Onze wandeling verliep vervolgens een tijdje evenwijdig aan een smalle beek, tussen de Verdronken Kinderendreef en de Korporaaldreef. Ter hoogte van de eerste dwars gelegen dreef ging het naar links, om weinig later opnieuw links af te slaan, terug op de Verdronken Kinderendreef. Toen we nadien opnieuw op de kruising kwamen met de Infantedreef, ging het nagenoeg haaks rechtsaf tot we de volgende dreef konden aantreffen, de Hoefijzerweg of Chemin du fer à cheval. We dienden dit wandelpad naar links op te gaan en kregen zo stilaan zicht op de plaats waar we voordien waren van start gegaan. We hadden zo een kleine lus afgelegd van zowat 3 km. Tijd om er even op een bankje te verpozen voor een hapje en een drankje. Na een wat langere eet- en rustpauze, maar vooral na te hebben genoten van het zonnetje, gingen we opnieuw op weg. Ditmaal begaven we ons naar links op de Boshyacintenvoetweg, welke leidde langs de Westelijke Verdronken Kinderenvijver. Een bocht op het gevolgde pad naar rechts, liet ons dan ook de Oostelijke Verdronken Kinderenvijver bekijken. We kruisten even later de Tweebergenweg of Drève des Deux Montagnes en stapten voorbij de Kluizenaarsvijver, om dan rechtsaf verder te wandelen op het Vuilbeekpad. Dit mooie en kronkelende bospad kenden we reeds van vorige wandelingen doorheen het Zoniënwoud.
Echter daar ging de geplande tocht de mist in. We dienden immers na een tijdje het Vuilbeekpad naar links te verlaten via het Berkenvoetpad, richting Sint-Hubertusdreef, doch blijkbaar hadden we deze afslag over het hoofd gezien. We wandelden nog steeds verder langs het Vuilbeekpad, op zoek naar de afslag, doch uiteindelijk kwamen we terecht op het einde van dit reeds vermelde pad. Totaal uit de richting konden we vaststellen. We bevonden ons toen in de nabijheid van de drukke Harasdreef links, bijgevolg draaiden we rechts een bospad op dat tenslotte uitmondde in de Tweebergenweg. Even over korte afstand naar links en we arriveerden in de Lorrainedreef. We gingen dan maar op zoek naar de kortst mogelijk route richting centrum van Brussel. Na een tijdje doorheen de Lorrainedreef te zijn gegaan, bemerkten we één van de vele fietsroutes doorheen de hoofdstad, alwaar we konden aflezen dat we 8,3 km waren verwijderd van het Centraal station. We besloten dan maar deze route 5 te volgen, richting spoorwegstation. Onderweg passeerden we nog de begraafplaats van Elsene, alwaar we even halt hielden om er het graf te zoeken van een van de verre verwanten van maatje, nota bene een militair gesneuveld tijdens de oorlog.
Na wat zoeken vonden we de betreffende plaats op het kerkhof. Nadien zakten we stilaan af door enkele drukke winkelstraten om tenslotte in het station de terugreis aan te vatten. We eindigden deze enigszins anders verlopen wandeltocht na 28207 stappen, goed voor 21,437 km.”
Het zal niet de laatste keer zijn dat we een afslag missen. Maar het is wel zo vervelend als er ergens iets ontbreekt. Sommige wandelpaden mag men best beter nakijken en onderhouden. Achteraf kan een mens er eens mee lachen maar in het moment zelfs ... tja. Gelukkig zijn er ook fijne dingen ♥
BeantwoordenVerwijderen