Een georganiseerde wandeling,
welke van start ging te Koekelare. Deze tocht werd destijds als volgt
aangekondigd in de wandelgids Marching: ‘Zaterdag – samedi 1/5/2010 – 8680
Koekelare (West-Vlaanderen), 26ste Grote Westpoldertocht –
6-12-15-20-25-30 km. De Motestappers Koekelare. Start: Zaal Zuudhove. Rustige
wegen, grote verscheidenheid van parcours, recreatiepark De Mote, Thaise tuin, Hovaeremolen,
enz.’ Na afloop schreven we nog dezelfde avond een kort verhaal, met betrekking
tot de bezienswaardigheden onderweg, omstreeks 18:42 uur.
“Deze ochtend konden we nog even
genieten van de laatste zonnestralen van de dag, op weg naar Koekelare in
West-Vlaanderen. Daar ging vandaag immers de 26ste Grote
Westpoldertocht door, een organisatie van de plaatselijke wandelclub De
Motestappers. De startzaal was gelegen in het centrum van deze gemeente, met
name de zaal Zuudhove. Er was voldoende parkeerplaats te vinden in de
onmiddellijke nabijheid van de startplaats, zodat we op wandelafstand ons
voertuig konden parkeren. Even later konden we terecht in de ruime vertrekzaal,
om daar te zorgen voor de inschrijving alsook voor de versterking van de inwendige
mens. Volgens de informatie, duidelijk opgehangen in de startlocatie, kon
worden gekozen uit de volgende afstanden: 6, 10, 15, 20, 25 of 30 km. We
besloten om deel te nemen aan de wandeling van 25 km, met een werkelijke
afstand van 23,7 km. Onderweg zouden we een drietal controleposten aantreffen.
Nog onder een droge hemel konden we even later op weg om de wandeling aan te
vangen.
Het eerste gedeelte van de
wandeling bedroeg volgens de info 4,5 km. We verlieten de startzaal en toen we
de openbare weg bereikten, konden we bemerken dat we ons reeds bevonden op het
traject van de Krekedalroute (een fietsomloop van 47 km) en de Koekelareberg
Wandelroute. We volgden deze beide routes tot aan de kerk van Koekelare, alwaar
we een eerste splitsing op het parcours aantroffen. Bij een eerste passage ging
het naar rechts voor de volgende afstanden: 5, 10, 25 en 30 km. Deze wijziging
volgend, wandelden we over een verder gelegen parking, in de richting van het
Oosthofpark. Luidens plaatselijke info bevond zich hier vroeger het
gelijknamige kasteel, vandaag bevindt zich op deze plaats een buurtpark voor de
aanpalende woonstraten. Via het park verlieten we de bebouwde kom van Koekelare
en trokken via landelijke wegen naar de open velden en akkers. Afwisselend
kregen we enkele rustige betonbaantjes en onverharde veldwegen te verwerken.
Talrijke landbouw- en veebedrijven passeerden de revue. Ook hier kwamen we
herhaaldelijk tot de vaststelling dat het rustig wandelen was langsheen deze
akkers en weilanden.
Even later bereikten we opnieuw
de drukke weg, waar we ter hoogte van een aldaar gelegen Nightclub The Princess
links afsloegen. We kwamen opnieuw in een woonzone terecht en volgden vanaf nu
het verloop van de Utfang route en de Boskapel route. Doorheen deze verkaveling,
kwamen we wat later terecht in de Regenboog, een school voor kinderen met
leermoeilijkheden. Daar konden we terecht voor een eerste controle, net op
tijd, aangezien het buiten reeds fel begon te regenen. Ter hoogte van de ingang
bevond zich een CM-stand, waar je als deelnemer terecht kon voor het meten van
de bloeddruk en het bepalen van de BMI. Wij genoten binnen van een warm
drankje, in afwachting dat het zou ophouden met regenen. Na de bui, trokken we
opnieuw op pad voor het tweede gedeelte van de tocht over een afstand van 5,5
km. Dit stukje parcours zou ons opnieuw naar de startzaal brengen.
Bij het verlaten van de
controlepost, vervolgden de deelnemers aan de 5 km hun weg rechtdoor, terwijl
de afstanden 10, 25 en 30 km links afbogen. Over korte afstand volgden we een
stukje van de heenweg, waarna het wat verderop rechtsaf ging in de richting van
een verder gelegen heuvel. We volgden hierbij opnieuw aanvankelijk de
Krekedalroute en de Koekelareberg wandelroute. Links kwamen we langsheen het
natuurgebied De Swal, dat echter geen deel uitmaakte van het wandeltraject
vandaag. We vonden even verder opnieuw de aanwijzingen van de Utfang route en
de Boskapel route, die het gezelschap kregen van de Kooklarenoene route,
blijkbaar een autotraject. We naderden ondertussen de heuvel waarvan sprake, om
die vervolgens via een toegangshekje, te kunnen beklimmen. Hier bevond zich een
smal verhard paadje dat zich tussen de akkers kronkelde in de richting van een
klein stukje bos bovenop de heuvel. Hier kregen we een mooi zicht over de lager
gelegen vallei met in de verte de kerktoren van Koekelare. Aan de andere kant
van de heuvel ging het gestaag naar omlaag, in de richting van de drukke weg,
richting Diksmuide.
