donderdag 7 januari 2021

431: Dilsen-Stokkem, Zaterdag 11 januari 2020, 22,031 km. (8779,621 km.)

"Een wandeling uit de Dagstappergids Limburg 2, met start en aankomst te Dilsen-Stokkem. De totale wandelafstand bedraagt 20,1 km en kan worden opgedeeld in een noordelijke lus van 10,1 km en een zuidelijke lus van 10 km. Het aanbevolen vertrekpunt situeert zich op de parking van het recreatiedomein Sparrendal. Tijdens de tocht wordt een gedeelte gevolgd van de GR561. Na een voorafgaande autorit en een hapje ter plaatse, konden we omstreeks 10:25 uur aan de dagtocht beginnen. We begonnen in eerste instantie met het bewandelen van de noordelijke lus, een tocht doorheen het Dilserbos. Vanaf de parking volgden we een zandweg naar links, langsheen de camping en hadden daarbij de komende 4 km oog voor de rood-witte markeringen van de GR561. Op een T-splitsing ging het even links-rechts om dan langzaam af te dalen via een zandweg. Gekomen aan een volgende Y-splitsing hielden we links en beklommen een steile zandtrap om boven vervolgens naar rechts af te dalen. We bereikten beneden een grindweg, alwaar we links aanhielden, over zowat 450 m. We kwamen terecht op een laan, welke we slechts kort naar rechts indraaiden, om nadien opnieuw rechts terug het bos in te gaan. We bevonden ons kort daarna in een klein dal, tot we een kruising aantroffen met een weg naar links.

Via deze weg zouden we later terugkeren. Nu hielden we echter de richting rechtdoor aan over geruime afstand, tot we langs een takkenwal voorbij kwamen, gevolgd door een keienpoort. Daar gingen we haaks linksaf en begonnen met het volgen van een kronkelend en stijgend zandpad. Toen we uit het dal waren gestegen, kwamen we uit op een grindweg. We gingen linksaf de grindweg op, welke even verder, na een bocht naar rechts, verhard werd. We naderden op die manier de manege van de Driepaalhoeve. Net voor de manege verlieten we de openbare weg en gingen links een grindweg op. We verlieten er even het traject van de GR561 en volgden langsheen de rand van een bos de rode plaatselijke wandelroute. Even verder veranderde de grindweg in een graspad en verliep tussen de weiden. Inmiddels was het 11:45 uur geworden en hielden we even halt voor een korte picknick. Korte tijd later zetten we onze tocht verder, richting bos. Eenmaal aan de bosrand gekomen, wandelden we naar rechts langsheen de rand, tot we tenslotte schuin links opnieuw het Dilserbos konden ingaan. Na een poosje troffen we een zitbank aan, tijd om even te pauzeren, ondertussen reeds de klok van 12:15 uur voorbij. Het was er opvallend stil. Voorbij de bank wandelden we naar links over zowat 500 m, om vervolgens na een rechts-links beweging, terecht te komen op een zandweg.

Even verder gingen we voorbij een takkenwal naar rechts en klommen tot bij een uitkijkhut. Daar ging het via een dalend pad linksaf, tot we opnieuw het punt bereikten waar we eerder op de dag reeds waren langs gekomen. We stapten nu een eindje in omgekeerde richting als vroeger op de dag. De zandweg waarop we ons nu bevonden volgden we zowat 800 m rechtdoor, om nadien een dalende weg naar links in te gaan, tot we tenslotte een trap bereikten. Via deze trap kwamen we op een slingerend pad dat in dalende zin verliep naar de parking waar we deze noordelijke lus hadden aangevangen. Het was net 13:30 uur toen we opnieuw op de startplaats kwamen. Tijd om de zuidelijke lus te beginnen welke ons zou leiden doorheen het Lanklaarderbos. We staken de drukke N75 over en begaven ons op de kiezelweg aan de overzijde van de weg. We bevonden ons opnieuw op het traject van de GR561. Ongeveer een halve km verder hielden we op een kruispunt rechtdoor aan, tot we de afsluiting aantroffen omheen de terrils van Eisden. Daar begaven we ons naar rechts, met de afsluiting aan de linkerkant. Nadien arriveerden we op een T-splitsing, alwaar we omstreeks 14:00 uur even halt hielden voor een picknick. We hadden ondertussen het oude kolenspoor bereikt.

Na een korte eet- en rustpauze, begaven we ons naar rechts en stapten nagenoeg evenwijdig aan het oude kolenspoor. Over zowat 1400 m ging onze wandeling nu verder over een zandweg, met links van ons het oude spoor. Onderweg bemerkten we links de schoorsteen van een champignonkwekerij. Even dienden we een steile beklimming te ondergaan over een 200-tal m, om dan rechts een bospad in te draaien. Wat verder dienden we rechts een slingerend bospad op te gaan, doch blijkbaar hadden we dit niet bemerkt, zodat we uiteindelijk verder rechtdoor wandelden en uitkwamen op de Hoeveweg. Na een blik op het plannetje, konden we zien dat als we de Hoeveweg naar rechts volgden, we terug op de juiste route zouden arriveren ter hoogte van de ingang van het Château de Litzberg. Zo gezegd, zo gedaan, om 16:05 uur bereikten we de voorziene plek en konden er alvast binnen genieten van een verdiend kopje koffie. Gelet op het reeds gevorderde uur, hielden we deze koffiepauze wat korter en verlieten de zaak via de Mechelse Dreef, terug naar de Hoevestraat. Aan de overzijde van de straat gingen we terug het bos in en volgden een plaatselijke blauwe wandeling. We stapten in de richting van de N75, om zowat 100 m ervoor, rechtsaf te gaan.

Aangezien stilaan de duisternis zich liet voelen, weken we af van het voorziene parcours en bleven zo goed als mogelijk via een smal bospaadje, evenwijdig wandelen aan de N75. We konden echter de weg niet op omwille van een omheining. Naarmate het steeds donkerder werd, konden we toch tot slot de kiezelweg vinden, die we eerder hadden ingegaan. Ditmaal dienden we gewoon deze weg naar links in te gaan om terug de drukke weg te bereiken en aan de overzijde de parking van Sparrendal. Het was dan ook reeds donker toen we omstreeks 17:30 uur ons voertuig aantroffen. Deze eerste tocht in 2020 was dan ook goed voor 22,031 km wandelen in een tijd van 05.26.04”.

1 opmerking:

  1. Het zou niet de eerste keer zijn dat we in de donker stonden. Maar een goed wandelaar vindt altijd zijn weg.
    Altijd fijn om iets te ontdekken waar men het niet verwacht zoals dit monument ♥

    BeantwoordenVerwijderen