450: Nijlen, Zaterdag 27 februari 2021, 20,168 km. (9120,098 km.)

“Wandelen in tijden van Corona, niet altijd de meest eenvoudige oplossing. Voor vandaag kozen we een wandeltocht langs knooppunten behorende tot het wandelnetwerk Kempense Netevallei, met start en aankomst ter hoogte van het station van Nijlen. Vooraf maakten we de verplaatsing per bus en trein naar Nijlen, om er na aankomst, vooreerst nog even een broodje te nuttigen op het perron. Nadien, omstreeks 10:30 uur konden we van start gaan, op zoek naar het eerste knooppunt 34, dat zich een eindje van het station bevond. We begaven ons dan op de J.E. Claeslaan met in het verlengde daarvan de Kesselsesteenweg, een weinig interessante aanlooproute, vooral omwille van het drukke verkeer. Toen we de rechts gelegen Goorstraat voorbij gingen, bevonden we ons reeds op het wandelnetwerk. Rechtdoor aanhoudend, ging het wat verder linksaf in de Kraaistraat, om er vervolgens het knooppunt 34 te vinden, op het kruispunt met de eveneens genaamde Kraaistraat. Hier gingen we rechtsaf om amper 200 m verder reeds knooppunt 33 aan te treffen. We kozen er de linkertak en stapten verder over smalle landelijke wegen. Amper een halve kilometer verder passeerden we knooppunt 32 en stapten er gewoon rechtdoor, nog steeds in de Kraaistraat. Na enkele bochten kruisten we de Oude Bevelsesteenweg en gingen aan de overzijde verder in de Kroonstraat. Een kleine boszone links van de weg bracht wat verandering in de eentonige wandelweg.

De Kroonstraat mondde uit op de Nieuwe Bevelsesteenweg, tevens knooppunt 93, die we over korte afstand naar rechts volgden. Een 100-tal m verder draaiden we links Bogaertsheide in. Ter hoogte van een bocht naar rechts, verlieten we de weg en stapten rechtdoor een smal rechtlijnig bospad in, dat aan de andere kant eindigde in opnieuw Bogaertsheide. We gingen rechtsaf op een brede grindweg, om na enkele bochten aan te komen op andermaal Bogaertsheide, ditmaal een smalle kasseiweg, tevens knooppunt 95. We wandelden langs deze af en toe kronkelende weg tot we het volgende knooppunt aantroffen, met name 58 op het kruispunt met de Berlaarsesteenweg. Aan de overzijde van deze drukke weg, konden we linksaf verder stappen op het afgescheiden fietspad. Een hele tijd ging het langs deze weg, tot aan het knooppunt 1 ter hoogte van de brug over de Grote Nete. Daar verlieten we de weg naar links, teneinde ons te begeven op het jaagpad langsheen deze waterloop. We hielden er vooreerst even halt omstreeks 11:50 uur om er even de inwendige mens wat te versterken. De pauze was eerder van korte duur omwille van de koude en de mist. We betraden bijgevolg het hoger gelegen jaagpad.

We verkregen er vrijwel dadelijk zicht op het lager gelegen Kasteel Kesselhof, vroeger bekend als Hof ten Dyke of Bogaertsheyde. Het jaagpad volgde het verloop van de meanders van de Grote Nete en zodoende gingen we op zoek naar het volgende knooppunt, 88. Aan de overzijde van de rivier konden we het Kasteel Gestelhof waarnemen, zij het uit de verte. Na wat bochten vonden we het reeds vermeld knooppunt, op de kruising met een veldweg links, ter hoogte van een prachtige treurwilg. We bleven echter nog een tijdje op het jaagpad verder wandelen, voorbij het knooppunt 87 tot aan het knooppunt 77, waar we een houten brug aantroffen over de Grote Nete. Tezelfdertijd hielden we er even halt omstreeks 13:00 uur om er een broodje te nuttigen en te genieten van een kopje koffie op een picknickbank op het jaagpad. Nog steeds kregen we de aangekondigde zon niet te zien en omwille van de onaangename temperatuur zetten we onze wandeling verder. We verlieten voorgoed het jaagpad naar links, om een smal asfaltpaadje op te gaan, dat leidde naar de verder gelegen openbare weg, de Kruideniersstraat, aan het knooppunt 81. We betraden de Kruideniersstraat naar rechts om er wat verder de Itegemsesteenweg te kruisen en aan de overzijde verder te gaan, langs de rand van een boszone rechts.

