Deze georganiseerde tocht werd
voorheen aangekondigd in de wandelgids van 2009. Slechts in enkele luttele
bewoordingen konden we toen lezen: ‘Zondag – Dimanche, 31/05/2009 – 7830 Silly
(Hainaut) – 31ème Marche de la Sylle, 6-12-20-30 km. Marcheurs de la Sylle.
Départ: Ecole Communale. Parcours campagnard et boisé.’ Na afloop, schreven we
nog dezelfde avond het hierna weergegeven wandelverhaal, omstreeks 20:53 uur.
“Vandaag gingen we nog eens op
busreis met onze wandelclub De Kwartels. De bestemming was het Henegouwse
Silly. Daar werd door de Marcheurs de la Sylle uit Bassily, de 31ème Marche de
la Sylle georganiseerd. Reeds vroeg deze morgen vertrok de bus vanuit Assenede,
vergezeld van een stralende zon. Bij aankomst ter plaatse in de école
communale, stelden we vast dat we konden kiezen uit te wandelen afstanden van
6, 12, 20 of 30 km. Gelet op het uur van de terugreis, kozen we om de 20 km te
wandelen. (Werkelijke afstand 21,9 km) Alvorens van start te gaan proefden we
eerst even van de lokale koffie en namen een broodje om de inwendige mens te
sterken. Na de nodige inschrijvingsformaliteiten, trokken we op pad. We
verlieten het schooltje en hadden al dadelijk een eerste splitsing, waarbij we
rechts dienden te gaan. We verlieten via enkele woonstraten de bebouwde kom van
Silly en bevonden ons algauw op een drukke en gevaarlijke rijbaan, om het dorp
achter ons te laten en in de richting van de open velden te trekken. Na een
kwartier wandelen, verlieten we deze drukke weg en begaven ons via een aarden
weg naar verder gelegen landelijke wegen. We volgden hier bijna onmiddellijk de
wandelroute 3.01 van groene kleur.
Meteen ging het steil de hoogte
in en zagen we langzaam het dorp verder in het dal verdwijnen. We kwamen
voorbij de kerk van het gehucht Saint Marcoult, waar een gedenkteken herinnerde
aan het geheim leger en diens lotgevallen tijdens de Tweede Wereldoorlog. We
volgden hier tezelfdertijd het traject van de fietsroute 3.01, het Parcours de
la Sille. De weg ging nog verder naar omhoog, tot we rechts de weg verlieten om
ons te begeven in een bosrijke omgeving. We betraden het Forêt Domaniale de
Silly. Vanaf nu waren we vertrokken voor een ruim gedeelte van de wandeling die
doorgang zou vinden in dit enorme bos. Na enkele honderden meters wandelen,
bereikten we in het bos een plek waar een tent was opgericht en waar we na 5,6
km een eerste maal controle hadden. Hier konden we tevens wat denken aan de inwendige
mens. Na een eerste pauze, trokken we verder door het Forêt Domaniale.
Vooreerst volgden we een klein paadje dat stijgend door het bos liep, om nadien
uit te komen op een dwars gelegen asfaltweg. We draaiden deze links op en
volgden verder door het uitgestrekte bos. We volgden hier een tijdje de
fietsroute 3.01 en tezelfdertijd de GR123 (Ronde van West-Henegouwen).
Zo verlieten we uiteindelijk het
woud en kwamen terecht op het grondgebied van Gondregnies. Het parcours
vervolgde via enkele kleine landelijke wegen, tot we aankwamen op een
kruispunt, waar we een tweede pauze hadden in een garage, gelegen in de Rue du
Brisqué. Hier konden we wat pauzeren in het zonnetje, na een afstand van 4,5
km. Het volgende gedeelte van de wandeling verliep slechts over een afstand van
3,7 km en bracht ons vooreerst op het grondgebied van Fouleng (Silly). Hier
volgden we een lange rechte drukke weg, tot we aankwamen aan het kleine kerkje
van Fouleng. Luguber waren hier de kruisen die zich bevonden op de grafzerken op
het kleine kerkhof. Voorbij de kerk volgden we de GR123 en deze leidde ons naar
de open velden. Ook een wandelroute, 3.03, volgde een tijdje hetzelfde traject.
