwiches te nuttigen. Het einde van de wandeling nabij, ging het over vrij korte afstand op het jaagpad, tot we linksaf de Wijnegembaan konden betreden, welke even verder uitmondde op het kruispunt met de Braamstraat. We kozen linksaf en stapten op die manier langs het Gemeentepark van Schoten terug naar de ingang van het park. We eindigden dan ook deze wandeling na ongevaar 19,858 km te hebben genoten van een mooie natuurwandeling, maar op sommige momenten puffend van de warmte. Toen we de terugreis aanvatten, was dit bij een temperatuur van zowat 32°.”