Eenmaal deze drukke weg bereikt,
ging het rechtsaf, waar we gelukkig het van de weg gescheiden fietspad konden
volgen. Na een eindje dalen sloegen we een rechts gelegen landweg in, die de
richting nam van de kerktoren van Koekelare. Hier kregen we opnieuw de eerste
druppels te verwerken en begon de hemel er dreigend donker uit te zien.
Voldoende reden om de regenbroeken aan te trekken en zoals even later bleek,
juist op tijd. We kregen hier de regen van opzij en dat minderde enigszins het
ongemak. We naderden stilaan opnieuw de bebouwde kom van Koekelare, waar we nog
even doorheen het plaatselijke recreatiepark De Mote wandelden, alvorens de
startzaal te bereiken. De Rumbeekwandeling, had ons even voordien langsheen de
visvijver geleid en uiteindelijk gebracht tot in de zaal via de erachter
gelegen school. Zo was de eerste lus afgelegd en konden we bemerken dat we 10
km ver waren gewandeld. Na de controle wachtte ons een tweede lus.
Het eerste gedeelte van de tweede
lus bedroeg 7,27 km. We verlieten de controlepost langs dezelfde weg in de
richting van de kerk van Koekelare, om daar aan de splitsing een andere
richting te nemen. Ditmaal ging het rechtdoor, in het gezelschap van de
wandelaars aan de 15, 20 en 30 km. We volgden opnieuw de Kooklarenoene route.
We volgden nu overwegend rustige landelijke wegen, in de richting van een in de
verte zichtbare molen. Volgens parcoursinfo zouden we onderweg de Hovaeremolen
te zien krijgen. We zagen die nu reeds heel in de verte staan en het verloop
van de wandeling ging die richting uit. Na enkele kilometers deze polderwegen
te hebben gevolgd, bereikten we uiteindelijk de reeds vermelde molen, geplaatst
ter hoogte van een kruispunt. Het bouwwerk had reeds tal van stormen en
oorlogen doorstaan en werd aangekocht door de gemeente in 1973, na enkele jaren
voorheen te zijn gestopt met het molenwerk. Enkele antieke landbouwwerktuigen
stonden in de nabijheid van het molengebouw en ondergetekende kon aan de drang
niet weerstaan, om even plaats te nemen op een van deze verouderde tuigen.
Na deze ludieke onderbreking
sloegen we voorbij de molen linksaf en trokken opnieuw in de richting van de
open velden. Een tegelpad zou ons geruime tijd gidsen tussen de pas geploegde
velden, tot we plotseling werden voorzien van een wel heel lange en hevige
plensbui. Binnen de kortste tijdspanne, kregen we natte kousen en voelden we
het water overal doordringen. Dit was nog eens een voorjaarsbui om U tegen te
zeggen. Gelukkig komt ook aan de ergste bui een einde en konden we even later
bekomen in zaal Mokkernaere gelegen op de wijk De Mokker in Koekelare. Hier
waren we toe aan wel een langere pauze om vooral de natte sokken te vervangen
door droge exemplaren en de rest van de kledij een beetje te laten drogen. Toen
we wat later begonnen aan het laatste stukje wandelweg, was het buiten alweer wat
opgeklaard. Aan de uitgang van de zaal bevond zich alweer parcoursinfo, met
name ter attentie van de 20 en 30 km wandelaars die hier bij een eerste passage
rechts dienden aan te houden. Rechtdoor ging het voor de 15 en 25 km, alsook
voor de 20 en 30 km bij een tweede doortocht. We waren dus vertrokken voor het
laatste stuk van 6,5 km wandelweg. Het laatste gedeelte bracht ons overwegend
bosgebied, waarbij we doorheen enkele prachtige en rustige dreven konden
wandelen, die nu natuurlijk fris geurden, omwille van de voorbije regenval.
De rood-witte markeringen van de
GR131 hielden ons af en toe langsheen de weg gezelschap. Eenmaal het bosgebied
achter de rug, bereikten we de bebouwde kom van Koekelare en ging het via een
nieuwe verkaveling in de richting van de kerktoren. Heel even nog kregen we
enkele mooie kunstwerken te zien in het recreatiepark, waar we reeds vroeger op
de dag waren doorheen gewandeld. Uiteindelijk bereikten we bij een nieuwe
regenbui de aankomst en konden we onze natte spullen kwijt. In de startzaal
stond de deelnemersteller ondertussen omstreeks 14 uur op 1104 en dat hadden er
ongetwijfeld meer kunnen zijn, ware het niet dat het weer hier duidelijk de
grote spelbreker was geweest. Vandaag konden we genieten van een vooral rustige
wandeling doorheen een mooi landelijk gebied, jammer genoeg af en toe voorzien
van de nodige neerslag. Het betrof een verzorgde tocht, degelijk uitgepijld en
onderweg voorzien van ruime en verzorgde rustposten. Er was voldoende
parcoursinfo voorhanden, alsmede foto's en uitleg aangaande de
bezienswaardigheden onderweg.”
Ditmaal eindigen we ons
wandelverhaal met een blik in de wandelboekjes. ‘K: Goed verzorgde wandeling.
Buiten enkele kunstwerken, niet veel gezien, behalve polders. Klein beetje park
en bos. Stevige regenbuien. J: Rustige en landelijke wandeling doorheen
Koekelare en omgeving. Bos, park en woonzone. Tevens langsheen de Hovaere
molen. Onderweg hevige regenbuien gekregen!’