Deze route bracht ons langs diverse korenvelden en boerderijen, waar de koeien
graasden op de hellende weiden. Een bouwwerf onderweg, bracht enig soelaas voor
de vrouwelijke wandelaars, aangezien een werftoilet druk werd bezocht. Na deze
sanitaire stop vervolgden we onze weg en kwamen in het gehucht Thoricourt
(Silly). Hier werd onze aandacht eveneens getrokken door het kleine kerkje en
de weg in aanleg. Het hoekje om en we vonden een derde controlepost, gelegen in
de plaatselijke basisschool van Thoricourt. We konden alweer 3,7 km
bijschrijven in ons wandelrelaas. Ook hier alweer de tijd om een hapje en een
drankje te nuttigen.
Nadat we het schooltje hadden
verlaten, volgden we een wandelpad dat ons bracht tot aan de Vieille Place. Ter
hoogte van deze plek vonden we een bord met de uitleg over de
ontstaansgeschiedenis van Thoricourt en hoe de "jambon noire" werd
geboren. Blijkbaar bij toeval door het gestuntel van soldaten ten tijde van
Louis XIV. Verderop lag het plaatselijke château, dat nu volop werd
gerestaureerd, met als grote geldschieter de Waalse regering. Voorbij dit
imposante bouwsel, trokken we verder via het wandelpad 3.04, de fietsroute 3.01
en onze oude vertrouwde GR123, om stilaan terug af te zakken in de richting van
het Forêt Domaniale de Silly. Alvorens dit bos te bereiken, trokken we eerst
door een nieuw aangeplant bos. Ook hier weer op- en neergaande wandelpaden.
Eenmaal het grote woud opnieuw werd bereikt, ging het via een asfaltweg terug
in de richting van onze reeds eerder vermelde controlepost. Jammer genoeg
werden de wandelaars voortdurend gestoord door enkele motorrijders die blijkbaar
ook deze weg hadden ontdekt.
Niet echt een traject om juist
daar op hetzelfde moment een paard te berijden. Getuige de amazone die we
hadden gezien en die alle moeite had om haar dier in bedwang te houden.
Aangekomen op de plaats van controle, bemerkten we tal van clubgenoten.
Ondertussen kwamen reeds de eerste donkere wolken opzetten. Na dit wandelstuk
van 4,5 km, restte ons nu nog enkel de terugweg naar de plaats van vertrek. De
laatste controle achter de rug, trokken we opnieuw op pad en volgden hetzelfde
paadje verder doorheen het bos, zoals we dat de eerste keer hadden gedaan.
Opnieuw bereikten we dezelfde asfaltweg, doch een paar honderd meter verder,
dienden we nu aan de splitsing rechtsaf te draaien, in plaats van rechtdoor te
gaan. Dit pad leidde ons nu naar de rand van het bos, waar we opnieuw uitkwamen
op de openbare weg. Tal van kleine baantjes, gingen gestaag omlaag in de
richting van het dal. Wat verderop troffen we midden op het kruispunt een
kleine kapel aan. Hier sloegen we links een veldwegel in en die ging steil
bergafwaarts in de richting van Silly.
Het wandelpad 3.02 tenslotte
bracht ons langs enkele weiden opnieuw in het centrum van deze gemeente. Nog
enkele straten links en rechts en de école communale kwam weer in zicht. Enigszins
moe, maar tevreden konden we nog even genieten van een laatste verfrissing
alvorens de terugreis aan te vatten. Nog heel even hoorden we de organistoren
de uitslag van de wandeling bekend maken. Winnaar werd een plaatselijke
wandelvereniging uit Mons, doch De Kwartels slaagden erin de tweede plaats te
behalen met meer dan vijftig deelnemers. Morgen sluiten we dit lange weekend af
met nog een wandeling, ergens ter lande...”
Tot slot van ons wandelverhaal,
hernemen we nog even datgene, wat na afloop werd genoteerd in de wandelboekjes.
‘K: Silly, St. Marcoult, Fouleng, Thoricourt. Aangename wandeling langs velden
en bossen. Busreis ‘De Kwartels’. J: Tocht doorheen Silly, Saint-Marcoult, Gondregnies, Fouleng en
Thoricourt. Mooie vergezichten. Heuvelachtig parcours. Tweede busreis
met de Kwartels.’
Bloed, zweet en blaren. Het etiket van een wandelaar ;-)
BeantwoordenVerwijderen