Het verhaal inzake een wandeltocht, beschreven
in één van onze Dagstappergidsen over de Ardennen, met name een tocht met start
in Havelange.
“Vrij vroeg in de ochtend ging het alweer naar
de overkant van de taalgrens, teneinde er een wandeling te maken met vertrek in
Havelange. Ook ditmaal vonden we het beschreven traject in de Dagstappergids
Ardennen – Deel 3. We konden vrij gemakkelijk ons voertuig achterlaten op de
parking op wandelafstand van de kerk. Van bij de start van deze tocht, volgden
we vrijwel dadelijk het traject van de ‘Promenade de la Pyramide’. We wandelden
doorheen enkele woonstraten, licht dalend en reeds voorzien van heel wat
zonneschijn. Het beloofde dus een aangename wandeldag te worden. Vrij vlug
lieten we de dorpskern van Havelange achter ons en kregen zicht op het
landschap van de Condroz. Even verder, ter hoogte van een kanjer van een
wintereik, ging het rechtsaf en veranderde de aard van het wegdek. We wandelden
langsheen het bos ‘Patte d’Oie’, om terecht te komen op een nieuw aangelegde
Ravel. We volgden vanaf nu een smal asfaltweggetje doorheen het ‘Bois des
Tombes’.
Langs weerszijden van de Ravel waren de bermen
dichtgegroeid met fris groen. Een lange rechte weg lag voor ons. Af en toe
bemerkten we fietsers welke eveneens een gedeelte van dit smalle paadje
volgden. Een tijdje wandelen langsheen dit aangename weggetje, deed ons de
provinciegrens overschrijden van Luik en Namen. Zo wandelden we ter hoogte van
het bord ‘Clavier’ de provincie Luik binnen en verlieten ‘Havelange’ in de
provincie Namen. Zowat een kilometer verderop bereikten we het gehucht
Petit-Avin en dienden daar de Ravel te verlaten. We bemerkten er dan ook een
bouwvallig schuilhokje, dat vroeger gesitueerd was langsheen de voormalige
spoorweg. Hier namen we dan ook de gelegenheid te baat, om een eerste maal een
hapje te eten en iets te drinken. Na dit korte oponthoud, vervolgden we onze
weg. Het ging dadelijk rechtsaf en in sterk dalende lijn naar de openbare weg.
We passeerden vervolgens een kapelletje ter ere van Onze-Lieve-Vrouw en staken
de Houyoux over, een typisch riviertje voor de streek.
Onze weg verder volgend, kregen we rechts een
prachtige waterpartij te zien, badend in het felle zonlicht. Een zevental rode
beuken weerspiegelden in het zonlicht, terwijl op de achtergrond enkele koeien
languit in het gras genoten van deze zomerse ochtend. We bereikten het
gelijknamige gehucht Houyoux en genoten wat later van het uitzicht op een
prachtig kasteeldomein met links daarvan een unieke vijver. Tezelfdertijd
volgden we het parcours van de ‘Route Romantique’. Net voorbij het kasteel van
Houyoux bereikten we ter hoogte van een kleine beek een wandelpaal. Daarop was
te bemerken dat we ondertussen reeds zes kilometer waren verwijderd van
Havelange en we ons ook hier bevonden op de ‘Promenade de la Pyramide’, nog
steeds aangeduid door rode rechthoekjes. Voorbij het kasteel ging het nu via
een grindpad langsheen de kasteelhoeve en begonnen we aan een langzame
beklimming, richting een lindedreef.
Volgens onze Dagstappergids zouden er langsheen
deze dreef niet minder dan 280 lindes staan, we hebben ze echter niet nageteld.
Eenmaal de dreef achter de rug, bemerkten we voor ons het eigenaardige bouwsel
dat luisterde naar de naam piramide van Verlée. We kwamen dan ook in open
landschap terecht en hoeft het gezegd, een zitbank ter hoogte van deze piramide
nodigde uit tot een moment van verpozing en uiteraard tot het versterken van de
inwendige mens. Met een fraai panorama van 360°, kan men zich geen beter decor
inbeelden om te genieten van een broodje en een koele verfrissing. Na wat te
hebben genoten van het uitzicht na de maaltijd, werd het opnieuw tijd om onze
weg te vervolgen. Tegenover de piramide volgden we nadien een dalende weg in de
richting van een bos en passeerden zowaar het plaatsnaambord Bouillon, ditmaal
echter een gedeelte van Havelange. Links en rechts van de weg, waren zware
landbouwmachines in de weer de oogst binnen te halen. Na een stukje doorheen
het bos te zijn gewandeld, bereikten we wat later opnieuw de openbare weg, om
via enkele richtingsveranderingen opnieuw uit te komen ter hoogte van een grote
weide met hekje.
Hier bemerkten we de bordjes van de ‘Sentier de
Bouillon’. Na een afdaling doorheen de weide bereikten we wat lager opnieuw de
Ravel. Korte tijd nadien bevonden we ons opnieuw bij het vertrekpunt. Meteen
was dit het einde van een eerste lus. Een tweede kortere luswandeling zette ons
op pad via de ‘Promenade du Bois d’Ossogne’. Het ging nu via de hoofdweg
doorheen het dorp naar links langsheen de kerk en een oorlogsmonument. In de
onmiddellijke nabijheid vonden we een geopende herberg en konden we even
bijtanken. We verlieten nadien vrij vlug de woonkern van Havelange en begonnen
aan een lichte klim, langsheen het kerkhof. Geruime tijd later bereikten we het
reeds vermelde ‘Bois d’Ossogne’. Alweer werd het stevig klimmen, maar we werden
even later beloond met een schitterend uitzicht over het gehucht Ossogne. Via
een klein ommetje langsheen een grasweg, daalden we uiteindelijk af naar de
woonkern van Ossogne.
Eenmaal beneden in het gehucht aangekomen, dienden
we stilaan te denken aan de terugtocht en vonden dan ook op één van de panden
een wegwijzer richting Havelange. Voorheen afgedaald naar deze woonkern,
wachtte ons nu een stevige beklimming om terug uit het dal weg te komen. Na een
nogal moeilijke klim bereikten we opnieuw het Bois d’Ossogne en kregen terug de
voldoening van het wandelen doorheen de bossen. Even buiten het bos bereikten
we het baken ‘Malihou, echter zonder aanduiding van de hoogte waarop we ons
bevonden. Het laatste stukje wandelweg leidde ons langsheen het traject van de
‘Promenade d’Offoux’ om op die manier het baken Hiétine te bereiken. Stilaan
bereikten we de eerste panden van Havelange en even later het einde van deze
toch alweer mooie dagtocht.”
J: Havelange. Tocht uit de Dagstappergids
Ardennen. Wandeling vanuit Havelange. Eerste lus naar Petit-Avin en Hoyoux,
tweede lus doorheen het gehucht Ossogne. Zonnig wandelweer.