574: Lille, Zaterdag 20 januari 2024, 12 km. (11.188,834 km.)

“Een wandeling via knooppunten, met start en aankomst ter hoogte van het recreatiecentrum ‘De Lilse Bergen’. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, konden we terecht op de parking P4, gelegen aan de Strandweg te Lille. Bij een buitentemperatuur van zowat -2°C en nog tamelijk wat sneeuw op de grond, konden we omstreeks 10:15 de geplande wandeling aanvangen. We gingen dan ook op weg ter hoogte van het knooppunt 93, links van de parking en op het kruispunt van de Strandweg met Hemeldonk. Amper 100 m verder, aan het knooppunt 96, bleven we de Strandweg volgen, langs het rechts gelegen touwenparcours van ‘De Lilse Bergen’. Waar de weg een bocht maakte naar rechts, richting parking P6, kozen we linksaf een bospad dat leidde naar de Haarlebeek. Over een besneeuwde ondergrond en krakend ijs, bogen we ter hoogte van de beek rechtsaf een volgden het verloop daarvan, tot op de openbare weg, eveneens Strandweg, om er het knooppunt 95 aan te treffen. Ter hoogte van de brug over de Haarlebeek, draaiden we rechts de Strandweg op doorheen het bosgebied. Af en toe wat ijsplekken op de weg, noodzaakten enige voorzichtigheid. Gekomen in een bocht van de Strandweg, stapten we rechtdoor een brede grindweg op, de Beerseheide, nog gedeeltelijk bedekt met sneeuw. Op een verder gelegen kruispunt van boswegen, net aan het knooppunt 1, hielden we de richting rechtdoor aan.

We stapten voorbij een slagboom en volgden verder een smal wandelpad door het bos, om uiteindelijk later via een wandelpoort het dwars gelegen Bosmierenpad te betreden. We draaiden er linksaf en bewandelden het smalle besneeuwde paadje, tot we opnieuw de eerder gevolgde Beerseheide betraden. Andermaal volgden we naar rechts deze bredere weg, waar de ondertussen aangevroren sneeuw het wegdek bijzonder glad maakte. Stilaan op het einde van de grindweg, passeerden we de eerste woningen om nadien het bos te verlaten aan een kruispunt van meerdere openbare wegen. Daar, aan het knooppunt 5, begaven we ons rechtdoor op de geasfalteerde Lilse Dijk, langs een boomkwekerij. Aan de iets verder gelegen winkel van de kwekerij, Herplant, verlieten we haaks linksaf de weg en kozen een bosdreef, die wat verder schuin rechts bochtte naar de parking van het Domein Epelaar, zowat tegenover de industriezone van Beerse. Net vóór de parking volgden we naar links een brede besneeuwde aardeweg die leidde naar een zitbank aan het speelbos De Epelaar. We troffen en twee grote infoborden aan betreffende ‘De Epelaar’ en ‘De Schrieken’. We hielden er dan ook omstreeks 11:45 uur een korte wandel- en eetpauze. Het geheel maakte deel uit van de Visbeekvallei.

Na een eerder kort oponthoud, omwille van de temperatuur, begaven we ons opnieuw op weg. ondertussen was de hardnekkige bewolking verdwenen en kwam zowaar de zon te voorschijn. Vrijwel dadelijk een andere kijk op de natuur, een pril winters zonnetje op besneeuwde paden. Aan De Epelaar stapten we een slagboom voorbij een stapten over een iets breder pad, met links het verloop van de Laarbeek. Een min of meer kronkelend pad mondde uit ter hoogte van een kleiner perceel bomen in aangroei, alwaar we haaks rechtsaf draaiden, gevolgd door een tweede bocht haaks rechtsaf. We gingen nu in omgekeerde richting door het bos tot het pad eindigde op de dwars gelegen grindweg, Schrieken, tevens knooppunt 8. We volgden over korte afstand het pad naar links. Rechts bevond zich een stuk heide, terwijl we stapten langs de rand van het bos links. Amper 300 m verder vonden we reeds het knooppunt 9, om er ditmaal links te kiezen via Haarlebeek. Voorbij enkele woningen eindigde de weg en ging over in een veldweg, rechts naar een perceel bos. Eenmaal in het bos aangekomen volgde een haakse bocht naar links, gevolgd wat verder door een haakse bocht naar rechts. Daar hielden we even halt, vermits een groepje vrijwilligers van Natuurpunt even pauze hield bij snoeiwerken in het bos. We konden er ons even warmen aan een houtvuur en werden voorzien van een grote beker kreeftensoep, welke we ons uiteraard lieten smaken.

