573: Bouwel, Zaterdag 13 januari 2024, 8,775 km. (11.176,834 km.)

“Online vonden we recent info betreffende een wandeling, welke van start gaat te Bouwel, ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk. Dit zogeheten Blarendabberspad, bestaat uit een tweetal lussen, een omloop van 8,1 km, de oranje route en een omloop van 13,5 km, de groene route. Na vooraf de verplaatsing te hebben gemaakt via Cambio, vonden we voldoende parkeerplaats aan de kerk, ter hoogte van Dorp 55B. Bij het wisselen van schoenen, konden we dadelijk aanvoelen hoe koud het was, ongeveer 3° en daarbij een wind die het koudegevoel nog verhoogde. Na een blik op het infobord aan de kerk, besloten we van start te gaan voor de wandeling van 13,5 km. Omstreeks 10:40 uur begaven we ons in Dorp naar links, om net voorbij de kerk, rechtsaf te wandelen via de doodlopende Berdenweg, zowat evenwijdig aan de begraafplaats en een kerk, deels voorzien van stellingen. Op het einde ging het haaks rechtsaf langs de omheining van de Gemeentelijke Basisschool Klim-op, om vrijwel dadelijk links een tegelpad te kiezen, de Rode Haagjes. Op die manier bereikten we de erachter gelegen Stationlei. We begaven ons rechtsaf op deze brede weg, om er te worden geconfronteerd met wegenwerken. De weg was afgesloten voor alle verkeer, doch als voetganger kon men alsnog doorheen de opgebroken weg over een laag kiezels.

Eenmaal voorbij de werken wandelden we voorbij de rechts gelegen Bouwelhoeve en hielden dezelfde richting aan. We kruisten de Kasteeldreef en verkregen links zicht op het in de verte gelegen kasteel Bouwelhof. We wandelden verder via de druk bereden Stationlei tot net voorbij de spoorweg en het station van Bouwel. Ter hoogte van het perron kozen we rechts een smal asfaltwegje, het Stationsplein, dat ons liet stappen evenwijdig aan de rechts gelegen spoorlijn en weiland links. Enkele moedige joggers konden we van tijd tot tijd bekijken. Hier in deze vrijwel open vlakte voelde de wind reeds vrij onaangenaam. Wat verder boog het pad af naar links en ging het asfalt over in een smal grindpad. We verlieten bijgevolg het treinverkeer. Links en rechts konden we zien hoe tal van stukken weide volledig onder water stonden en nog deels grote ijsplekken vertoonden. Net voorbij een zitbank, bochtte het pad naar rechts en ging over in een vrij smal wegeltje. Ook hier vonden we nadien een ruime bocht naar links, zodat het pad, wat verder een bredere grasweg, tenslotte uitmondde op de openbare weg, Echelpoel. We kozen ditmaal rechtsaf en bemerkten dat we steeds de aanduidingen van de te volgen route in omgekeerde richting aantroffen.

We stapten Echelpoel op en vertoefden over geruime afstand tussen tal van villa’s. We passeerden de rechts gelegen weg Berg en Dal en hielden vooralsnog dezelfde richting aan. We weg leidde stilaan opnieuw in de richting van de spoorweg, om zowat voorbij de laatste woningen, via een linkse bocht verder evenwijding aan de sporen te verlopen. Na een tijdje te hebben genoten van af en toe een voorbij rijdende trein, bereikten we rechts van ons een overweg aan de links gelegen Binnenheide. We verlieten er Echelpoel en draaiden haaks linksaf Binnenheide in. Een rustig en landelijk asfaltwegje voorbij enkele boerderijen, met links een klein bosgebied en rechts uiteraard weideland. Aan een Y-splitsing met eveneens Binnenheide, hielden we rechtdoor en ging het asfalt over in een brede grindweg. We bevonden ons nu in een wat grotere boszone en voelden dadelijk het verschil in temperatuur. De wind ontbrak en dat voelde dadelijk wat aangenamer om te wandelen en vooral te genieten van een bos in winterse omstandigheden. Gekomen aan de rand van het bos, eindigde Binnenheide op de dwars gelegen grindweg Middeldonk. We draaien er haaks links deze weg op en stapten zowat langs de rand van het zonet verlaten bos.

Zowat halverwege het pad vonden we omstreeks 12:00 uur een zitbank, alwaar we even de tijd namen voor een korte wandel- en eetpauze. Vermits ook ditmaal de wind vrij onaangenaam voelde, hielden we de rustpauze eerder beperkt in tijd. We stapten nog wat verder via Middeldonk, waarna we opnieuw asfalt verkregen net voorbij een rechts gelegen boerderij. Uiteindelijk eindigde de weg op een T-kruispunt met eveneens Middeldonk. Hier ontbrak echter elke aanduiding betreffende de te volgen weg. Via Google-maps konden we even later beslissen om haaks links te kiezen, wat achteraf de juiste keuze bleek te zijn, vermits we een kruispunt verder opnieuw de groene aanwijzing troffen. Daar draaiden we rechts de betonnen Molenstraat in en die leidde even verder naar de plaatselijke Molen van Bouwel. Voorbij deze molen volgden we verder de Molenstraat tot aan het bord van de bebouwde kom van Grobbendonk. Daar gingen we links de Molendreef in om er een Mariagrot voorbij te gaan. De Molendreef, een smal geasfalteerd wandelpad bracht ons wat verder tot aan het links gelegen Molenpad. Dit bewandelend mondde het pad opnieuw uit ter hoogte van de spoorweg, met name op het Sationsplein, waar we vroeger op de dag reeds waren voorbij gekomen.

Vermits maatje het wat moeilijk had tijdens het wandelen, vooral omwille van het koudegevoel, besloten we de wandeling af te sluiten en via de voorheen gegane heenweg, terug te keren naar de kerk van Bouwel. Bijgevolg gingen we rechts het Stationsplein op tot aan het station van Bouwel, om daar links de Stationlei te kiezen, met andere woorden in omgekeerde richting als tijdens de ochtend. Zodoende vatten we even later de terugreis aan omstreeks 13:20 uur. Vroeger dan gepland, doch gelet op de winterse omstandigheden, vonden we een negental kilometer voldoende. Een volgende gelegenheid hopelijk aangenamer temperatuur om te genieten van de natuur.”