587: Chiny, Zaterdag 05 oktober 2024, 11,276 km. (11.360,685 km.)

“Wandeling nr. 9 uit het ‘Wandelboek De Ardennen en Wallonië’, met start en aankomst te Chiny. Een wandeling bestaande uit twee lussen van respectievelijk 4,85 en 5,9 km. De lussen gaan van start ter hoogte van de voetgangersbrug over de Semois, ter hoogte van het hotel ‘Aux Comtes de Chiny’. Vooraf maakten we de verplaatsing via Cambio en vonden bij aankomst een parkeerplaats in de Rue de l’Embarcadère, vlakbij het hotel. Omstreeks 11:34 uur konden we beginnen met het bewandelen van lus 1, aanvangend ter hoogte van het reeds vernoemde hotel. We begaven ons vanaf de voetgangersbrug via de Rue de l’Embarcadère naar het 100 m verder gelegen kruispunt met de Rue de Cornicelles, om daar rechtsaf te draaien. We passeerden een kajakverhuurbedrijf en betraden vrij vlug het ‘Bois Communal de Chiny’. Amper 100 m verder bereikten we in het begin van het bos een driesprong van boswegen. Daar kozen we het uiterst linkse pad, aangeduid door gele rechthoekjes, met name de wandelroute 25. De eerste beklimming van de dag werd aangevat, via een vaak stuk gereden bosweg, omwille van boswerkzaamheden. Zowat driekwart kilometer verder, kwamen we aan een voorlopig hoogste punt uit, op een asfaltweg aan de rand van het bos. We bemerkten er een hoge zendmast. Aan deze mast begaven we ons even naar rechts, om vrijwel dadelijk opnieuw links te kiezen en een smalle bosweg op te gaan.

Het bospad werd steeds smaller en verliep in dalende lijn tussen reeds bruin gekleurde varens door. Na geruime tijd te zijn gedaald, mondde het pad uit op een dwars gelegen kiezelweg, met links een kabbelend riviertje. Hier aangekomen draaiden we haaks rechstaf de brede kiezelweg op. Langzaam maar zeker wonnen we opnieuw aan hoogte, op weg naar de zogeheten ‘Rocher du Hat’. Nog steeds oog hebbende voor de gele rechthoekjes van wandeling nr. 25, stapten we ongeveer 1,5 km over de vrij brede golvende kiezelweg, om uiteindelijk het belangrijke uitkijkpunt te bereiken. Vooreerst echter op weg daarheen, konden we omstreeks 12:45 uur even genieten van een korte wandel- en eetpauze op een zitbank bezijden het pad. Eenmaal de ‘Rocher du Hat’ aangetroffen, bereiktbaar via een steil rotspad, voorzien van een touw, konden we daar op een zitbankje genieten van het prachtige uitzicht over de lager gelegen Semois. Voorbij het uitkijkpunt begonnen we nadien aan een steile afdaling, in de richting van twee bomen, voorzien van het cijfer 8 op een gele achtergrond. Wat verder, voorbij het steile gedeelte, aan een jonge aanplant van berken, kwamen we uit op een dwars gelegen grindweg, die we naar rechts opgingen, in dalende zin. Deze weg leidde naar de driesprong in het bos, alwaar we eerder op de dag waren van start gegaan.

In omgekeerde richting verlieten we het ‘Bois Communal’ via de reeds gekende Rue de Cornicelles, om andermaal het kruispunt te betreden met de Rue de l’Embarcadère. Na afloop van de eerste lus, begaven we ons in de nabijheid van het kruispunt naar de ‘Auberge chez Dikke Vriend’, om er omstreeks 13:40 uur op het buitenterras, te genieten van een kopje koffie, alvorens later de tweede wandellus aan te vangen. Na te hebben genoten van de koffie, konden we de tweede lus aanvangen. We keerden op onze stappen terug en daalden via de Rue de l’Embarcadère af naar de voetgangersbrug over de Semois. Via deze brug staken we de Semois over, om aan de overzijde rechtsaf het brede grindpad naar rechts te kiezen. Over een afstand van 2,75 km wandelden we steeds in dezelfde richting via deze grindweg, tot we tenslotte het kruispunt naderden met de N894. Zowat 50 m vóór deze openbare weg, draaiden we zowat 180° linksaf, om opnieuw het ‘Bois Communal de Chiny’ te betreden. We keerden terug naar de voetgangersbrug, ditmaal via een brede bosweg over een afstand van 2,87 km.

Na vooreerst een beklimming te hebben ondergaan, volgde nadien een gestage afdaling richting Semois. Eenmaal beneden aangekomen aan de oever van de waterloop, ging het op het dwars gelegen oeverpad over korte afstand linksaf, tot aan de brug. Eenmaal opnieuw aan de overkant van de Semois, eindigde ook deze tweede lus, een route aangegeven in omgekeerde richting door blauwe rechthoekjes, zijnde wandeling nr. 27. Al bij al een geslaagd kennismaking met het bos, op een vrij zonnige herfstdag. Nadien volgde nog een lange rit huiswaarts.”