We verlieten de Getendijk naar links om door middel van een grasweg een natuurgebied in te gaan. Enkele vlonderpaden kregen we te verwerken, alsook enkele wandelpoortjes. Zowat halverwege een open weide passeerden we het knooppunt 100, waar we rechtsaf gingen om tenslotte, na alweer een wandelpoortje opnieuw de Hokstraat te bereiken, ditmaal een brede grindweg. Geruime tijd vorderden we tussen kleine percelen bos, afgewisseld met open ruimten, tot we het knooppunt 129 naderden. We gingen er linksaf een smal wandelpad op en verlieten op die manier de Hokstraat. We kwamen nu terecht tussen akkers en weilanden en bewandelden smalle paadjes, tot we wat verder een bredere onverharde weg vonden, ter hoogte van de Hazenbergweg, om er het knooppunt 130 aan te treffen. We kozen er haaks rechtsaf en volgden een smalle wegel tussen de velden. Een onaangename wind voelde hier duidelijk in het nadeel. Een eindje verder bevond zich een soort houtwal en daar vonden we wat beschutting tegen de wind. We konden er het regenpak uittrekken en er tevens van de gelegenheid gebruik maken, nog een broodje tussen de kiezen te stoppen. Na een eerder korte wandelpauze gingen we verder via dit smalle wandelpaadje tot we het knooppunt 137 vonden, op de kruising met een dwars gelegen smalle betonweg, de Doysbroeckweg.
Eindelijk nog eens een verharde weg onder de schoenen, betraden we de weg naar rechts. We stapten voorbij een links gelegen weg, om de richting rechtdoor aan te houden tot aan het knooppunt 128. We gingen nog wat verder rechtdoor om nadien de Doysbroeckweg te verlaten naar links en een stukje bos te betreden, behorende tot het Doysbroek. Na een eerder korte passage doorheen dit broek, troffen we het knooppunt 102 aan in de Getestraat, een grindweg langsheen de Grote Gete. We gingen haaks linksaf en stapten een tijdje op de Getedijk tot aan het volgende knooppunt, 103, ter hoogte van de brug over de rivier. We staken de Grote Gete over en betraden de Getestraat, om deze te volgen tot aan de Oude Spoorweg, zijnde het knooppunt 104. We bevonden ons ondertussen op het grondgebied van Neerlinter. Aan het knooppunt verlieten we de openbare weg en volgden het wandel- en fietspad naar links langs de voormalige spoorweg. Bezijden het pad vonden we een picknicktafel, alwaar we even halt hielden om de dorst te lessen. Even later begaven we ons terug op weg om een tijdje te wandelen langs de Oude Spoorweg.
Uiteindelijk, eenmaal het volgende knooppunt aangetroffen, met name 146, verlieten we het wandel- en fietspad naar rechts en volgden er een veldweg, de Kwadehaag. Deze veldweg mondde uit in de Kwadeplasstraat, welke we links opgingen. Op het einde van de straat kruisten we de Neerlintersesteenweg, om aan de overzijde verder te stappen in de Braambeekstraat. We zouden gedurende lange tijd deze smalle landelijke weg bewandelen, voorbij de knooppunten 106, 107 tot en met 108. Daar waar de Braambeekstraat overging in de Putstraat, gingen we rechtsaf verder, eveneens Braambeekstraat. Nog steeds tussen de velden door, kwamen we tenslotte aan in de bewoonde wereld, met name de Kasteelstraat, aan het knooppunt 144. Nogmaals dienden we rechts te kiezen en de Kasteelstraat in te gaan, een vrij drukke weg. We stapten even verder voorbij het knooppunt 109 en behielden dezelfde richting tot de Kasteelstraat tenslotte uitmondde op het dorpsplein van Neerlinter. Daar bemerkten we het knooppunt 105, om er even halt te houden voor een middagmaal, na de Grote Steenweg te hebben gekruist.
We konden er plaats nemen op een zitbankje en genieten van het zonnetje, terwijl een broodje werd genuttigd. Jammer genoeg, in tijden van Corona, geen enkele mogelijkheid ergens een terrasje te bezetten of gebruik te maken van een toilet. Na dit oponthoud werd de tocht vervolgd in de Getestraat, tegenover de Kasteelstraat, om er even verder het knooppunt 145 aan te treffen. Daar verlieten we de openbare weg, om links een smal wandelpad op te gaan, genaamd Houtekruisweg. Bijna op het einde van het pad ging de weg over in Kerkweg, waarna we kort nadien opnieuw een drukke weg betraden, de Grote Steenweg. Over korte afstand ging het rechtsaf, tot aan het knooppunt 11 op het kruispunt met de Dotermontstraat. We draaiden de straat rechts in teneinde deze te volgen tot de weg eindigde aan het knooppunt 139, waar we ons opnieuw bevonden op het wandel- en fietspad van de voormalige Ijzerenweg lijn 22. Ondertussen waren we net de klok van 14:30 uur voorbij en namen we even de tijd om een wandelpauze in te lassen op een zitbank aan het knooppunt. Na wat te hebben genoten van de talrijke fietsers welke voorbij reden, volgden we naar links het pad, tot het knooppunt 138, amper 200 m verder. We verlieten er definitief de Oude Spoorweg naar rechts en betraden de bivakzone De Getedraak. Aan de ingang konden we even van nabij de Kamsalamanderhut bekijken, met wat info over de Grote Getevallei.
Doorheen dit natuurgebied volgden we geruime tijd het plaatselijke Kamsalamanderpad, dat ons achtereenvolgens de Grote Vliet en vervolgens de Grote Gete liet overschrijden. Zo kwamen we opnieuw aan het knooppunt 101, dat we reeds vroeger op de dag waren gepasseerd. We zaten terug op de Getendijk en volgden nu in omgekeerde richting een tijdje hetzelfde traject als voorheen, tot aan het knooppunt 19. We gingen niet nogmaals de Hokstraat in, doch bleven verder rechtdoor gaan, om nogmaals via een brug de Grote Gete te kruisen. Net voorbij de brug gingen we knooppunt 10 voorbij via de Molenstraat, om nog een laatste maal een stukje van de Oude Spoorweg te volgen naar rechts, dat ons leidde doorheen een stukje bos en liet aankomen op het reeds vermelde Avonturenpad. Zo kwamen we voorbij knooppunt 1 en eindigde onze wandeltocht op het Stationsplein van Drieslinter. We sloten deze wandeling dan ook af na 19842 stappen en 15,278 afgelegde km. Alvorens de terugreis aan te vangen, gingen we nog over tot de aanschaf van een hamburger via take-away bij Brasserie De Smed. Dat het heeft gesmaakt hoeft wellicht niet te worden vermeld.”