Vermits we op weg waren naar het volgende knooppunt, met name 10, kregen we de raad even van de te volgen route af te wijken, vermits de geplande weg volledig onder water was komen te staan. Op hun advies dienden we aan de volgende T-splitsing niet rechts te kiezen, doch 50 m naar links te wandelen, gevolgd door een smal boswegje naar rechts langs de rand van een weide. Zo gezegd zo gedaan, kwamen we tenslotte terug op het juiste pad en hadden we de schoenen droog kunnen houden. Het smalle bospad bracht ons tot op de dwars gelegen grindweg Haarlebeek, om er ditmaal rechts te kiezen. We stapten op die manier voorbij het knooppunt 10 en hielden rechtdoor aan, waarbij de weg overging in Wetschot. Een 300 tal meter verder, reeds aan het knooppunt 11, draaiden we haaks links een volgende bosweg in. Ook nu stapten we geruime tijd doorheen de Visbeekvallei, met hier en daar bevroren waterpartijen, bedekt door een laag sneeuw, wat af en toe verblindend was omwille van het zonlicht. We gingen voorbij het knooppunt 91, om even verder haaks rechts te kiezen, teneinde er het knooppunt 90 aan te treffen. Dezelfde richting verder aanhoudend volgde het pad zowat het verloop van de Bosbeek rechts. Tenslotte mondde de bosweg uit op een kruispunt van meerdere wegen, aan de Visbeekbaan, alwaar we het knooppunt 88 vonden. Bezijden het kruispunt bemerkten we een grote schuilhut, ideaal om er omstreeks 13:55 uur nog even halt te houden en de laatste boterhammen te verwerken.

Na deze pauze wandelden we even verder via de Visbeekdries, op weg naar het knooppunt 1, zowat 200 m verder gelegen. Na nogmaals doorheen een gedeelte van de Visbeekvallei te zijn getrokken, passeerden we het knooppunt 89, om er verder rechtdoor aan te houden. We wandelden nu over vrij brede besneeuwde zandwegen, om er af en toe het ijs te horen kraken. We volgden dan zowat het spoor van andere wandelaars, om zoveel mogelijk de zijkant van het pad te gebruiken. Alhoewel het ijs er vrij dik was, hoorden we vaak gekraak naarmate we het midden van het pad kozen. Op die manier naderden we het knooppunt 92 in de nabijheid van de zogeheten Achtzalighedenboom. Aan het vermelde knooppunt draaiden we haaks linksaf en wandelden in de richting van de Lilse Golfclub. De ondertussen bekende Zandweg bewandelend kwamen we terecht op de dwars gelegen Haarlebeek die we links opgingen. Zo bereikten we de ingang van de golfclub en vermits stond aangekondigd op een groot bord ‘Fietsers en Wandelaars welkom’, hielden we er even halt omstreeks de klok van 15:00 uur voor een kopje koffie in de heerlijk warme cafetaria. Na het zwarte goud te hebben gedronken volgden we even later verder de weg tot op het kruispunt met de Strandweg. We vonden er opnieuw het knooppunt 95 aan het brugje over de Haarlebeek. Vanaf daar volgden we in omgekeerde richting de weg als vroeger op de dag, met name via de knooppunten 96 en 93, tot we eindigden op de parking P4. Meteen het einde van een echt winterse tocht.”