Aan de links gelegen Molenweg gekomen, vonden we het knooppunt 78, doch hielden rechtdoor aan en betraden op die manier het Domeinbos Cruysveld. Een breed bospad voerde ons tenslotte tot aan de druk bereden  Kruiskensbaan, net voorbij het wandelknooppunt 5. We begaven ons naar links, om enkele honderden meters verder de weg te kruisen en aan de overzijde het Natuurreservaat Kruiskensberg in te wandelen. We hielden er meteen links op een smal bospad, dat ons liet aankomen aan de kapel Kruiskensberg. Jammer genoeg was de kapel gesloten, doch we konden er toch even de ommegang bekijken en daarna genieten van een hapje op één van de aanwezige zitbanken. We waren ondertussen de klok van 14:00 uur genaderd. Bezijden de kapel troffen we het knooppunt 2 aan. Na deze wandelpauze, kruisten we de nabij gelegen Kruiskensbaan, om aan de overzijde opnieuw het Domeinbos Cruysveld in te gaan. Een bospad leidde naar het even verder gesitueerde knooppunt 1, alwaar we een ander pad rechts indraaiden. Bij het verlaten van het bos kruisten we de openbare weg Heilant, teneinde aan de overzijde verder te gaan via de Steynehofweg. Aan het volgende knooppunt, 16, ter hoogte van de Herdersstraat, stapten we gewoon rechtdoor verder. Nadien ging de weg over in Zwart Water.

Na enkele bochten kruisten we de druk bereden Herenthoutsesteenweg, blijkbaar niet snel genoeg voor enkele jongelingen in een snel rijdend voertuig. Het geclaconneer namen we er dan maar bij. We gingen aan de overzijde verder tot op het kruispunt met de Looystraat, alwaar we het knooppunt 22 aantroffen. We gingen er rechts de Looystraat in, om verder te stappen tussen uitgestrekte akkers en weiden. Via een ruime bocht naar links en zowat 1,5 km verder, verlieten we de Looystraat naar links om er een veldweg te volgen. Tenslotte na wat draaien bereikten we midden de velden opnieuw de openbare weg, Boshoek, tevens knooppunt 23. Ondertussen konden we toch al wat genieten van de zon, nadat de mist was verdwenen, doch echt warm kregen we het niet. Op de Boshoek gingen we naar rechts, op weg naar het laatste knooppunt van de dag, 25. Deze smalle en vrij bochtige landweg leidde tenslotte naar de spoorweg. Net voor de spoorweg begaven we ons op een grindweg links, de Hellevoortstraat, om er na een tijdje wandelen een brugje te bereiken over een beek aan de Tibourstraat.

We konden er even pauzeren op een betonnen muurtje en omstreeks 16:10 uur de laatste broodjes naar binnen werken. We bevonden ons toen op het laatste knooppunt dat we zouden volgen. Na nog even te hebben genoten van wat rust, waren we reeds opnieuw in de bewoonde wereld aangekomen en begaven we ons naar rechts in de Hellevoortstraat. Enkele meters verder ging het naar rechts in de Rector de Ramstraat, tot we opnieuw de spoorweg aantroffen. Net daarvoor volgden we naar links de Spoorweglei, evenwijdig aan de sporen, om op die manier opnieuw het station van Nijlen te bereiken. Het was net 16:30 uur toen we het perron konden betreden en slechts een tiental minuten later de terugreis konden aanvangen. We eindigden deze eerder koude en mistige tocht na 26538 stappen, goed voor 20,168 km.”